Ανδρομέδα
Andromeda, Ankhes-en-pa-aten Tasherit (?)
Περσεύς
H Ανδρομέδα δεσμώτις
Aγχεναμώνη (Ankhesenamun)
Ανδρομέδα
Περσεύς
(σύγχρονη αναπαράσταση)
Περσεύς
(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)
- Μία βασίλισσα του Άργους και στην συνέχεια των Μυκηνών.
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Μυκηναϊκή Εποχή, 14ος Αιώνας π.Χ., 13ος Αιώνας π.Χ..
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
 Ηγεμόνες
|
|---|
| των Μυκηνών |
| Περσείδες |
| Ατρείδες |
|
|
Το όνομα "Ανδρομέδα" ενδέχεται να συνδέεται με το όνομα "άνήρ" ( = άνδρας) + "μέδων" ( = βασιλέας)
Πιθανότατα, όμως, είναι εξελληνισμός του Αιγυπτιακού ονόματος "Ankhes-enpa-Aten", μίας Αιγύπτιας πριγκίπισσας, θυγατέρας του Αμενώφιος Δ' (Ankhenaton).
Γενεαλογία[]
- Οίκος: Κηφείδες.
- Μητέρα: Κασσιέπεια
- Τέκνα: Πέρσης, Αλκαίος, Ελείος, Μήστωρ, Σθένελος, Ηλεκτρύων και Γοργοφόνη.
Βιογραφία (προ της ανόδου)[]
Τα σημαντικότερα βιογραφικά στοιχεία της, πριν την άνοδό της στον θρόνο, είναι: Η Ανδρομέδα ήταν θυγατέρα του Κηφεύς και της Κασσιόπης, βασιλέων της Αιθιοπίας.
Η οργή του Ποσειδώνα[]
Η Κασσιώπη ή Κασσιέπεια, θεωρούσε ότι ήταν τόσο όμορφη όσο και οι Νηρηίδες, γεγονός που προκάλεσε την οργή του Ποσειδώνα, ο οποίος έφερε λιμό στη χώρα και έστειλε ένα θαλάσσιο τέρας ("κήτος") που κατέτρωγε το λαό και τη χώρα.
Σύμφωνα με το χρησμό του μαντείου του Άμμωνα η σωτηρία θα ερχόταν μόνο αν ο βασιλέας παρέδιδε την κόρη του Ανδρομέδα στο κήτος.
Έτσι η Ανδρομέδα δέθηκε σε ένα βράχο στην Ιόππη της Φοινίκης, ως θυσία στο κήτος.
Η επέμβαση του Περσέως[]
Ο Περσεύς ο οποίος επέστρεφε από τη σφαγή της Γοργούς, σκότωσε το κήτος, και απελευθέρωσε την πριγκηπίσσα.
Αλλά η κατάσταση περιπλέχθηκε όταν παρενέβη ο Φινεύς, με τον οποίο ήταν αρραβωνιασμένη η Ανδρομέδα. Επακολούθησε συμπλοκή ανάμεσα στους δυο άνδρες και τις συνοδείες τους, κατά την οποία ο Φινεύς και οι φίλοι του λιθοποιήθηκαν καθώς ο Περσεύς τους χρησιμοποίησε την κεφαλή της Γοργούς.
Στην συνέχεια ο Περσεύς εγκατέλειψε την Αίγυπτο μαζί με την Ανδρομέδα και έπλευσε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Άργος.
Βιογραφία (μετά την άνοδο)[]
Μετά την άνοδο του Περσέα στο θρόνο της Τίρυνθας και των Μυκηνών η Ανδρομέδα τον συνεζεύχθηκε και βασίλευσε μαζί του.
Γέννησαν έξι υιούς και μία θυγατέρα.
Αστερισμός[]
Μετά το θάνατό της, η Αθηνά την καταστέρισε (Κασσιόπη) και την τοποθέτησε στους αστερισμούς του βόρειου ουρανού κοντά στον Περσέα και την Κασσιόπεια.
