Αρχιδάμειος Πόλεμος
Πόλεμοι Γης
Μάχες Γης
Πόλεμοι Αρχαίας Εποχής
Αρχαία Εποχή
Πόλεμοι Μεσαιωνικής Εποχής
Μεσαιωνική Εποχή
Πόλεμοι Νεότερης Εποχής
Νεότερη Εποχή
Πόλεμοι Σύγχρονης Εποχής
Σύγχρονη Εποχή
Πόλεμοι 3ης Χιλιετίας π.Χ.
Πόλεμοι 2ης Χιλιετίας π.Χ.
Πόλεμοι 1ης Χιλιετίας π.Χ.
Πόλεμοι 1ης Χιλιετίας μ.Χ.
Πόλεμοι 2ης Χιλιετίας μ.Χ.
Πόλεμοι 3ης Χιλιετίας μ.Χ.
Σπαρτιατική Φάλαγγα,
η "πρότυπη" Ελληνική Φάλαγγα
Μάχη της Αμφιπόλεως
Σύγκρουση
Βρασίδου και Κλέωνος
- Πόλεμος του 5ου Αιώνα π.Χ..
- Υποπόλεμος του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Αρχιδάμειος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Αρχίδαμος".
Σύνοψη[]
Πρότυπο:Wars
- Μάχες:
- Μάχη
- Μάχη
Περιγραφή[]
Οι δυνάμεις του Αρχίδαμου που εισέβαλαν στην Αττική αποτελούντο ίσως περί τις 30.000 άνδρες. Στην αρχή επεχείρησε επιδρομές στο οχυρό της Οινόης, αλλά χωρίς επιτυχία.
Κατόπιν βάδισε προς την Ελευσίνα, στην οποία έφθασε στα μέσα του Ιουνίου το 431 π.Χ. Αφού λεηλάτησε το Θριάσιο Πεδίο, στρατοπέδευσε στις Αχαρνές, επτά μίλια έξω από την Αθήνα.
Στο μεταξύ οι Αθηναίοι είχαν συγκεντρωθεί μέσα στα τείχη και είχαν στείλει όλα τα ζώα στην Εύβοια. Ο στόλος τους, 100 τριήρεις και 50 Κερκυραϊκά πλοία, επιτέθηκε στην πόλη της Μεθώνης, στις ακτές της Μεσσηνίας. Χάρις στον νεαρό Σπαρτιάτη Βρασίδα, ο οποίος με 100 οπλίτες διέσπασε τις Αθηναϊκές γραμμές, η πόλη σώθηκε.
Μετά από αυτό, οι Αθηναίοι έπλευσαν στις ακτές της Ηλείας, τις οποίες λεηλάτησαν.
Οι Αθηναίοι έλαβαν επίσης εκδίκηση εναντίον των Αιγινητών, τους οποίους θεωρούσαν ως τον κύριο υπαίτιο του πολέμου. Έδιωξαν τον πληθυσμό και εγκατέστησαν κληρούχους στη νήσο.
Ο Αρχίδαμος εγκατέλειψε την Αττική στο τέλος του Ιουλίου και ο στρατός του διαλύθηκε αμέσως. Με την αναχώρηση του, οι Αθηναίοι υπό την αρχηγία του Περικλή στο τέλος του Σεπτεμβρίου επιτέθησαν στα Μέγαρα και τα κατέστρεψαν ολοκληρωτικά.
Οι Αθηναίοι, μετά τις επιτυχείς εκστρατείες, πήραν τα οστά των πεσόντων στρατιωτών στις εκστρατείες και τα έθαψαν με μεγάλες τιμές στο νεκροταφείο του Κεραμικού, έξω ακριβώς από τα τείχη. Μετά την ταφή, ο Περικλής έβγαλε τον περίφημο λόγο του, τον Επιτάφιο, στον λόφο της Πνύκας, απέναντι από την Ακρόπολη.
