Κελτική
Gaul, Gallia
Γαλατία
Γαλατία
Γαλατία
Γαλατία
Κελτική
5ος Αιώνας μ.Χ.
Βησιγότθοι
Βουργουνδοί
Φράγκοι
Έρουλοι
Σάξονες
Άγγλοι
Θουρίγγιοι
Φρίσιοι
Βρετόνοι
Γαλατία
Κελτική
- Μία ιστορική χώρα της Δυτικής Ευρώπης.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Γαλατία" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Κέλτες".
Εισαγωγή[]
Με την ονομασία Γαλατία εννοείται η περιοχή της Δυτικής Ευρώπης που συμπεριλαμβάνει τα σημερινά εδάφη
- της βόρειας Ιταλίας,
- της Γαλλίας,
- του Βελγίου,
- της δυτικής Ελβετίας και
- τα εδάφη δυτικά του Ρήνου από τις χώρες της Ολλανδίας και της Γερμανίας.
Από τη λατινική ονομασία της Γαλατίας (λατ. Gallia) προήλθε και η ονομασία στην Ελληνική Γλώσσα του σύγχρονου κράτους της Γαλλίας, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των υπόλοιπων γλωσσών της Γης, στις οποίες έλκει τη ρίζα του από το κράτος των Φράγκων (π.χ. France, Frankreich, Francia κλπ.)
Μορφολογία[]
Ποταμοί Γαλατίας
A
- Αννίων Ποταμός ( = Agnio)
- Αλανίων Ποταμός ( = Alanio
- Άλβας Ποταμός ( = Alba (flumen Franciae))
- Αλβαντίας Ποταμός ( = Albantia
- Αλισόντιος Ποταμός ( = Alisontia
- Αλμάντιος Ποταμός ( = Almantia
- Αλτείας Ποταμός ( = Alteia
- Αλτίων Ποταμός ( = Altio
Αμάτισσος Ποταμός ( = Amatissa Άνδρας Ποταμός ( = Andra (flumen) Άνσας Ποταμός ( = Ansa (tributarius Ligeris)
- Άραρ Ποταμός ( = Arar
Άραυρις Ποταμός ( = Arauris) (flumen Franciae) Αρκαίος Ποταμός ( = Arcae (flumen) Αρδώος Ποταμός ( = Arduus (flumen Franciae) Αργεντόνιος Ποταμός ( = Argentonium (tributarius Thoedae) Αροάννας Ποταμός ( = Aroanna Αρώτιος Ποταμός ( = Arotius Άρβας Ποταμός ( = Arva (flumen Normanniae) Άταξ Ποταμός ( = Atax Άτωρ Ποταμός ( = Atur Αύρσος Ποταμός ( = Aursum Άβαρας Ποταμός ( = Avara (tributarius Cari) Avara Minor Αξώνας Ποταμός ( = Axona
B Βηβρώνος Ποταμός ( = Bebronus Βηδάκιος Ποταμός ( = Bedacius Βηλναίος Ποταμός ( = Belnaium Βησβρίας Ποταμός ( = Besbria Βησώος Ποταμός ( = Besua (flumen Franciae) Βηβέρας Ποταμός ( = Bevera (tributarius Sequanae) Βιδάσσων Ποταμός ( = Bidasso Βιόνας Ποταμός ( = Biona (amniculus Franciae) Βίρρας Ποταμός ( = Birra (flumen Franciae) Βλήσας Ποταμός ( = Blesa (tributarius Saravi) Βλησίας Ποταμός ( = Blesia Βόρνας Ποταμός ( = Borna (tributarius Ligeris) Βρανλίας Ποταμός ( = Branlia Βρυγίας Ποταμός ( = Brigia Βρισέλλας Ποταμός ( = Brisella Βουβούλας Ποταμός ( = Bubula (tributarius Sicaulae)
