Αινείας
Σύγχρονη Αναπαράσταση
Σύγχρονη Αναπαράσταση
Αγχίσης
Αινείας
Τίβερις Ποταμός
Λείρις Ποταμός
Περίπλους
Αινείου
Αινειάδα
Περίπλους
Ηγεμόνες Μυκηναϊκής Εποχής
Τροία
Ηγεμόνες Τρωάδας
Χετταϊκή Τρωάδα (Wilusa)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Τρωάδας
Χετταϊκή Αυτοκρατορία (Hatti)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Αυτοκρατορίας
Δαρδανία (Arzawa)
= (Χετταϊκή Λυδία)
Ηγεμόνες Ασιατικής Δαρδανίας
Χετταϊκή Μυσία (Sehha Land)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Μυσίας
Χετταϊκή Φρυγία (Mira)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Φρυγίας
Χετταϊκή Κιλικία (Kizzuwatna)
= (Κισσία)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Κιλικίας
Ελυμαΐδα (Elam)
Ηγεμόνες Ελυμαΐδας
Βαβυλωνία
Ηγεμόνες Βαβυλωνίας
Ασσυρία
Ηγεμόνες Ασσυρίας
Χετταϊκή Συρία
Ηγεμόνες Χετταϊκής Συρίας
Μυκηναϊκή Αργολίδα
Ηγεμόνες Μυκηναϊκής Αργολίδας
Μυκηναϊκή Κρήτη (Ahhijawa)
Ηγεμόνες Μυκηναϊκής Κρήτης
Ουραρτία (Urartu)
Ηγεμόνες Ουραρτίας
Μιττανία (Mitanni)
Ηγεμόνες Μιταννίας
Αιγυπτιακή Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Αιγυπτιακής Αυτοκρατορίας
Χατταίοι
Λούβιοι
Αμορραίοι
Αραμαίοι
Χαναναίοι
Νεο-Χετταίοι
- Ένας βασιλέας της Δαρδανίας.
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Μυκηναϊκή Εποχή, 12ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Το όνομα "Αινείας" προέρχεται ή συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη "Καιναί" (Θρακικός λαός)
Επίσης Αίνος, Αίνεια, Σάνη,
Επίσης, Κύνος, Καινεύς, Αινιάνες
Επίσης, Χάονες Βαλκανικής
Επίσης, Χώνες Ιταλίας
Γενεαλογία[]
- Οίκος: Δαρδανίδες.
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία[]
Ο Όμηρος ύμνησε τον Αινεία στην Ιλιάδα ως τον πρώτο από τους Τρώες μετά τον Έκτορα, στη σύνεση, στην ανδρεία, στην τιμιότητα, στην ειλικρίνεια και στη θεοσέβεια.
Ήταν γιος του Αγχίση, που παρ' όλο που ήταν κατευθείαν απόγονος του Ίλου, του ιδρυτή της Τροίας, ζούσε μακριά από αυτήν στο όρος Ίδη ως ποιμένας.
Από έναν στίχο του Ομήρου συνάγεται ότι το βασίλειό του είχε έδρα την Πέργαμο
Τον Αγχίση τον ερωτεύθηκε η θεά Αφροδίτη και μαζί του απέκτησε τον Αινεία, που μέχρι τα πέντε του έτη ανατράφηκε από τις νύμφες του όρους Ίδη.
Όταν οι Αχαιοί εκστράτευσαν εναντίον των Τρώων, ο Αινείας αναγκάστηκε να καταφύγει στη Λυρνησσό, επειδή τον καταδίωκε ο Αχιλλεύς και αργότερα, μετά από την καταστροφή αυτής της πόλης, μαζί με τον πατέρα του, την γυναίκα του την Κρέουσα και το γιο του Ασκάνιο ζήτησε καταφύγιο στα τείχη της Τροίας.
Στα έτη που ακολούθησαν, οι Αινείας έλαβε μέρος στην άμυνα της πόλης, διακρίθηκε για την ανδρεία και τη σύνεσή του και θεωρήθηκε ισάξιος του Έκτορα. Ο Όμηρος δεν τον αναφέρει πλέον στην Ιλιάδα μετά από το θάνατο του Αχιλλέα.
