Αργοναυτική Εκστρατεία
Εύξεινος Πόντος
Σκύθες
Σαρμάτες
Σαρματία
Εύξεινος Πόντος
- Μία μυθική εκστρατεία της Μυκηναϊκής Εποχής.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Αργοναυτική" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Αργώ".
Ιστορική Ερμηνεία[]
Χάρτης της πορείας της Αργούς
Αργοναυτικής Εκστρατείας
Οι Αργοναύτες ετοιμάζονται να ξεκινήσουν από την Ιωλκό
Η Αργοναυτική Εκστρατεία αποτελεί μυθικό κατασκεύασμα του οποίου ο ιστορικός πυρήνας ανάγεται σε περιπέτειες εμπορικών Ελλαδικών πλοίων στον Εύξεινο Πόντο κατά τους αιώνες της 2ης χιλιετηρίδας π.Χ.
Αρχικά, πρέπει να σημειωθεί ότι το εμπόριο μεταξύ πόλεων του Εύξεινο Πόντου και πόλεων Αιγαίου Πελάγους γινόταν, συνεχώς, ακόμη και την 3η (ίσως και την 4η) χιλιετηρίδα π.Χ.
Αυτό, όμως, που άλλαξε, στην αρχή της 2ης χιλιετίας π.Χ, ήταν η δημιουργία ορυχείων μετάλλων (κυρίως χαλκού και σιδήρου) αλλά και η κατεργασία τους που γινόταν στην βόρεια Μικρασιατική ακτή (Ασιατικός Πόντος). (Ενδεικτικό της υπερ-παραγωγής αυτής ήταν η ονομασία "Χάλυβες" που είχε αποδοθεί σε λαό της περιοχής κατά την Κλασσική Περίοδο).
Ο πολύτιμος, αυτήν την εποχή, σίδηρος ήταν ισχυρό κίνητρο για τους Έλληνες ναυτικούς της περιόδου που αψηφούσαν κάθε κίνδυνο και διέσχιζαν τα Στενά του Ελλησπόντου και του Βοσπόρου για να προμηθευτούν τα πολύτιμα αυτά υλικά από τις βόρειες Μικρασιατικές ακτές.
Τα νέα υλικά πύκνωσαν βαθμιαία, σε εντυπωσιακό βαθμό, το εμπόριο του Εύξεινο Πόντου με το Αιγαίο Πέλαγος και τον Ελλαδικό Χώρο.
Όμως στα μέσα της 2ης χιλιατίας π.Χ. συνέβη νέα αλλαγή δεδομένων.
Η Χετταϊκή Αυτοκρατορία απλώθηκε σε όλη σχεδόν την Μικρά Ασία και οι Χετταίοι αυτοκράτορες, σύμφωνα με τις διασωθείσες πηγές, επέβαλλαν αυστηρούς περιορισμούς στην εμπορική διάθεση του σιδήρου, καθώς και στην τεχνογνωσία της κατεργασίας του, καθόσον η χρήση του στην οπλοκατασκευή είχε αποκτήσει καίρια σημασία. (Πρέπει να ήταν μία απαγόρευση ανάλογη με την απαγόρευση των Πυρηνικών όπλων της Σύγχρονης Εποχής).
Αυτόν τον εμπορικό αποκλεισμό προσπαθούσαν να διασπάσουν τα ελληνικά πλοία, καθώς το κέρδος σε σχέση με το νόμιμο εμπόριο ήταν τεράστιο. Σε αυτό το κλίμα πρέπει να δημιουργήθηκαν παράνομα εμπορεία-λιμένες μετάλλων σε περιοχές που διέφευγαν της Χετταϊκής κυριαρχίας.
Μία τέτοια περιοχή πρέπει να ήταν η Κολχίδα που οι ηγεμόνες της πλούτιζαν πωλώντας παράνομα φορτία μετάλλων, που διοχετευόταν εκεί από την Βόρεια Μικρασιατική παραλία.
(Κάτι ανάλογο γινόταν στην Κλασσική Εποχή με το Κυρηναϊκό σίλβιο που διοχετευόταν παράνομα σε Καρχηδονιακό λιμένα και πωλούνταν σε φθηνότερες τιμές από εκείνες της παραγωγού Κυρήνης).
Οι πόλεις της Θεσσαλίας, και ειδικότερα η Ιωλκός, φαίνεται ότι πλούτιζαν από αυτό το εμπόριο μετάλλων (νόμιμο και παράνομο). Πολλοί Θεσσαλοί ευγενείς εξόπλιζαν πλοία και διέπλεαν την Μαύρη Θάλασσα επι σειρά αιώνων.
Αργώ
Προφανώς, οι Χετταίοι, άρχισαν να λαμβάνουν μέτρα ελέγχοντας και τον Βόσπορο. Επίσης, και οι πλησιόχωροι Θρακικοί λαοί θα προσπαθούσαν να φορολογήσουν τους διαπλέοντες τα Στενά εμπόρους. Έτσι δημιουργήθηκε ο μύθος της Σκύλλας και της Χάρυβδης.