C Καραντώνος Ποταμός ( = Carantonus Κάρος Ποταμός ( = Carus (fluvius) Χαβανάλης Ποταμός ( = Chavanaletis Χίσσων Ποταμός ( = Chisso Κίζας Ποταμός ( = Ciza Κοίσος Ποταμός ( = Coisus Κούσσων Ποταμός ( = Cusso
D
- Δέππας Ποταμός (Deppa) (flumen Normanniae) (= Béthune River)
Δίβας Ποταμός ( = Diva (tributarius Thoedae) Δώρας Ποταμός ( = Dora Δρουεντίας Ποταμός ( = Druentia Δούβις Ποταμός ( = Dubis (flumen) Δούνος Ποταμός ( = Dunus Δουνζιακός Ποταμός ( = Dunziacum (tributarius Ligeris) Δουράνιος Ποταμός ( = Duranius Δουρωτίας Ποταμός ( = Durotia
E
- Εάρας Ποταμός ( = Eara (flumen Normanniae)
- Οδούρας Ποταμός (Ebura, flumen Franciae) (Odura, Autura, Audura, Abdura, Auctura Aura) (= Eure)
- Ελάβωρ Ποταμός ( = Elaver
Έλλας Ποταμός ( = Ella (flumen Franciae) Εσίας Ποταμός ( = Esia Εξώνας Ποταμός ( =Exona (flumen Franciae)
F Φουρανός Ποταμός ( = Furanus
G Γαρούνας Ποταμός ( = Garunna Γιρούνδιος Ποταμός ( = Girundia Γραύνας Ποταμός ( = Grauna
H Ελδόνιος Ποταμός ( = Heldona
I Ιόλαρος Ποταμός ( = Iolara Ιρούμνας Ποταμός ( = Irumna Ίσαρ Ποταμός ( = Isara (flumen Alpium) Ίττος Ποταμός ( = Itto
L Λαδίων Ποταμός ( =Ladio Λάργας Ποταμός ( =Larga Λατανός Ποταμός ( =Latanus Λήδος Ποταμός ( =Ledus (fluvius) Λίγηρ Ποταμός ( =Liger Λιγερούλας Ποταμός ( =Ligerula Λινίων Ποταμός ( =Linio (Forensis) Λόδας Ποταμός ( =Lodda (tributarius Ligeris)
M Μάλβας Ποταμός ( = Malva (tributarius Ligeris) Ματρόνας Ποταμός ( = Matrona) Μόλων Ποταμός ( = Molo) Μόσας Ποταμός ( = Mosa) Μοσέλλας Ποταμός ( = Mosella (flumen)
N Νίβαρις Ποταμός ( =Niveris (tributarius Ligeris)
O Ολιζών Ποταμός ( = Olizo (tributarius Bornae) Όλτις Ποταμός ( = Oltis Όσκαρος Ποταμός ( = Oscara Όβος Ποταμός ( = Ovus (tributarius Exona)
Q Ουάντιος Ποταμός ( =Quantia
R Ροδανός Ποταμός ( =Rhodanus Ροδανήσιος Ποταμός ( =Rodanesium
S Σάβις Ποταμός ( =Sabis Σάμαρος Ποταμός ( =Samara (flumen) Σάραβος Ποταμός ( =Saravus Σκάλδις Ποταμός ( =Scaldis Σήδας Ποταμός ( =Seda Σηδάνης Ποταμός ( =Sedana Σηνούνας Ποταμός ( =Senuna Σηκουάνας Ποταμός ( =Sequana Σησομίρης Ποταμός ( =Sesomires Σήβας Ποταμός ( =Seva (flumen Franciae) Σίκαυλος Ποταμός ( =Sicaula Σορνίνος Ποταμός ( =Sorninus Σουππίας Ποταμός ( =Suppia
T Τάρνις Ποταμός ( =Tarnis Τέκκας Ποταμός ( =Tecca Tecca Parva Τέρνας Ποταμός ( =Terna Θοίδας Ποταμός ( =Thoeda Θοιρητός Ποταμός ( =Thoeretus Τίλας Ποταμός ( =Tila Τούρβας Ποταμός ( =Turba (flumen Franciae)
U Ουτρίων Ποταμός ( =Utrio
