Αιολείς
- Ένας ιστορικός Λαός της Βαλκανικής Χερσονήσου και της Μικράς Ασίας.
Ετυμολογία[]
Είναι πολύ πιθανόν ότι η ονομασία "Αιολείς" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Έλληνες".
Επίσης πρέπει να σχετίζεται με τις ονομασίες
Εισαγωγή[]
Οι Αιολείς ήταν κατά τους ιστορικούς χρόνους της αρχαίας Ελλάδας η μία από τις τέσσερεις όμαιμες, ομόγλωσσες, φυλές του Ελληνικού Χώρου.
Οι άλλες ήταν:
Αυτές θεωρούνται ότι αποτέλεσαν το πρώιμο ελληνικό έθνος. Επρόκειτο για λαό που αρχικά ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και στη συνέχεια αποίκισε στα έναντι παράλια του Αιγαίου.
Ιστορία[]
Εφόσον η ετυμολόγηση είναι ορθή, οι Αιολείς είναι κλάδος ενός αρχέγονου λαού που διασπάσθηκε σε διάφορους κλάδους
Αρχικά Αιολία (ή Ελλάδα) καλούνταν μόνο η μτγν. Θεσσαλία
Στην συνέχεια καθώς οι Αιολείς εξαπλώθηκαν και στην Αιτωλία και στην Βοιωτία η ονομασία Ελλάδα επεκτάθηκε και στην μτγν. Μέση Ελλάδα.
Στην Κλασσική Εποχή που Αιολείς, Ίωνες και Δωριείς συναπετέλεσαν ενιαίο φυλετικό κορμό η ονομασία απέκτησε ευρύτερη σημασία και συμπεριέλαβε και την Πελοπόννησο ενώ η ονομασία Αιολία παρέμεινε μόνον στην Θεσσαλία.
Οι Αιολείς εντοπίζονται στη Λέσβο, την Τένεδο, και τα απέναντι μικρασιατικά παράλια. Ωστόσο η Λέσβος αποικίσθηκε από Έλληνες μόνο μετά το τέλος της Μυκηναϊκής Εποχής και τα μικρασιατικά παράλια ακόμη αργότερα. Οι παραδόσεις για τον αποικισμό των Αιολέων στη Μικρά Ασία αναφέρουν ως μητροπολιτικές χώρες διάφορες περιοχές της Θεσσαλίας, της Μέσης Ελλάδας και της Πελοποννήσου. Επιπλέον, στις ίδιες περιοχές παρατηρούνται διαλεκτικά φαινόμενα που δηλώνουν αιολικό υπόστρωμα.
Αρχική κοιτίδα των Αιολέων ήταν η δυτική Μακεδονία και συγκεκριμένα οι ορεινές περιοχές στα βόρεια του Αλιάκμονα. Από εκεί μετακινήθηκαν νότια στη Θεσσαλία, την οποία κατέλαβαν ολόκληρη. Ακολούθησαν κύματα μετανάστευσης προς τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου και προς τη νότια Ελλάδα, που οφείλονταν στην επέλαση των Θεσσαλών. Παρ' όλα αυτά σημαντικοί Αιολικοί πληθυσμοί παρέμειναν στις εστίες τους και αποτέλεσαν το κύριο διαλεκτικό υπόβαθρο της θεσσαλικής και της βοιωτικής διαλέκτου.
Στα νέα εδάφη εγκαταστάθηκαν ανέπτυξαν σε μεγάλο βαθμό τον πολιτισμό τους και απέκτησαν φήμη μεταξύ των υπόλοιπων Ελλήνων. Η Αιολική Γη παρέμεινε αναλλοίωτη για χιλιάδες έτη.
Τέχνη[]
Η συμβολή των Αιολέων στην ανάπτυξη της επικής και της λυρικής ποίησης ήταν πολύ μεγάλη.
Πολλοί μάλιστα αποδίδουν στα Αιολικά έπη την πατρότητα του διδακτικού έπους, αφού ο Ησίοδος, δημιουργός αυτού του είδους, καταγόταν από την αιολική Κύμη.
Ο Λλκαίος και η Σαπφώ, κύριοι εκπρόσωποι της μελικής ποίησης, είναι ενδεικτικό της μουσικής ανάπτυξης της αιολικής Λέσβου των αρχαϊκών χρόνων. Αιολική καταγωγή είχε και ο πρόγονος της αττικής τραγωδίας, διθυραμβοποιός Αρίων.
Συνέβαλαν, επίσης, στην αρχιτεκτονική, χάρη στον τύπο του αιολικού κιονόκρανου, με κύριο χαρακτηριστικό τους διπλούς έλικες, που αποτέλεσε τη βάση για την ανάπτυξη του ιωνικού.
Από τον 5ο αιώνα π.Χ. και μετά όμως το Αιολικό στοιχείο συνεχώς υποχωρεί. Η πνευματική και καλλιτεχνική ανάπτυξη της Αιολίδας δεν θα διαρκέσει για πολύ ακόμη, αφού η ίδια η κοσμοθεωρία που υπάρχει μέσα στην Αιολική Ποίηση ευνόησε την τάση για προσήλωση στις αισθητικές και αισθησιακές απολαύσεις της ζωής.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)