Αυτό, λοιπόν, που αποτέλεσε πρωτοτυπία για την "Αργώ" δεν ήταν το εμπόριο μετάλλων (που ήταν, προφανέστατα, κάτι το απόλυτα συνηθισμένο για την εποχή) αλλά η εκπληκτική επιστροφή του πλοίου που έγινε, όχι μέσω της "κλασσικής οδού", δηλαδή των Στενών, αλλά διαμέσου του ποταμού Δούναβη και της Αδριατικής Θάλασσας. (Αυτήν την δυνατότητα την αναφέρει ο Ηρόδοτος ότι γινόταν αρκετές φορές στην Κλασσική Εποχή).
Προφανώς, η άφιξή της στην Κόρινθο από το Ιόνιο κατέπληξε κυριολεκτικά την Μυκηναϊκή Ελλάδα. Αυτό ήταν λοιπόν το εντυπωσιακό γεγονός που έκανε την "Αργώ" σε κύριο στόχο των Ελλήνων μυθοπλαστών δίνοντάς της ταυτόχρονα την αθανασία στην ανθρώπινη μνήμη.
Ο Θεσσαλός ευγενής που πραγματοποίησε την αποστολή με την Αργώ ήταν προφανώς ο Ιάσων.
Όμως το διαρκώς αυξανόμενο γόητρο της επιχείρησης οδήγησε τους μεταγενέστερους ευγενείς να "τοποθετήσουν" βαθμιαία τους προγόνους τους, ως συμμετέχοντες σε αυτήν, και έτσι άρχισαν σε επόμενες χρονικές περιόδους να συντάσσονται κατάλογοι συμμετεχόντων, που κατέληξαν στην γνωστή λίστα των Αργοναυτών που έφθασε και παγιώθηκε στην Κλασσική Εποχή.
Μυθική Περιγραφή[]
Η Καθαίρεση του Αίσονα[]
Αργοναυτική Εκστρατεία
Αργοναυτική Εκστρατεία
Αργοναυτική Εκστρατεία
Ο Ιάσων ήταν γιος του Αίσονα, βασιλέα της Ιωλκού της Θεσσαλίας, που αναγκάστηκε να καταφύγει μαζί με το γιο του στο όρος Πήλιο για να σωθεί από τον αδελφό του Πελία, που του άρπαξε με δόλιο τρόπο το θρόνο.
Εκεί, ο Αίσων παρέδωσε το γιο του στη φύλαξη και στις φροντίδες του Κένταυρου Χείρωνα, που είχε αναθρέψει και γυμνάσει πολλούς ήρωες.
Ο Ιάσων στην Ιωλκό[]
Όταν ο Ιάσονας μεγάλωσε και έμαθε τα γεγονότα, πήρε τα όπλα του και κατέβηκε στη χώρα, για να απαιτήσει τα δικαιώματά του. Διερχόμενος, όμως, ένα μικρό ποταμό, τον Άναυρο, παρασύρθηκε το ένα του σανδάλιο και έτσι παρουσιάστηκε στον Πελία ως "μονοσάνδαλος". Ο Πελίας, που είχε λάβει χρησμό του μαντείου γνώριζε την απειλή από τον μονοσάνδαλο, δέχθηκε μεν να παραδώσει τον θρόνο στο Ιάσονα αλλά έθεσε ως προϋπόθεση για αναγνώριση της ικανότητάς του την αποστολή στην Κολχίδα (ή Αία), και την επιστροφή του εκεί υπάρχοντος Χρυσόμαλλου Δέρατος στην Ιωλκό. Προφανώς ο Πελίας ήλπιζε ότι ο ανταπαιτητής του δεν θα επέστεφε ποτέ από την επικίνδυνη αυτή περιπέτεια.
Χρυσόμαλλο Δέρας[]
Το χρυσόμαλλο δέρας ήταν το δέρμα ενός μεγάλου χρυσού κριού, με το οποίο ο Φρίξος και η Έλλη, τέκνα του βασιλέα του Ορχομενού, Αθάμαντα, διέφυγαν από την κακή μητριά τους την Ινώ, που ήθελε να τα φονεύσει. Ο ιπτάμενος κριός περνώντας πάνω από πόλεις, θάλασσες και ποταμούς, έφθασε στα Στενά. Εκεί, στον Ελλήσποντο, η Έλλη κοίταξε κάτω, ζαλίστηκε, έπεσε και πνίγηκε. Από τότε το στενό εκείνο πήρε το όνομά της.
Ο κριός αφού διέχισε όλη την Μαύρη Θάλασσα κατέληξε στην Κολχίδα, όπου βασίλευε ο βασιλέας Αιήτης. Ο Φρίξος για να τον ευχαριστήσει για την φιλοξενία που του πρόσφερε, του χάρισε το δέρμα του, που ο βασιλέας το ανήρτησε σε ένα δένδρο και ανέθεσε σε έναν ακοίμητο δράκοντα να το φυλάει.
Η συγκέντρωση στην Ιωλκό[]
Αργώ
Ο Ιάσονας δέχθηκε λοιπόν με πολλή ευχαρίστηση την επικίνδυνη αποστολή του θείου του, με την ελπίδα πως θα έκανε και αυτός ένα μεγάλο κατόρθωμα και θα δοξαζόταν, όπως τόσοι άλλοι ήρωες.