V Βαρέννας Ποταμός ( =Varenna Βάρος Ποταμός ( =Varus Βεγέριος Ποταμός ( =Vegeria Βεσέσιος Ποταμός ( =Vesesia Βιδούλας Ποταμός ( =Vidula Βιγέννας Ποταμός ( =Vigenna (flumen) Βιγγέννας Ποταμός ( =Vingenna Βιτεφλέδας Ποταμός ( =Vitefleda Βρίλιος Ποταμός ( =Vrilia
- Ποταμοί
- Ολίνας Ποταμός (Orne River)
- Άργινος Ποταμός (Vire River)
- Άταξ Ποταμός
- Άραυρις Ποταμός
- Όρβις Ποταμός
- Ποταμοί αναφερόμενοι από τον Πτολεμαίο
- Δούβις Ποταμός
- Αδούας Ποταμός
- Κανεντέλος Ποταμός
- Ήριος Ποταμός
- Ρήτος Ποταμός
- Άργινος Ποταμός
- Φρούδιος Ποταμός
Γεωγραφία[]
Οι γνωστές ιστορικές πόλεις είναι:
- Aeria Αερία
- Alise Αλήσια
- Orange Αραυσία
- Arles Αρελάτη Θηλίνη
- Bourges Αναρικόν
- Avignon Αυένιον
- Bordeaux Βουρδίγαλα
- Gergovia Γεργοβία
- Nemausus Νεύμασος
- Lyon Λούγδουνον
- Lucotocea Λουκοτόκια
- Reims Δουριρκοτέρα
- Toulouse Τολώσσα
Ιστορία[]
Μεταναστεύσεις[]
Υπό τον Βρέννο, οι Γαλάτες νίκησαν τους Ρωμαίους στη μάχη του Αλία Ποταμού το 387 π.Χ.
Στην Βαλκανική Χερσόνησο, το 281 π.Χ. εμφανίστηκε ένα μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα Γαλατών εξ Ανατολής στη Θράκη.
Ένας άλλος Γαλάτης αρχηγός, που ονομαζόταν επίσης Βρέννος, έφθασε μέχρι τη Μέση Ελλάδα και την τελευταία στιγμή απετράπη η καταστροφή του ιερού του Απόλλωνα στους Δελφούς. [1].
Την ίδια περίοδο, μια ομάδα περίπου 10.000 Κελτών πολεμιστών με δούλους και γυναικόπαιδα διέσχισαν τη Θράκη και κατευθύνθηκαν στη Μικρά Ασία, έπειτα από έκκληση του βασιλέα του ελληνιστικού κράτους της Βιθυνίας Νικομήδη Α' του Φιλέλληνα στη διαμάχη του κατά του αδελφού του. Τελικώς, η ομάδα αυτή εγκαταστάθηκε στις περιοχές της ανατολικής Φρυγίας και δυτικής Καππαδοκίας στην κεντρική Μικρά Ασία, για αυτό και η περιοχή έγινε γνωστή ως Γαλατία.
Προρρωμαϊκή Εποχή[]
Η πρώιμη ιστορία των Γαλατών βασίζεται κυρίως στην αρχαιολογική έρευνα.
Ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστες γραπτές πηγές για τα φύλα που έζησαν στις περιοχές αυτές ενώ αμφισβητείται και η σύδεσή τους με τα εκεί αρχαιολογικά ευρήματα.
Επίσης, νεφελώδες είναι το τοπίο όσον αφορά τις γλωσσικές και γενετικές διαφοροποιήσεις των διακριτών Κελτικών φύλων, καθώς λίγες φορές πραγματικά προκύπτουν κοινά συμπεράσματα.
Η κύρια πηγή για τους Κέλτες της Γαλατίας ήταν ο Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, ο οποίος μνημονευόταν σε γραπτά του Τιμαγένη, του Ιούλιου Καίσαρα, του Διόδωρου Σικελιώτη και του γεωγράφου Στράβωνα.