Την άνοιξη του 430 π.Χ., ο Αρχίδαμος εισέβαλε ξανά στην Αττική, αλλά στο μεταξύ ο λοιμός είχε εμφανισθεί στην Αττική. Ο Θουκυδίδης, ο οποίος προσβλήθηκε και ο ίδιος από τον λοιμό, δίνει γλαφυρή περιγραφή της ασθένειας και λεπτομερή απολογισμό των αποτελεσμάτων που είχε πάνω στους Αθηναίους, σωματικά καθώς και ψυχολογικά.
Ο λοιμός εμφανίσθηκε πρώτα στον λιμένα του Πειραιά και σύντομα εξαπλώθηκε στην πόλη αφήνοντας αμέτρητους νεκρούς, οι οποίοι έμειναν άταφοι. Όλοι οι ναοί ήταν πλήρεις από πτώματα και οι δημόσιες υπηρεσίες δεν λειτουργούσαν.
Η επιδημία αποδεκάτισε το ένα τρίτο του Αττικού πληθυσμού και οι Αθηναίοι μάταια ζητούσαν από τους Σπαρτιάτες ανακωχή.
Στο μεταξύ, ο Αθηναϊκός στόλος υπό την αρχηγία του Περικλή, με 100 τριήρεις και 50 από την Χίο και Λέσβο, λεηλατούσε τις ακτές της Αργολίδας (Επίδαυρος, Τροιζήνα και Ερμιόνη), καταστρέφοντας την πόλη της Πρασίας, στην ακτή της Κυνουρίας.
Αλλά η ισχυρή δύναμη που ήταν στα πλοία, αποτελούμενη από 4000 οπλίτες και 300 ιππείς απέτυχε να καταλάβει τον στόχο της εκστρατείας, την Επίδαυρο.
Παρά το πλήγμα του λοιμού, η Αθήνα είχε επιτυχίες.
Η Ποτίδαια, η οποία είχε πολιορκηθεί, έπεσε τον χειμώνα του 430 π.Χ. και στοίχισε στην Αθηναϊκή πολιτεία το απίστευτο ποσό των 2000 ταλάντων.
Οι Λακεδαιμόνιοι με μεγαλύτερο μένος κατέστρεψαν τα περίχωρα της Αθήνας, βαδίζοντας μέχρι και τα ορυχεία του Λαυρίου, αλλά παρέμειναν στην Αττική μόνο 40 ημέρες, εξ αιτίας του φόβου του λοιμού.
Με την σειρά τους οι Αθηναίοι έστειλαν 100 τριήρεις υπό την αρχηγία του Κνήμου, και κατέστρεψαν την Ζακύνθο. Όταν ο Περικλής επέστρεψε, οι Σπαρτιατικές δυνάμεις είχαν αποσυρθεί.
Το τρίτο έτος του πολέμου (429 π.Χ.), κατά την διάρκεια του φθινοπώρου, ο Περικλής απέθανε από τον λοιμό και στην πολιτική σκηνή της Αθήνας κυριάρχησαν φιλοπόλεμοι ακραίοι δημοκρατικοί, οι οποίοι συχνά αδυνατώντας να πείσουν την μεσαία τάξη και τους αριστοκράτες της Αθήνας, χρησιμοποιούσαν φθηνή πολιτική να ξεσηκώνουν τον πληθυσμό, με καταστρεπτικά αποτελέσματα.
Ο Αρχίδαμος βάδισε εναντίον των Πλαταιών και απαίτησε να του παραδώσουν την πόλη και όλη την περιουσία τους, υποσχόμενος ότι μετά τον πόλεμο θα τους επιστρέφονταν όλα.
Η πλειοψηφία των Πλαταιέων ήθελαν να γίνει δεκτή η πρόταση, αλλά οι Αθηναίοι τους παρότρυναν να μην την δεχθούν και τους υποσχέθηκαν βοήθεια. Μετά την άρνηση τους, ο Αρχίδαμος περικύκλωσε την πόλη των Πλαταιών και έτσι ξεκίνησε η φημισμένη πολιορκία της πόλης.