Τέχνη[]
Ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης, καθώς και ο Κορνήλιος, παρουσίασαν αργότερα το μύθο σε τραγωδίες τους.
Ιστορική Ερμηνεία[]
Πιθανόν τα ανωτέρω εκτεθέντα να αποτελούν έναν ακόμη Ελληνικό μύθο με ιστορικό πυρήνα.
Έτσι ενδεχομένως τα μυθοποιηθέντα γεγονότα αφορούν την Αίγυπτο στην περίοδο της βασιλείας του Αίγιος ( Eje, Ay).
Η ιστορική κατάσταση έχει ως εξής:
Μετά τον (βίαιο ή όχι) θάνατο του Τουταγχαμώνα (Tut-ankh-Amun), στην Αίγυπτο επικράτησε μεγάλη ένταση.
Τα ιερατεία της Κάτω Αιγύπτου έβλεπαν με ανησυχία τις κυριαρχικές τάσεις του ιερατείου του Άμμωνα της Θήβας (το οποίο έτεινε να μονοπωλήσει τον αγώνα κατά του καταρρέοντος Αθωνισμού).
Έτσι, προ της απειλής της έκρηξης εμφυλίων συγκρούσεων και της πιθανής διάσπασης της αυτοκρατορίας, οι αυλικοί ανάγκασαν πιθανόν την Αγχεναμώνη (Akhenes-en-Amun), σύζυγο του εκλιπόντος και θυγατέρα του ιδρυτή του Αθωνισμού, Αμενώφιος Δ' (Akh-en-Aten) να ζητήσει ως σύζυγο έναν ξένο πρίγκηπα, και συγκεκριμμένα, έναν υιό του Χετταίου βασιλέα Συππίλου Α' (Shuppiluliumash I) (1344 – 1322), τον Συέννεσιν (Zannuza) (ένα όνομα που αργότερα, στην κλασσική περίοδο, αποδόθηκε ενδεχομένως ως Συέννεσις)).
Πιθανόν αυτή να ήταν η ύστατη προσπάθεια προκειμένου να επικρατήσει ισορροπία μεταξύ των αντιτιθεμένων ιερατείων (των βόρειων ιερατείων του Δέλτα και του νότιου ιερατείου του Άμμωνος).
Όμως ο γάμος αυτός θεωρήθηκε, προφανώς από την μερίδα των σωβινιστών, ως μεγάλη θυσία για την ίδια την Αιγύπτια πριγκήπισσα αλλά και μεγάλη προσβολή για την Αίγυπτο.
Ακολουθεί δολοφονία του Χετταίου πρίγκηπα που πιθανότατα κατέβαινε προς την Αίγυπτο πλέοντας με πλοίο κατά μήκος της Παλαιστινιακής παραλίας.
Ο Χετταίος αυτοκράτορας θεώρησε υπεύθυνους της δολοφονίας του τους κρατούντες στην Αίγυπτο και οργάνωσε εκστρατεία που δήωσε τις Αιγυπτιακές κτήσεις σε Φοινίκη και Παλαιστίνη.
Εδώ παρεμβαίνει ο ελληνικός μύθος. Ο Περσεύς ήταν ένας Αιγύπτιος πρίγκηπας που γεννήθηκε στην Αίγυπτο και ειδικότερα στην Χέμμιδα (ή αλλιώς Πανόπολη, σημ. Akhmin) (σύμφωνα με ρητή αναφορά του Ηρόδοτου).
Πιθανόν προηγουμένως να είχε διακριθεί στον αγώνα κατά των πειρατών (μία περιπέτεια που μετεξελίχθηκε από τον μύθο ως θανάτωση Μέδουσας) που μάστιζαν τα Παλαιστινιακά και Συριακά παράλια (Γοργόνες (? ~ Kark-isa (?~ Careans) = Κάρες)
Αυτοί πρέπει να είχαν ως βάση την Καρία αλλά ενδεχομένως και τα παράλια της Τραχείας Κιλικίας καθώς επίσης και περιοχές της νήσου Κύπρου (πρβλ. Κυπριακή πόλη Γόλγοι και μεταγενέστερος Κύπριος βασιλέας Γόλγος).