Πολιτισμικά στοιχεία των πρωτο-Κελτών φαίνεται να ανιχνεύονται βορειοδυτικά της κοιλάδας του Δούναβη, αν και η συγκεκριμένη θεωρία αμφισβητείται. Ανήκαν στον Πολιτισμό Λα Τεν, του οποίου το λίκνο ήταν η βορειοανατολική Γαλλία και η νότια Γερμανία, ο οποίος επεκτάθηκε και άνθησε από το 450 π.Χ. μέχρι τον 1ο αιώνα π.Χ. στη Γαλλία, την Ελβετία, την Αυστρία, καθώς και στις περιοχές της Βοημίας, Μοραβίας, Σλοβακίας και Ουγγαρίας. Όταν επεκτάθηκαν στα δυτικά, σε χώρες όπου οι άνθρωποι ομιλούσαν μια γλώσσα που οι σύγχρονοι μελετητές αποκαλούν Κελτική, επειδή οι Έλληνες συνήθιζαν να αποκαλούν Κέλτες όλους τους κάτοικους της Δύσης εκτός από τους κατοίκους των Βρεττανικών Νήσων, οι σύγχρονοι μελετητές ονόμασαν "Κέλτες" διάφορους από αυτούς τους λαούς, ακόμη κι αν δεν κατοικούσαν στη Δύση και δεν ομιλούσαν την Κελτική Γλώσσα.
Κατά το 2ο αιώνα π.Χ., η περιοχή της σημερινής Γαλλίας αποκαλούνταν από τους Ρωμαίους Gallia Transalpina (Υπεράλπεια Γαλατία).
Ο Ιούλιος Καίσαρας χωρίζει τους Γαλάτες σε τρεις εθνικές υποομάδες:
- τους Βέλγες στο βορρά,
- τους Κέλτες στο κέντρο, και
- τους Ακουιτανούς στα νοτιοδυτικά[2].
Ωρισμένοι μελετητές υποθέτουν ότι οι Βέλγοι έχουν και Κελτικές και Γερμανικές ρίζες, ωστόσο το ζήτημα αυτό δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Αυτό οφείλεται στις πολιτικές παραμέτρους που παρεισέφρεαν στην ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων από τους Γάλλους ιστορικούς το 19ο αιώνα, οι οποίοι είχαν υιοθετήσει πλήρως την άποψη του Καίσαρα ότι η Γαλατία εκτεινόταν από τα Πυρηναία μέχρι το Ρήνο προς βορρά, καθώς ευνοούσε τις εθνικές επεκτατικές φιλοδοξίες της χώρας υπό την ηγεσία του Ναπολέοντα Γ'.
Ωστόσο, μεταξύ των φυλών υπήρχε γλωσσικός διαχωρισμός: γαλατικές θεωρούνταν οι φυλές που ομιλούσαν τη Γαλατική Γλώσσα. Έτσι, οι Ακουιτανοί θεωρούνταν μάλλον Βάσκωνες, ενώ οι Βέλγες θεωρούνταν Γαλάτες, αλλά με Γερμανικές επιρροές.
Παράλληλα, ταυτόχρονα με τους Γαλάτες, στην περιοχή της Γαλατίας κατοικούσαν Λίγυρες (οι οποίοι είχαν αναμιχθεί με τους Κέλτες), Έλληνες και Φοίνικες, οι οποίοι είχαν ιδρύσει εμπορικές αποικίες στις Μεσογειακές ακτές, όπως η Μασσαλία.
Τον 2ο αιώνα π.Χ., η Μεσογειακή Γαλατία είχε αναπτυχθεί και ευημερούσε περισσότερο από τις βόρειες και έντονα δασώδεις Γαλατικές περιοχές, στις οποίες υπήρχαν ελάχιστες πόλεις εκτός από φρούρια (λατ. oppidum/-a).
Η ευημερία των νότιων περιοχών ήταν ο λόγος που η Ρώμη προσέτρεξε για βοήθεια προς τους κατοίκους της Μασσαλίας προς αντιμετώπιση επιθέσεων από Λίγυρες και Γαλάτες.
