Προφητεία
Σίβυλλα
- Η πρόβλεψη για γεγονότα που θα συμβούν στο μέλλον.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Προφητεία" παράγεται ετυμολογικά από τις λέξεις "πρό" και "φημί" =ισχυρίζομαι, λέγω, δηλ. ισχυρίζομαι [ότι ξέρω] εκ των προτέρων, προ-λέγω. Προφητεία = πρό + φημί / φώ, φήσω, ο παθητικός αόριστος = πέφημαι, πέφηται, μετοχή = φήτης)- δηλ. προ-φήτης, και εξ αυτού προ-φητεία, δηλ. προείπα καί ισχυρίστηκα εκ τών προτέρων (καί φώ / φημί = λέγω, ισχυρίζομαι).
"Προ+φάω" (μερικοί λένε από τό "φάω" ίσως εννοώντας τό "φ,ώ" ασυναίρετο = φωτίζω) τό οποίο δέν είναι σωστό, διότι αυτό έχει υπογεγραμμένη, πού υποκαθιστά/υπονοεί ένα "γιώτα". Τό φώς είναι παράγωγο τού φώ, καί άρα τού φημί. Εννοείται ΟΧΙ από τό φάω/τρώω και φαγητό.
Πηγή = Μεγάλο Ετυμολογικό Λεξικό τής Ελληνικής Γλώσσης, Εκδόσεις Ληψείας, τού 1816.
Εισαγωγή[]
Από την αρχαιότητα είναι γνωστή η επιθυμία του ανθρώπου να γνωρίσει το μέλλον, συνυφασμένη με μία εσωτερική του ανάγκη να προσεγγίσει την αιωνιότητα, σπάζοντας το φράγμα του χρόνου.
Η πρόγνωση είναι ένα Ψυχικό Φαινόμενο. Κάποιος άνθρωπος μπορεί να έχει ένα όραμα ή να δει ένα όνειρο το οποίο του δίνει πληροφορίες για το μέλλον.
Η προφητεία όμως σχετίζεται συνήθως με την έμμεση πρόβλεψη και δεν έχει απαραίτητα σχέση με κάποια ψυχική ικανότητα του ατόμου.
Ένας άνθρωπος που κατέχει προγνωστικές ψυχικές δυνάμεις μπορεί φυσικά να χρησιμοποιεί κάποια μαντικά αντικείμενα ως εργαλεία που θα τον βοηθήσουν για τις προβλέψεις του.
Στην διάρκεια της Ιστορίας η προφητεία γινόταν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Η παρατήρηση ενός σμήνους πτηνών, ηχρησιμοποίηση ήπατος από πρόβατα, η θέρμανση μιας ωμοπλάτης ζώου στην φωτιά και η παρατήρηση έπειτα των ραγισμάτων που δημιουργούνταν σ' αυτήν, είναι μερικές μόνο από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν.
Σήμερα οι πιο γνωστές μέθοδοι για την έμμεση πρόβλεψητου μέλλοντος είναι οι κάρτες Ταρώ, οι ρούνοι, η αστρολογία, η αριθμολογία, η χειρομαντεία και το I Ching.
Σίβυλλα
Άλλες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ακόμα στις μέρες μας, αλλά όχι τόσο συνηθισμένες όσο οι κάρτες Ταρώ και η αστρολογία, είναι η κρυσταλλοσκοπία (χρησιμοποιώντας ένα καθρέφτη, ή την ανάκλαση από ένα μπολ με νερό, καθώς επίσης και κρυστάλλινες σφαίρες), η ραβδοσκοπία (χρησιμοποιώντας δύο ράβδους για την ανίχνευση νερού) κι η ανάγνωση των φύλλων τσαγιού. Η λίστα όλων των μεθόδων θα μπορούσε να είναι κάτι παραπάνω από εξαντλητική, καθώς οι τρόποι για την μαντεία του μέλλοντος από την αρχαιότητα έως αυτούς που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι πάρα πολλοί και διαφορετικοί μεταξύ τους.
Ο Νοστράδαμος είναι ένας πολύ γνωστός προφήτης ο οποίος έζησεκατά την διάρκεια του 16ου αιώνα. Παρόλα αυτά, η επιτυχία των προφητειών του είναι υπό αμφισβήτηση ακόμα και σήμερα. Έγραψε εκατοντάδες τετράστιχα τα οποία είναι τόσο δυσνόητα, που ακόμα και οι ειδικοί στις προφητείες του δυσκολεύονται να ερμηνεύσουν τι είναι αυτό για το οποίο προσπαθούσε να μας προειδοποιήσει. Πολλές φορές επίσης οι ειδικοί στις προφητείες του Νοστράδαμου δε μπορούν και να συμφωνήσουν μεταξύ τους για το νόημα κάποιου συγκεκριμένου τετράστιχού του. Οι λόγοι για την ασάφεια στα τετράστιχά του είναι κατανοητοί.