Ενδεχομένως αναλαμβάνει ή μετέχει κατά κάποιο τρόπο στην δολοφονία του Χετταίου πρίγκηπα.
Η δολοφονία γίνεται, στην παλαιστινιακή πόλη Ιόππη, όπου προφανώς οδηγήθηκε η Αιγύπτια βασίλισσα προκειμένου να αναμείνει την αποβίβαση του επίδοξου συζύγου που στο μύθο παρουσιάζεται ως "κήτος" ( = τέρας ή ταύρος) που αποστάλθηκε από τον Ποσειδώνα εξ αιτίας της αλαζονίας της μητέρας της Κασσιέπειας).
Η λέξη "κήτος" παραπέμπει ενδεχομένως σε παραφθορά της λέξης "Hatti".
Ο «σωτήρας» οδηγεί την βασίλισσα πίσω στην Αίγυπτο (ίσως με την πιθανή ελπίδα να την νυμφευθεί και να γίνει αυτός ο νέος φαραώ).
Όμως και ο Eje (~ ? Φινεύς) επιχειρεί αυτός να νυμφευθεί την νεαρή βασίλισσα και να ανέλθει στον θρόνο. Επακολουθεί σύγκρουση μεταξύ τους και τελικά ο νεαρός πρίγκηπας παίρνει την Akhenes-en-Amun (~ ? Ανδρο-μέδα) και τον στόλο του και διαφεύγει στην Ελλάδα.
Εκεί κατευθύνεται (1327) στο Άργος το οποίο βρίσκεται υπό την εξουσία των Αβάντων (προελθόντων από την Εύβοια) (υπό τον Ακρίσιο).
Με την βοήθεια των Δαναών της Τίρυνθας (Προίτος ( = Πρωτεύς (~ Φαραώ)) εκπορθεί το Άργος και λαμβάνει την επωνυμία Περσεύς (= πορθητής).
Ας σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον μύθο η Κασσιέπεια ήταν τόσο εύμορφη που προκάλεσε τις Νηρηίδες (= Αιγύπτιες πριγκήπισσες) (και όχι την Αφροδίτη όπως θα ήταν αναμενόμενο και αυτό επειδή η Αφροδίτη δεν είχε καθιερωθεί ακόμη ως θεά, αφού σύμφωνα με την υπόθεση, ήταν το αυτό πρόσωπο με την Νεφερτίτη και επομένως και με την ίδια).
Η ονομασία Κασσι-όπεια (Κασία + ελλ. κατάληξη -οπη) ίσως είναι μετεξέλιξη της λ. kashwet (δηλ. ξένη, ξανθή) (πρβλ. Υκσως = Heka kashwet) με την οποία οι Αιγύπτιοι δήλωναν τους ξένους (ιδιαίτερα της Ασίας). Οπότε υποθέτουμε ότι ήταν απλά ένα παρωνύμιο της Νεφετίτης (προφανώς από αυτούς που αντιπαθούσαν την θρησκεία του Αθωνισμού).
Εδώ ας ληφθεί υπ’ όψιν και ένας άλλος μύθος σύμφωνα με τον οποίο η Ευρώ-πη (~ Αφρο-δίτη) έπαιζε όταν ήταν μικρή στις παραλίες της Φοινίκης).
Επιπλέον Ευρώπη ονομάζεται η πρώτη σύζυγος του Δαναού και Κασσιέπεια μία από τις επόμενες τρείς.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Ηγεμόνες Μυκηνών
- Ηγεμόνες Αργολίδας
- Μυκήνες
- Άργος
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)