Μέχρι το 121 π.Χ., οι Ρωμαίοι είχαν κατακτήσει την περιοχή της Προβηγκίας. Έτσι, άρχισε να ανέρχεται σταδιακά και να αποκτά δύναμη η Γαλατική φυλή των Αρβερνών, η οποία κατοικούσε κυρίως τη σημερινή περιοχή του "Κλερμόν-Φεράν" και της Ωβέρνης και από την οποία καταγόταν ο διαβόητος Γαλάτης αρχηγός Βερκιγγετόριξ.
Γαλατικοί Πόλεμοι[]
Ο Ιούλιος Καίσαρας μετέβη με το στρατό του στη Γαλατία το 58 π.Χ. με το πρόσχημα της παροχής βοήθειας στους Γαλάτες συμμάχους της Ρώμης κατά των Ελβετών.
Με τη βοήθεια διαφόρων Γαλατικών φυλών, κατάφερε να κατακτήσει όλη τη Γαλατία εκτός από τη φυλή των Αρβερνών, οι οποίοι συνέχιζαν να αντιστέκονται με ηγέτη το στρατηγό Βερκινγκετόριξ.
Στη μάχη της Γεργοβίας το 52 π.Χ., οι Γαλάτες νίκησαν τους Ρωμαίους[3], ωστόσο ο Ιούλιος Καίσαρας συνέλαβε τον Βερκινγκετόριξ μετά τη μάχη της Αλεσίας, με την οποία και τερματίστηκε η Γαλατική αντίσταση.[3].
Ρωμαϊκή Εποχή[]
Μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση, η Γαλατία ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ως επαρχία, υιοθετήθηκε η Λατινική Γλώσσα, άλλαξε ο τρόπος διοίκησης και οι Γαλάτες, τελικά, έγιναν Ρωμαίοι πολίτες.
Από τον 3ο έως τον 5ο αιώνα, η Γαλατία δεχόταν επιδρομές από τους Φράγκους και τελικά αποσπάστηκε από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατά τα έτη 260 - 273, αποτελούμενη από τα εδάφη της Γαλατίας, της Βρεταννίας και της Ισπανίας.
Μετά τη νίκη των Φράγκων στη μάχη του Σουασόν το 486, η Γαλατία τέθηκε υπό την εξουσία των Μεροβιγγείων.
Κοινωνική δομή[]
Οι Γαλάτες ήταν φυλετική και γεωργική κοινωνία, αντίθετα από τους άλλους κελτικούς λαούς. Δεν είχαν μόνο οι Δρυΐδες πολιτική εξουσία στη Γαλατία, αντιθέτως το αρχικό πολιτικό σύστημα ήταν περίπλοκο και βάση του ήταν η φυλή, που αποτελούσε από μόνη της τη μικρότερη διοικητική, αλλά και στρατιωτική μονάδα μιας επαρχίας[4]. Κάθε φυλή είχε ένα συμβούλιο γηραιών και αρχικά έναν βασιλιά, ενώ αργότερα αντικαταστάθηκε από έναν αιρετό άρχοντα που εκλεγόταν κάθε χρόνο. Οι φυλετικές αυτές υποομάδες ενώνονταν σε ενιαίες ομάδες που ονομάζονταν civitates[5], οι οποίες θα αποτελούσαν αργότερα τη βάση για τη διαίρεση της Γαλλίας σε εκκλησιαστικά επισκοπάτα και αρχιεπισκοπές, κάτι που διατηρήθηκε με ελάχιστες αλλαγές μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση.
Συνεπώς, ως επί το πλείστον, οι Γαλάτες είχαν την αίσθηση μιας τοπικής εθνικότητας και οι κλασσικές πηγές πιστοποιούν ότι υπήρχαν δέκα έξι διακριτά τοπικά έθνη Γαλατών.
Η Γαλατία ήταν πολιτικά διαιρεμένη και δεν υπήρχε ενότητα ανάμεσα στις διάφορες φυλές, παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις, όπως στη συμμαχία εναντίον των δυνάμεων του Ιούλιου Καίσαρα υπό τον Βερκιγγετόριγα.