Επί τρεις μήνες οι Σπαρτιάτες προσπάθησαν να την καταλάβουν χωρίς καμία επιτυχία, γι' αυτό αποφάσισαν να αποκλείσουν την πόλη οδηγώντας τον πληθυσμό σε λιμοκτονία. Έτσι περιτείχισαν την πόλη με διπλό τείχος.
Μετά από δύο έτη, όταν οι προμήθειες τελείωσαν, σε μία θυελλώδη νύκτα του Δεκεμβρίου, απέδρασαν 212 άτομα. Ο υπόλοιπος πληθυσμός παραδόθηκε το 427 π.Χ. και αφού πέρασαν από δίκη, από πέντε Σπαρτιάτες δικαστές, τους εκτέλεσαν. Την πόλη των Πλαταιών οι Σπαρτιάτες την παρέδωσαν στην Θήβα, οι οποίοι μετά από λίγους μήνες κατέστρεψαν όλες τις οικίες της.
Το 429 π.Χ., ο Αθηναϊκός στόλος υπό την αρχηγία του στρατηγού Φορμίωνος, είχε μεγάλες επιτυχίες. Ο Φορμίων με μόνο 27 πλοία, χρησιμοποιώντας άριστη στρατηγική, νίκησε τον Πελοποννησιακό στόλο που αποτελείτο από 47 πλοία. Τον ίδιο χρόνο ο Φορμίων είχε και άλλη ναυτική νίκη, η οποία έλαβε μέρος στη Ναύπακτο.
Όταν ο Αρχίδαμος αποχώρησε από την Αττική στην τρίτη του εκστρατεία, η Μυτιλήνη και ολόκληρη η Λέσβος με εξαίρεση τα Μέθυμνα, επαναστάτησε (428 π.Χ.).
Οι Αθηναίοι απέκλεισαν τότε τα λιμάνια της Μυτιλήνης και των Παχών και μετά ένα χρόνο η Μυτιλήνη παραδόθηκε (427 π.Χ.).
Αποφασίστηκε τότε και μια τριήρης εστάλη στις Παχές με διαταγή οι άνδρες να εκτελεσθούν και οι γυναίκες και οι παίδες να πωληθούν ως σκλάβοι. Εξ αιτίας του λόγου του Αθηναίου Διόδοτου, οι Μυτιληναίοι σώθηκαν, πείθοντας τους Αθηναίους, ότι η απάνθρωπη πολιτική δεν ήταν προς το συμφέρον τους.
Ο λόγος του άλλαξε την γνώμη του λαού και μια άλλη τριήρης εστάλη, την οποία οι Μυτιληναίοι απεσταλμένοι εφοδίασαν με πλήρωμα προσφέροντας πλούσιες ανταμοιβές, εάν θα έφθαναν νωρίτερα από την τριήρη που είχε σταλθεί την προηγούμενη ημέρα. Ευτυχώς για τους Μυτιληναίους, η τριήρης έφθασε εγκαίρως και ο πληθυσμός σώθηκε.
Κατά την διάρκεια του τετάρτου και πέμπτου έτους του πολέμου, οι Σπαρτιάτες επανα-εισέβαλαν στην Αττική, ενώ τον έκτο έτος (426 π.Χ.) δεν εξεστράτευσαν.
Μία σειρά από ισχυρούς σεισμούς και πλημμύρες συνέβησαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδος και στην Αθήνα ο λοιμός επανεμφανίσθηκε.
Στον έβδομο έτος του πολέμου ο Σπαρτιατικός στρατός υπό την αρχηγία του βασιλέα Άγη εισήλθε στην Αττική, αλλά μόνο για το χρονικό διάστημα των δεκαπέντε ημερών. Ο Άγης ανακλήθηκε και βάδισε εναντίον της Πύλου, λόγω ότι οι Αθηναίοι είχαν εγκαταστήσει στρατιωτική βάση στην Πύλο της Μεσσηνίας.
