Έγκινδος
Enkidu, Ενκίντου, Ενκιντού
βασιλέας της Ωρύγειας
Έγκινδος
στρατηγός της Ωρύγειας
Ηγεμόνες Μέσο-Σουμεριακής Εποχής
---
Ωρύγεια (Uruk)
Ηγεμόνες Ωρύγειας
---
Σουμερία (Sumer)
Ηγεμόνες Σουμερίας
Σουμέριοι
---
Ακκαδία (Akkad)
Ηγεμόνες Ακκαδίας
Ακκάδιοι
---
Ελυμαΐδα (Elam)
Ηγεμόνες Ελυμαΐδας
Ελυμαίοι
---
Αδάβεια (Adab)
Ηγεμόνες Αδάβειας (Uruk)
Ώρεια (Ur)
Ηγεμόνες Ώρειας
Αξάγεια (Akshak)
Ηγεμόνες Αξάγειας
Κίσεια (Kish)
Ηγεμόνες Κίσειας
---
Λαγάσεια (Lagash)
Ηγεμόνες Λαγάσειας
Ώμμεια (Umma)
Ηγεμόνες Ώμμειας
---
Λάρισα (Larsa)
Ηγεμόνες Λάρισας
Ισίνεια (Isin)
Ηγεμόνες Ισίνειας
---
Εσνύννεια (Esnunna)
Ηγεμόνες Εσνύννειας
Μάρεια (Mari)
Ηγεμόνες Μάρειας
---
Ασσυρία
Ηγεμόνες Ασσυρίας
Ασσύριοι
---
Βαβυλωνία
Ηγεμόνες Βαβυλωνίας
Βαβυλώνιοι
---
Μιταννία (Mitanni)
Ηγεμόνες Μιταννίας
Μιταννοί
---
Ουραρτία (Urartu)
Ηγεμόνες Ουραρτίας
Ουράρτιοι
---
Χετταϊκή Αυτοκρατορία (Hatti)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Αυτοκρατορίας
Χετταίοι
---
Αιγυπτιακή Αυτοκρατορία (Egypt)
Ηγεμόνες Αιγυπτιακής Αυτοκρατορίας
Αιγύπτιοι
---
Αμορραίοι
Αραμαίοι
Χαναναίοι
Η εξόντωση του Ουράνιου Ταύρου
- Στρατηγός της Ωρύγειας
- Χρονική Περίοδος Ακμής: 27ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
 Πολιτικοί
|
|---|
| της Αθήνας |
|
Το όνομα "Έγκινδος (Ekindu)" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Γενεαλογία[]
- Οίκος:
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
Βιογραφία[]
- Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Ο Έγκινδος κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στους Σουμεριακούς μύθους ως συνεργάτης, στρατηγός και φίλος του Γίλγαμου, στο ομώνυμο Έπος.
Νεανική Εποχή[]
Γίλγαμος και Έγκινδος
Είναι ένας μυθικός ήρωας που ανατράφηκε μέσα στα δάση, από τα ζώα. "Όλο του το σώμα ήταν τριχωτό και είχε μακρά κόμη... και φορούσε δέρματα ζώων αντί για ρούχα". Εξημερώθηκε, όμως, από τη γοητεία μιας ιέρειας, με την οποία συνευρέθηκε για έξι μέρες.
Σταδιακά άρχισε να εξανθρωπίζεται. Τα ζώα τον απέφευγαν και ο δεσμός που είχε μαζί τους έσπασε.
Η άφιξη στην Ωρύγεια[]
Ο Έγκινδος σταδιακά συνηθίζει σε έναν αγροτικό τρόπο ζωής, αλλά αναζητά συνέχεια κάποια μεγαλύτερη πρόκληση. Όταν μαθαίνει για τον Γίλγαμο, τον μεγάλο βασιλέα της Ωρύγειας (Uruk), αποφασίζει να εγκαταλείψει το δάσος και να μεταβεί στην περίλαμπρη πόλη της εποχή του. Εκεί συναντά τον ήρωα-βασιλέα της και οι δύο ήρωες εμπλέκονται σε μία άγρια μονομαχία.
Κι οι δυο αντίπαλοι είναι το ίδιο ισχυροί και η πάλη τους είναι αμφίρροπη. Τελικά, εντελώς εξουθενωμένοι σταματούν και επαινούν αλλήλους, επιπλέον δε, ορκίζονται αιώνια φιλία.