Γενικά οι Γαλάτες σε όλη την Ευρώπη δεν είχαν διαμορφώσει ένα ενιαίο έθνος, παρά μονάχα θύλακες του συνεχούς δικού τους πολιτισμού.
Κελτική Θρησκεία[]
Στους Γαλάτες κυριαρχούσε ο ανιμισμός, καθώς απέδιδαν ανθρώπινα χαρακτηριστικά στα στοιχεία της Φύσης γύρω τους, εξυψώνοντάς τα σε ημίθεους, όπως λίμνες, ποταμούς, όρη, ακόμα και ζώα.
Το ιερότερο ζώο τους ήταν το αγριογούρουνο, το οποίο εντοπίζεται ως σύμβολο σε γαλατικό στρατιωτικό εξοπλισμό, ενώ η θήρευσή του συμβολίζει την καταδίωξη του πνευματικού από το επίγειο.
Η θρησκεία τους ήταν πολυθεϊστική: υπήρχε ένα κοινό πάνθεον για όλες τις φυλές, ωστόσο λατρεύονταν και τοπικές και οικιακές θεότητες, με μεγάλες επιρροές από την Ολυμπιακή και Ρωμαϊκή Θρησκεία.
Κυρίαρχες φυσιογνωμίες θεωρούνται οι Δρυΐδες, οι οποίοι είχαν εξέχουσα θέση σε κάθε φυλή: ήταν αρμόδιοι για την πολιτιστική και θρησκευτική γνώση, καθώς επίσης και για τις τελετουργικές ιεροπραξίες, αλλά και υπεύθυνοι για την εκπαίδευση των αριστοκρατών. Κατείχαν όχι μόνον θρησκευτική αλλά και κοινωνική δύναμη, που ενδεχομένως σε ύστερες φάσεις εξελίχθηκε σε πολιτική.
Το ισχυρότερο εργαλείο που κατείχαν ήταν η δύναμη της αποκοπής: όταν ο δρυίδης απέκοπτε το μέλος κάποιας φυλής, εκείνο ήταν υποχρεωμένο να αποκοπεί από τις ρίζες του και να απομακρυνθεί από τη φυλή.
Βελγική Γαλατία[]
Η Βελγική Γαλατία (λατινικά: Gallia Belgica) ήταν Ρωμαϊκή επαρχία που κατελάμβανε:
- το νότιο μέρος της Ολλανδίας,
- το Βέλγιο,
- το Λουξεμβούργο,
- την βορειοανατολική Γαλλία και
- την βορειοδυτική Γερμανία.
Ο ιθαγενής πληθυσμός της Βελγικής Γαλατίας ήταν οι Βέλγοι, ένα σύνολο Κελτικών και Γερμανικών φυλών,
Κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ., οι επαρχίες της Γαλατίας αναδομήθηκαν.
Η βόρεια Βελγική Γαλατία μετονομάστηκε σε Κάτω Γερμανία (Germania inferior), ανατολικό μέρος της Άνω Γερμανία (Germania superior) και το νότιο σύνορο της Βελγικής Γαλατίας επεκτάθηκε προς το νότο. Η νεότερη Βελγική Γαλατία περιελάμβανε την πόλη της Ρεμς. Η υποκατηγορία αυτή αντιστοιχεί περίπου στα σημερινά σύνορα μεταξύ της Ολλανδίας, της Γερμανίας και του Βελγίου.
Η περιοχή που αντιστοιχεί στην αρχική επαρχία έγινε, τον 5ο αιώνα, το κέντρο του Μεροβιγγειανού κράτους του Κλόβιος Α' (Χλωδοβίκου) και, κατά τον 8ο αιώνα, το λίκνο της Καρολίγγειας Αυτοκρατορίας.
Μετά το θάνατο του υιου του Καρλομάγνου, Λουδοβίκου του Ευσεβούς, η περιοχή διαμοιράστηκε στη δυτική και μέση Φραγκία που απετέλεσαν τους πυρήνες της σύγχρονης Γαλλίας και Γερμανίας.