Ο Πελοποννησιακός στόλος που ήταν στην Κέρκυρα υπό την αρχηγία του Θρασυμηλίδα, πήρε εντολή επίσης να πλεύσει στην Πύλο.
Όταν ο Θρασυμηλίδας έφθασε στην Πύλο με τον στόλο, κατέλαβε τη δασώδη νησίδα της Σφακτηρίας, με τετρακοσίους άνδρες και είκοσι οπλίτες με τους είλωτες.
Ένα μέρος αυτών, διακόσιοι ενενήντα δύο, που πολλοί από αυτούς ανήκαν σε ηγετικές οικογένειες, συνελήφθηκαν από τον Αθηναίο Κλέωνα και αλυσσοδεμένοι μεταφέρθηκαν στην Αθήνα, οι δε υπόλοιποι σκοτώθηκαν σε μία σοβαρή εμπλοκή στην νησίδα.
Το γεγονός αυτό εξέπληξε τον Ελληνικό κόσμο που γνώριζε καλά, ότι οι Σπαρτιάτες δεν παρεδίδοντο.
Η Σπάρτη ήταν τώρα σε πάρα πολύ δύσκολη θέση. Οι Μεσσήνιοι της Πύλου μαζί με είλωτες που είχαν δραπετεύσει θα μπορούσαν να λεηλατήσουν την περιοχή και επίσης δεν θα μπορούσε πλέον να εισβάλει στην Αττική γνωρίζοντας καλά, ότι οι Αθηναίοι θα εκτελούσαν τους αιχμαλώτους.
Ο όγδοος χρόνος του πολέμου (424 π.Χ.) ήταν καταστρεπτικός για την Αθήνα. Νικήθηκαν στην μάχη του Δήλιου από τους Θηβαίους και έχασαν επίσης την Θράκη. Μετά από αυτά τα γεγονότα οι Αθηναίοι σκέφθηκαν σοβαρά τις προτάσεις της Σπάρτης για ειρήνη.
Το ένατο έτος του πολέμου (423 π.Χ.) υπεγράφη ετήσια ανακωχή, κατά την διάρκεια της οποίας η μόνιμη ειρήνη θα διεπραγματεύετο. Αλλά οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν δύο ημέρες μετά την υπογραφή της ανακωχής, όταν οι Αθηναίοι έμαθαν ότι η Σκιώνη επαναστάτησε και ήταν υπό την αρχηγία του Βρασίδα.
Τον Αύγουστο, μια Αθηναϊκή δύναμη υπό την αρχηγία του Κλέωνα, εστάλη στην Σκιώνη. Στην μάχη που ακολούθησε, ο Κλέων και ο Βρασίδας σκοτώθηκαν, και έτσι τα εμπόδια για μόνιμη ειρήνη μειώθηκαν. Ο Σπαρτιάτης βασιλέας Πλειστοάναξ και ο στρατηγός Νικίας των Αθηνών, την άνοιξη του 421 π.Χ., υπέγραψαν συμφωνία ειρήνης για πενήντα χρόνια, την επονομαζόμενη συνθήκη του Νικία. Οι Σπαρτιάτες αιχμάλωτοι επέστρεψαν και επετράπη στην Αθήνα να κρατήσει τις πόλεις Ανακτόριο, Σόγιο και Νίσαια.
Οι σύμμαχοι της Σπάρτης, Κόρινθος, Θήβα, Μέγαρα και Ηλεία, αρνήθηκαν να την υπογράψουν.
Κριτική[]
Οι συνέπειες του πολέμου αυτού ήταν:
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Πόλεμοι 5ου Αιώνα π.Χ.
- Μάχες 5ου Αιώνα π.Χ.
- Πόλεμος
- Μάχη
- Διελληνικοί Πόλεμοι
- Μικρός Πελοποννησιακός Πόλεμος
- Πελοποννησιακός Πόλεμος
- Αρχιδάμειος Πόλεμος
- Σικελικός Πόλεμος
- Δεκελεικός Πόλεμος
- Αθήνα
- Σπάρτη
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)