Έγραφε αυτές τις προφητείες κατά την διάρκεια της Ιεράς Εξέτασης, οπότε προσπαθούσε να προφυλαχθεί. Το ενδιαφέρον του για την αστρολογία και το μυστικισμό τον έκανε έναν πρωταρχικό στόχο για την Ιερά Εξέταση και πέρασε 6 χρόνια περιπλανώμενος σε κάποιο μέρος για να αποφύγει την σύλληψη του από τους Ιεροεξεταστές. Ο κύριος τρόπος πάντως που χρησιμοποιούσε για τις προφητείες του ήτανη μελέτη των άστρων.
Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι οι προφήτες που λειτουργούν ως διάμεσα - μέντιουμ. Αυτοί διαφέρουν από αυτούς που προβλέπουν το μέλλον λόγω κάποιων ιδιαίτερων ψυχικών δυνάμεων που κατέχουν, καθώς υποτίθεται ότι λαμβάνουν πληροφορίες από πνεύματα ή άλλες οντότητες του αόρατου κόσμου και δεν χρησιμοποιούν κάποια δική τους προγνωστική ικανότητα.
Αυτή η πληροφορία συνήθως λαμβάνεται σε μια ενδιάμεση κατάσταση της συνείδησης και σχεδόν πάντα τα μέντιουμ ισχυρίζονται ότι δεν θυμούνται τι είπαν κατά την διάρκεια της έκστασης τους. Για αυτό το λόγο συνήθως έχουν μαζί τους κάποιο άλλο άτομο το οποίο καταγράφει τι λένε όταν οι ίδιοι είναι σε έκσταση.
Στις μέρες μας ο πιο αναγνωρισμένος τέτοιος προφήτης είναι πιθανότατα ο Edgar Cayce, ο επονομαζόμενος «Κοιμώμενος Προφήτης». Ο Cayce έμπαινε σε μια ελαφρά εκστατική κατάσταση κι όποτε τουγίνονταν ερωτήσεις έδινε τις αντίστοιχες απαντήσεις. Τον αναζητούσαν κυρίως ασθενείς άνθρωποι γιατί υποτίθεται ότι έδινε ιατρικές συμβουλές και μάλιστα σε περιπτώσεις που οι ιατροί δεν είχαν καταφέρει να δώσουν κάποια αποτελεσματική θεραπεία για την ασθένεια τους. Είναι επίσης γνωστός για πολυάριθμες προφητείες που έκανε σχετικά με μελλοντικές ανακαλύψεις (άλλες από αυτές πραγματοποιήθηκαν, άλλες όχι, κι άλλες μπορεί να πραγματοποιηθούν στο μέλλον). Όπως οι περισσότεροι τέτοιοι προφήτες, έτσι κι ο Cayce δε μπορούσε ποτέ να θυμηθεί τι πληροφορίες έδινε όταν ήταν σε έκσταση.
Συνηθίζεται για κάποιους ανθρώπους που επιθυμούν μία πρόβλεψη για το μέλλον, να επισκέπτονται κάποιον άνθρωπο που θεωρείται πως έχει προγνωστικές ψυχικές δυνάμεις, ή ότι λειτουργεί με τονπαραδοσιακό τρόπο του μάντη - προφήτη. Η τακτική αυτή μας φέρνει πίσω στο χρόνο, στα αρχαία μαντεία του ελληνικού πολιτισμού. Οιμάντεις υπάρχουν ακόμη στις μέρες μας. Ίσως είναι περισσότερογνωστοί ως μέντιουμ, άνθρωποι δηλαδή που μπορούν να επικοινωνήσουν με τα πνεύματα.
Πολύ συχνά γίνεται μια πνευματιστική συνάθροιση αντί για κάποιο αρχαίο τελετουργικό, όμως ο σκοπός είναι ο ίδιος. Η ηθική ακεραιότητα ενός μάντη παραμένει πάντα ένα ζήτημα καθώς από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα πολλοί έχουν αποδειχθεί απατεώνες.
Άλλωστε η ίδια η έκβαση των γεγονότων είναι αυτή που θα αποδείξει ή όχι την αξιοπιστία της πρόβλεψης.
Προφητεία στην Αρχαία Ελλάδα[]
Η επιθυμία αυτή ήταν συνυφασμένη με την καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων και αυτό το διαπιστώνουμε από τα πολυάριθμα μαντεία που εμφανίστηκαν κατά την αρχαιότητα στον ελληνικό χώρο, καθώς και από ιστορίες που καταμαρτυρούν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων εκείνης της εποχής για τις προφητείες.
Οι αρχαίοι Έλληνες στηρίζονταν στην μαντεία, ώστε να πάρουν συμβουλές για δημόσια πράγματα και ιδιωτικές τους υποθέσεις. Ο Ηρόδοτος αναφέρει τουλάχιστον 18 ιερά που περιείχαν μαντεία και 96 αποστολές με σκοπό την αίτηση συμβουλής από κάποιο μαντείο, εκ των οποίων οι 53 απευθυνόντουσαν στο μαντείο των Δελφών.