Κάλεσε λοιπόν τους Έλληνες ήρωες της εποχής του, τον Ηρακλή, το Θησέα, τον Κάστορα, τον Πολυδεύκη, τον Πηλέα, τον Τελαμώνα, το μουσικό Ορφέα, τους μάντεις Μόψο και Ίδμωνα, τον Πολύφημο, τον Ασκληπιό, το γιο του Φρίξου τον Άργο και πολλούς άλλους και με την βοήθεια του Άργου έφτιαξαν ένα ταχύπλοο πλοίο που το ονόμασαν Αργώ.
Ο αναλυτικός κατάλογος όλων των Αργοναυτών είναι εδώ.
Η άφιξη στην Κολχίδα[]
Η Αργώ πλησιάζει στην Κολχίδα.
Ύστερα από πολλές περιπέτειες και αφού πέρασαν, χάρη στις συμβουλές του μάντη Φινέα, χωρίς καμιά βλάβη τις Συμπληγάδες Πέτρες του Βοσπόρου έφθασαν στην Κολχίδα.
Όταν ο Αιήτης πληροφορήθηκε ότι ο Ιάσονας ήθελε το χρυσόμαλλο δέρας, του ανέθεσε πρώτα να ζέψει άγριους ταύρους και να σπείρει τον αγρό όπου έβοσκαν, με δόντια δράκοντα. Καθώς ο Ιάσονας ετοιμαζόταν να εκτελέσει την παραγγελία του Αιήτη, τον πλησίασε η Μήδεια, η κόρη του βασιλέα που τον είχε ήδη ερωτευθεί και τον συμβούλεψε τι έπρεπε να κάνει για να επιτύχει.
Αφού έζεψε τους ταύρους, έσπειρε τα δόντια του δράκοντα, απ' όπου άρχισαν να φυτρώνουν άπειροι πολεμιστές, οπλισμένοι με δόρατα και ασπίδες. Ο Ιάσονας κρύφτηκε πίσω από ένα βράχο και έριξε μια πέτρα ανάμεσά τους. Οι πολεμιστές άρχισαν να φιλονικούν μέχρι που σκοτώθηκαν όλοι. Αλλά ο Αιήτης, υποπτευόμενος την βοήθεια της κόρης του, αρνήθηκε να δώσει στον Ιάσονα το δέρας.
Έτσι ο Ιάσων, με τη βοήθεια της Μήδειας και του Ορφέα, πήγε στο ιερό δάσος του Άρη, όπου βρισκόταν το χρυσόμαλλο δέρμα και ο φοβερός δράκος που το φύλαγε. Η Μήδεια πλησίασε και με τα μάγια της ηρέμισε το θηρίο, ενώ ο Ορφέας με το άσμα του και τη λύρα του το αποκοίμισε.
Η αναχώρηση από την Κολχίδα[]
Η Αργώ στον δρόμο της επιστροφής
Έτσι ο Ιάσονας πήρε το δέρας και γρήγορα, μαζί με τη Μήδεια γύρισε στο πλοίο και ξεκίνησαν για το ταξίδι της επιστροφής.
Σύμφωνα με τον μύθο η Μήδεια που ήταν μάγισσα, συνέλαβε με δόλο τον αδελφό της τον Άψυρτο και αφού τον σκότωσε και τον έκοψε κομμάτια που τα έρριχνε στη θάλασσα, για να απασχολεί τον πατέρα της που τους καταδίωκε και να τον κάνει να καθυστερεί συλλέγοντάς τα ένα-ένα.
Όταν οι Αργοναύτες απομακρύνθηκαν από την Κολχίδα, προχώρησαν προς τα βόρεια, για να επιστρέψουν στην Ελλάδα από άλλο δρόμο, επειδή ο τυφλός μάντης Φινεύς τους είχε προειδοποιήσει ότι θα καταστρέφονταν, αν ακολουθούσαν τον ίδιο δρόμο που είχαν κάνει για να φθάσουν στην Κολχίδα.
Τους Αργοναύτες όμως τους περίμεναν τρομερές ταλαιπωρίες γιατί οι θεοί είχαν εξοργιστεί με τον άδικο φόνο του Άψυρτου και είχαν αποφασίσει να εμποδίσουν την επιστροφή τους στην Ιωλκό. Με τη βοήθεια της Θέτιδας σώθηκαν από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη και με τη βοήθεια του Τρίτωνα έφθασαν μετά από μύριες περιπέτειες, στην Κρήτη.
Ο επιστροφή στην Ελλάδα[]
Και από την Κρήτη, επιτέλους, έφθασαν στην Ιωλκό, όπου αφιέρωσαν την Αργώ στον Ποσειδώνα που τους είχε σώσει από τους τόσους κινδύνους της θαλασσινής τους περιπέτειας.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Αργοναυτική Eκστρατεία - IonnKorr
- Αργοναυτικά, Σοφιάς
- Αργοναυτικά, Χατζηαθανασίου
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)