Σε ένα διασωθέν απόσπασμα, όμως, της χαμένης τραγωδίας του Ευριπίδου "Λαοκόων" ο Αινείας φαίνεται να φεύγει από την Τροία, πριν από την άλωσή της φέροντας στους ώμους του τον τυφλό γηραιό πατέρα του Αγχίση, που αντιλήφθηκε ότι ο θάνατος του Λαοκόοντα σήμαινε το τέλος της Τροίας και συμβούλεψε το υιο του να εγκαταλείψει το ταχύτερο την καταδικασμένη πόλη.
Έτσι αρχίζει μια νέα σειρά από μύθους, που διηγούνται τις συναρπαστικές περιπέτειες, τις περιπλανήσεις και τους αγώνες του Αινείου, που διέρχεται από τη Σαμοθράκη, τη Δήλο, την Αρκαδία, Λακωνία, Κρήτη, Ζάκυνθο, Λευκάδα, Ήπειρο, και από εκεί, Σικελία, Καρχηδόνα και Νότιο Ιταλία.
Πιθανότατα ο Αινείας δεν πρόλαβε να βασιλεύσει.
Οι περιπέτειες στην Ιταλία[]
αυθαίρετη
σύγχρονη αναπαράσταση
Το μύθο που περιγράφει την εγκατάσταση του Αινείου στο Λάτιο μετά από σκληρούς αγώνες με τους εντόπιους κατοίκους, διηγείται πρώτος ο Τίμαιος.
Από την εποχή του 1ου Καρχηδονιακού πολέμου, οι Ρωμαίοι θεωρούσαν ότι ήταν απόγονοι του ήρωα της Τροίας Αινείου και ο μύθος των περιπετειών και των αγώνων του έγινε θέμα στην Ποίηση και στη Λογοτεχνία.
Στο έργο του Βιργιλίου "Αινειάς" περιγράφεται η διαδικασία διαφυγής του Αινεία, μετά την άλωση της Τροίας, ομού με τη σύζυγό του και τον υιό του, κρατώντας τον πατέρα του στους ώμους και μεταφέροντας επιπλέον τους Εφεστίους θεούς.
Μέσα στο σκότος χάνεται η Κρέουσα. Όταν ο Αινείας αντιλαμβάνεται την εξαφάνισή της και ετοιμάζεται να επιστρέψει και να την αναζητήσει, εμφανίζεται η σκιά της και το συμβουλεύει να φύγει το γρηγορότερο, προφητεύοντας σε αυτόν, το λαμπρό πεππρωμένο του.
Όταν μετά από πολλούς αγώνες φθάνει στην Νότια Ιταλία, μία νέα φοβερή θαλασσοταραχή, που την προκάλεσε η Ήρα, τον ρίχνει στα παράλια της Καρχηδόνας.
Από εκεί, με τους συντρόφους του, διεκπεραιώνεται στη Σικελία, όπου και διοργανώνει αγώνες προς τιμή του πατέρα του, που στο μεταξύ είχε αποθάνει και ύστερα φθάνει στην Κύμη της Ν. Ιταλίας.
Εκεί, συμβουλεύεται τη Σίβυλλα για το Μέλλον και κατεβαίνει στον Άδη, για να ζητήσει οδηγίες από το νεκρό πατέρα του.
Όταν ανέβηκε στη επιφάνεια της Γης ζήτησε από τον Λατίνο, βασιλέα των Λατίνων, την κόρη του Λαβινία, σε γάμο. Αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τον αντίζηλό του, τον Τούρνο, βασιλέα των Ρουτούλων.
Με το θάνατο του Τούρνου, που φονεύεται στη μονομαχία με τον Αινεία, ολοκληρώνεται και η αφήγηση της Αινειάδας του Βιργιλίου.
Διάφοροι άλλοι μυθογράφοι έγραψαν για τις περιπέτειες του Αινεία που ακολούθησαν.
Θάνατος[]
Αναφέρεται ότι σε μια από τις μάχες μεταξύ των Λατίνων και των Ρουτούλων ότι φονεύθηκε ο Αινείας. Αλλά όσο και αν έψαξαν, το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.