Η προφητεία και η μαντική τέχνη εμφανίζονται να είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, η μαντική ήταν η επιστήμη των οιωνών (συχνά αναφέρεται αυτή η όψη της μαντικής τέχνης ως οιωνοσκοπία) και εφαρμοζόταν με ποικίλους τρόπους, όπως για παράδειγμα η ερμηνεία τοης πτήσης των πτηνών.
Η ερμηνεία της πτήσης των πτηνών ήταν τόσο διαδεδομένη, ώστε το όνομα του πτηνού «όρνις» σήμαινε «οιωνός». Ο Αριστοφάνης στις «Όρνιθες» παίζει με τη διπλή σημασία της λέξης όρνις - οιωνός.
Σημασία δινόταν για την κατεύθυνση που πετούσαν τα πτηνά, για το ύψος, αλλά και τον τρόπο πετάγματός τους και σημαντικοί μάντεις της αρχαίας εποχής που αναφέρονται στον Όμηρο, όπως ο Κάλχας (Έλληνες)και ο Έλενος (Τρώες) ήταν περίφημοι για την ικανότητά τους στην ερμηνεία αυτών των οιωνών.
Άλλοι τρόποι οιωνοσκοπίας ήταν η μελέτη των ουράνιων σημείων, των κεραυνών και των σεισμών. Ακόμα μπορούσαν να μελετήσουν και μία σταγόνα της βροχής, ενώ ιδιαίτερη σημασία έδιναν στα όνειρα, πουθεωρούνταν ως τρόποι για να λάβει κανείς συμβουλές από τους θεούς,όπως γινόταν στα ιερά του Ασκληπιού. Πολλοί μάντεις της αρχαιότητας εξέταζαν τα εντόσθια των ζώων που είχαν θυσιαστεί (κυρίως το συκώτι), ή την φλόγα που έκαιγε στο βωμό του θυσιαστήριου.
Μία ενδιαφέρουσα μορφή της τότε αρχαιότητας είναι οι προφήτες. Ως τέτοιοι χαρακτηρίζονταν οι άνθρωποι που είχαν δεχτεί από τους θεούς το χάρισμα να προφητεύουν. Οι γυναίκες προφήτισσες ονομάζονταν στην Σίβυλλες, ενώ οι άνδρες έφεραν το όνομα Βάκις.
Συνέτασσαν κυρίως έμμετρες προφητείες που ερμηνεύονταν από εξηγητές, όπως είναι γνωστό ότι γινόταν αργότερα στον δυτικό κόσμο με τις έμμετρες προφητείες του Νοστράδαμου. Υπήρχαν ωστόσο ανάμεσά τους και αγύρτες. Ο λαός δεν συμπαθούσε τους επαγγελματίες προφήτες. Πολλοί από αυτούς όμως, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή ιδιαίτερα των Αθηνών.
Πέρα από την οιωνοσκοπία και τους προφήτες που έγραφαν έμμετρες προφητείες, πιο επίσημη μορφή μαντείας μπορούσε να ζητηθεί από τα ιερά, όπου υπήρχε μαντείο εν ενεργεία. Υπήρχαν πολλά τέτοια μαντεία και δημιουργήθηκαν καινούργια μέχρι και τη ρωμαϊκή εποχή. Δεν είχαν όλα την ίδια φήμη. Άλλα είχαν μεγάλη εμβέλεια και άλλα είχαν πιο τοπική.
Μαντεία με μεγαλύτερη φήμη ήταν αυτό του Αμφιάραου (στα σύνορα της Αττικής με τη Βοιωτία), του Τροφωνίου και του Απόλλωνα στο ιερό των Βαγχιδών ή Διδύμειον (που βρισκόταν κοντά στη Μίλητο της Ιωνίας).
Τα δύο γνωστότερα μαντεία του αρχαίου ελληνισμού ήταν το μαντείο των Δελφών και το μαντείο της Δωδώνης. Στο μαντείο της Δωδώνης, στους πρόποδες του όρους Τόμαρος, ο Ζεύς έδινε τους χρησμούς του με τη φωνή των δρυών και του ανέμου.
Αλλά το πιο φημισμένο από κάθε άλλο μαντείο της αρχαιότητας, ήταν αυτό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Το μαντείο των Δελφών αναφέρεται από τον Όμηρο στην Οδύσσεια (θ 79-81) και είναι γνωστό ότι από τον 7ο αιώνα προ Χριστού έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο.
Οι περισσότεροι χρησμοί της Πυθίας ήταν σκοτεινοί και διφορούμενοι.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- προγνωσιμότητα
- πρόγνωση
- προαναγγελία
- μαντεία
- οιωνοσκοπία
- προφητεία 888
Βιβλιογραφία[]
- Francois Chamoux: Ο ελληνικός πολιτισμός
- Heinz Gunther Nesselrath: Εισαγωγή στην Αρχαιογνωσία, τόμος Α', Αρχαία Ελλάδα
- P.E. Easterling - B.M.W. Knox: Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)