Η περιοχή αποτελεί επίσης το ιστορική λίκνο των Κάτω Χωρών, μία περιοχή που αποτελείται περίπου από:
- τα κράτη του Μπενελούξ (την Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο) καθώς και
- την Γαλλική Φλάνδρα και
- ένα μέρος της βόρειας Ρηνανίας.
Δημογραφία[]
Πόλεις:
- Αβαρικον (Bourges)
- Άγορά τοῦ Ἰούλιου (Fréjus)
- Αιάκειον (Ajaccio)
- Ἀλαλία (Aléria)
- Ἀντίπολις (Antibes)
- Αρελάτη (Arles)
- Ἀργεντωρατον (Strasbourg)
- Άουεννίων (Avignon)
- Αουγκουστορίτον (Limoges)
- Άουτρικον (Chartres)
- Αὐγουστοβονή (Troyes)
- Αὐγουστοδυρον (Bayeux)
- Αὐγουστοριτον (Limoges)
- Αὐγουστονεμετον (Clermont-Ferrand)
- Αὐρηλίανον (Orleans)
- Βαλεντιᾳ (Valence)
- Βεσυννα (Périgueux)
- Βεσοντιον (Besançon)
- Βουρδιγάλη (Bordeaux)
- Γεσοριακον (Boulogne-sur-Mer)
- Γρατιανούπολις (Grenoble)
- Δαριόριτον ἢ Δαριόριγον (Vannes)
- Διβίων (Dijon)
- Δυροκορτορον ( Reims)
- Ἰουλιοβονή (Lillebonne)
- Ιούλιομαγος (Angers)
- Καρκασσον (Carcassonne)
- Κατολακος (Saint-Denis )
- Κονδατή (Rennes)
- Κονδηούινϰον (Nantes)
- Λάον (Laon)
- Λούγδουνον (Lyon)
- Μασσαλία (Marseille)
- Νανκειάκον (Nancy)
- Νέμανσος (Nimes)
- Νέμετοκεννα (Arras)
- Νίκαια (Nice)
- Νοβιόδυνον (Soissons)
- Νοιόμαγος (Noyon)
- Νοβιόμαγος (Lisieux)
- Όλβία (Hyères)
- Ουέσουνα (Périgueux)
- Ρατόμαγοϛ (Rouen)
- Σήτιον (Sète)
- Τολόζα
- Τουλον
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Βρέννου δὲ τὸν Γαλατῶν στρατὸν ἀγαγόντος ἐς Δελφοὺς προθυμίαν ἐς τὸν πόλεμον οἱ Φωκεῖς πλείστην τοῦ Ἑλληνικοῦ παρέσχοντο, καὶ ἀπὸ τοῦ ἔργου τούτου μετασχεῖν Ἀμφικτυονίας αὖθις καὶ ἐς τὰ ἄλλα ἐγένετο ἀξίωμα αὐτοῖς ἀνασώσασθαι τὸ ἀρχαῖον. Παυσανία, Ελλάδος Περιήγησις, κεφ. 8,3
- ↑ Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. Ιούλιος Καίσαρας, Απομνημονεύματα περί του Γαλατικού Πολέμου, Βιβλίο Α', κεφ. 1
- ↑ 3,0 3,1 Ιούλιος Καίσαρας, Απομνημονεύματα περί του Γαλατικού Πολέμου, Βιβλίο Ζ'
- ↑ Οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν τη μικρότερη αυτή διοικητική μονάδα pagus (πληθ. pagi), απ' όπου προέρχεται και η γαλλική λέξη pays, που σημαίνει χώρα ή περιοχή
- ↑ Κυριολεκτικά σημαίνει πολιτεία.
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Ρωμαιο-Γαλατικοί Πόλεμοι
- Γαλάτες
- Ηγεμόνες Γαλατίας
- Κέλτες
- Φραγκία
- Γαλλία
- Ιστορικές Πόλεις Κελτικής
- Υποπαδανία ( = Υποπαδάνεια Γαλατία)
- Υπερπαδανία ( = Υπερπαδάνεια Γαλατία)
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Γαλατικοί Πόλεμοι
- Gaul during the Roman Empire
- [ ]
- [ ]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)