Έτσι πίστευσαν ότι τον Αινεία τον παρέλαβαν οι θεοί και τον μετέφεραν στα Ηλύσια Πεδία, όπου διαβιούσαν οι ψυχές των ηρώων μετά το θάνατό τους.
Αρχαία Γραμματεία[]
Η αρχαιότερη πηγή για τη μετανάστευση του Αινεία προς τη Δύση είναι το έργο "Ιλίου Πέρσις" του Στησιχόρου από την Ιμέρα (Σικελία) (630-556 π.Χ.), όπως μας πληροφορεί η Tabula Iliaca Capitolina (15 π.Χ.)·
Ο Αινείας εμφανίζεται ήδη στο Σίγειο να ανεβαίνει στο πλοίο με τον υιό του Ασκάνιο, ακολουθούμενος από το σαλπιγκτή Μίσηνο και τον Αγχίση που κρατά το Παλλάδιο.
Η όλη σκηνή περιγράφεται στην πηγή ως εξής:
- «Ο Αινείας με τους δικούς του στην Εσπερία».
Πιθανόν το έργο αυτό επηρέασε τους μεταγενέστερους συγγραφείς. Το βέβαιο είναι ότι ο Στησίχορος έγραψε το έπος "Ιλίου Πέρσις" επηρεασμένος από τα Ομηρικά έπη, τα οποία ήταν ήδη διαδεδομένα στη Δύση, εξ αιτίας του Ελληνικού αποικισμού που είχε προηγηθεί.
Και στον Ελλάνικο, κατά το Διονύσιο, υπάρχει αναφορά για ταξίδιο του Αινεία (μαζί με τον Οδυσσέα) στην Ιταλία, όπου και ίδρυσε τη Ρώμη, δίνοντάς της το όνομα μιας Ιλλυρίδας, η οποία, ταλαιπωρημένη από την περιπλάνηση, προέτρεψε τις συντρόφισσές της να κάψουν τα πλοία.
Και στους Δίκτυ και Δάρητα επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο με παραλλαγές.
Έτσι με την πάροδο του χρόνου δημιουργήθηκε ένας τυπικός μύθος περιπλάνησης του Αινεία, του οποίου βασικές πηγές είναι η Ρωμαϊκή Αρχαιολογία του Διονυσίου από την Αλικαρνασσό και η Αινειάδα του Βιργίλιου.
Εξορθολογισμός[]
Είναι πιθανόν ο ο "Αινείας της Αινειάδας" να είναι μυθοποίηση μιας επιχείρησης ενός κλάδου των Λαών της Θάλασσας (με πιθανό ηγέτη τον Εγκέλαδο) που αφού απέτυχε να καταλάβει το Νειλικό Δέλτα μετά την Μάχη Μαρεώτιδας Λίμνης (1181 π.Χ.) παράπλευσε την Λιβυκή ακτή έως και την Καρχηδόνα και τελικά κατέπλευσε στην Σικελία
Εκεί πεθαίνει ο Αγχίσης ( ~ Εγκέλαδος)
Ένα μέρος των εισβολέων (οι μεταγενέστεροι Έλυμοι) εγκαταστάθηκαν στην Δυτική Σικελία, και ειδικά στις πόλεις Έρυξ και Έγεστα ενώ οι υπόλοιποι με αρχηγό τον Αινεία (ίσως υπαρχηγό του Αγχίσου-Εγκέλαδου) έφθασαν στην Κύμη της Καμπανίας και στην συνέχεια στην Λατίνη όπου έδωσαν κρίσιμη μάχη με τους Τυρρηνούς και εγκαταστάθηκαν εκεί.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Αίνεια, Αίνος Θράκης,
- Αίνος αναφερόμενη από Στέφανο Βυζάντιο, Αινήιος Ποταμός από την Όσσα
- Αίνος Συρίας, Αίνος Όρος, Κεφαλληνίας
- Αινειάδα
- Ηγεμόνες Τροίας
- Τροία
- Τρωάδα
- Δαρδανίδες
- Ηγεμόνες Δαρδανίας
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- hellasmythology/aineias
- sakketosaggelos.gr
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)