Οι μεγάλοι άθλοι[]
Ο Έγκινδος ακολουθεί τον Γίλγαμο σε διάφορες περιπέτειες.
Ο μεγαλύτερος, και περισσότερο θρυλικός, άθλος τους είναι η εκστρατεία στην Συρία όπου αντιμετωπίζουν μαζί τον Χουβάβη (Humbaba, Huwawa), ένα αήττητο δύσμορφο τέρας που κατοικεί και ελέγχει το όρος Λίβανος.
Μετά από σκληρότατη πάλη και την βοήθεια του θεού Σαμάσιδα καταφέρνουν να το εξοντώσουν.
Προφανώς, ο μύθος αυτός απηχεί τις πρώτες μετα-κατακλυσμιαίες επιχειρήσεις των Σουμερίων της Ωρύγειας στην πλούσια Συρία, καθώς το κράτος της πόλης Χάλπα, (Halpa), μάλλον, φορολογούσε άγρια τους Σουμέριους εμπόρους που μετέβαιναν εκεί (κυρίως, ακολουθώντας τον ποταμό Ευφράτη). (Φαίνεται ότι οι λέξεις "Halpa" και "Huwawa" προέρχονται από την ίδια ρίζα).
Οι δύο ήρωες επέστρεψαν θριαμβευτές στην Ωρύγεια (Uruk) όπου μετέφεραν και φορτία πολύτιμης ξυλείας από κέδρους του όρους Λιβάνου.
Ωστόσο οι Σουμέριοι θεοί δεν ήταν όλοι ευχαριστημένοι από το νικηφόρο αποτέλεσμα της εκστρατείας.
Ειδικότερα, δυσαρεστημένη ήταν η θεά Ινάννεια (Inanna) (που αργότερα ταυτίσθηκε με την Σημιτική Αστάρτη (Istar)), η οποία είχε επιπλέον λόγους να είναι αγανακτισμένη μετά από την απόρριψη της ερωτικής της προσφοράς, από τον Γίλγαμο.
Αυτή, με την συγκατάθεση του Θεού Άνων, οδήγησε στην Ωρύγεια (Uruk), ένα θεϊκό τέρας, τον Ουράνιο Ταύρο.
Οι δύο ήρωες μετά από σκληρή πάλη επέτυχαν να εξοντώσουν και αυτό το τέρας.
Είναι πιθανόν αυτός ο μύθος να απηχεί λαϊκή εξέγερση στην Ωρύγεια (και, ειδικότερα, από την συνοικία της που λάτρευε την θεά Ινάννεια) ή στις άλλες Σουμεριακές πόλεις.
Ο φόνος, όμως, του ιερού αυτού τέρατος, εξόργισε περισσότερο την Ινάννα, η οποία και απαίτησε από τους άλλους θεούς την άμεση τιμωρία τους.
Το Τέλος[]
Οι θεοί συνέρχονται σε σύσκεψη και αποφασίζουν να σώσουν τον Γίλγαμο αλλά καταδικάζουν τον Έγκινδο. Έτσι αυτός προσβάλλεται από βαρεία ασθένεια και μέσα στις παραισθήσεις του βλέπει οράματα για τον άλλο Κόσμο και τη ζοφερή μεταθανάτια ζωή του. Καταράται τη Σαμχάτιδα, την ιέρεια που τον εξανθρώπισε, αλλά αναιρεί την κατάρα του, όταν εκείνη του θυμίζει το μεγαλείο του ανθρώπινου πολιτισμού.
Στη λεγόμενη 12η πινακίδα του "Γιλγάμειου Έπους", ο Έγκινδος συνεχίζει τις περιπέτειές του στον Κάτω Κόσμο, αλλά οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν την πινακίδα μεταγενέστερη των υπολοίπων του έπους, η οποία απλά προστέθηκε σαν εναλλακτική συνέχεια στο αρχικό Έπος.
Τελικά ο Έγκινδος πεθαίνει, προς κατάπληξη του Γίλγαμου που νόμιζε ότι, ως ημίθεοι, θα ήταν αθάνατοι.
Ο θάνατος του φίλου και συνεργάτη του ωθεί στον Γίλγαμο στην μεγάλη περιπέτεια του για την αναζήτηση της αθανασίας.
Σε παλαιότερες πηγές, ο Ενκίντου αναφέρεται ως Ενκίμντου, Εαμπάνι ή Ενκίτα.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)