Science Wiki
Register
Advertisement

Αιτωλία

Aetolia


Maps-Aetolia-Acarnania-Achelous-goog

Αιτωλία ΑκαρνανίαΑχελώος Ποταμός

Maps-Aetolia-Acarnania-01-goog

Ακαρνανία Αιτωλία

Maps-Thessaly-Aetolia-goog

Θεσσαλία Αιτωλία

Maps-Aetolia-04-goog

Αιτωλία

Maps-Aetolia-05-goog

Αιτωλία

Maps-Aetolia-06-goog

Αιτωλία

Maps-Aetolia-Achaia-01-goog

Αιτωλία Αχαΐα

Maps-Aetolia-01-goog

Αιτωλία

Maps-Aetolia-02-goog

Αιτωλία

Maps-Greece-North-01-goog

Βόρεια Ελλάδα

Maps-Ionian-Islands-03-goog

Ιόνιοι Νήσοι
Λευκάδα Κεφαλληνία Ιθάκη
Ακαρνανία Δυτική Αιτωλία Αμφιλοχία
Αμβρακικός Κόλπος Αχελώος Ποταμός

Map-Aetoloacarnania-01-goog

Αιτωλοακαρνανία

- Ιστορική χώρα της Μέσης Ελλάδας.

Ετυμολογία[]

Ενδεχομένως, η ονομασία "Αιτωλία" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Βαιτο-αιολία " = Βοττιαία + Αιολία.

Γεωγραφία[]

Ikl Ελλάδα Ikl
Ιστορική Διαίρεση
Μέση Ελλάδα
Aperantia
Απεραντοί
Agraea
Αγραίοι
Ophionia
Οφιονείς
Apodotia
Αποδωτοί
Acarnania
Ακαρνάνες
  • Αιτωλία
Aetolia
Αιτωλοί
Eurytania
Ευρυτάνες
Dryopis
Δρύοπες
Oetaea
Οιταίοι
Western Locris
Οζόλες Λοκροί
Phocis
Φωκείς
Boeotia
Βοιωτοί
Euboea
Ευβοείς
Attica
Αθηναίοι
Megaris
Μεγαρείς
Crommyonia
Κρομμυωνείς
Eastern Locris
Λοκροί
Aegina
Αιγινήτες
Salamis
Σαλαμίνιοι

Aonia
Άονες
Erechtheis
Cecropis
Κέκρωπες
Abantis
Άβαντες
Couretis
Κουρήτες
Ogygia
Ωγύγιοι


Πελοπόννησος
Messenia
Μεσσήνιοι
Laconia
Λάκωνες
Σπαρτιάτες
Arcadia
Αρκάδες
Achaia
Αχαιοί
Eleia
Ηλείοι
Corinthia
Κορίνθιοι
Sicyonia
Σικυώνιοι
Argolis
Argeia
Αργείοι
Epidauria
Επιδαύριοι
Ermionis
Ερμιονείς
Troezenia
Τροιζήνιοι
Triphylia
Τριφύλιοι
Pisatis
Πισάτες
Thyreatis
Θυρεάτες
Cynouria
Κυνουριείς

Aegialeia
Αιγιαλείς
Apia
Απιδανοί
Pylia
Πύλιοι
Lacedaemonia
Λακεδαιμόνιοι


Συνορεύει με τις εξής χώρες:

  • Β:
  • Ν:
  • Δ:
  • Α:

Μορφολογία[]

  • Οι σημαντικότερες οροσειρές της είναι:
  • Οι σημαντικότεροι ποταμοί της είναι:
    • Αχελώος Ποταμός
      • Κύαθος Ποταμός (Δίμηκος) (μεταφέρει τα ύδατα των λιμνών της Τριχωνίδας και

Λυσιμαχείας στον Αχελώο)

  • Οι σημαντικότερες λίμνες της είναι:

Δημογραφία[]

Οι λαοί που την κατοίκησαν σε διάφορες ιστορικές περιόδους ήταν:

Οι σημαντικότερες ιστορικές πόλεις της ήταν:

Ιστορία[]

Τμήμα της Δ. Στερεάς Ελλάδας, που χωρίζεται από την Ακαρνανία με τον Αχελώο ποταμό (Ασπροπόταμο). Στην αρχαιότητα η Αιτωλική χώρα περιλάμβανε τους δυτικούς πρόποδες της οροσειράς της Πίνδου, στους οποίους κατοικούσαν διάφορες φυλές. Μία από αυτές, οι Αγραίοι, ίδρυσαν το Αγρίνιο.

Μυκηναϊκή Εποχή[]

Οι κάτοικοι της περιοχής, οι Αιτωλοί, ονομάστηκαν έτσι από το μυθικό ήρωα Αιτωλό, που κατέκτησε τη χώρα τους.

Ανήκαν στη φυλή των Λελέγων και λάτρευαν ιδιαίτερα την Άρτεμη Αιτωλική ή Άρτεμη Λαφρία.

Κέντρο της αρχαιότατης Αιτωλίας ήταν η παραλιακή Δωρίδα, όπου βρισκόταν η πόλη Καλυδώνα, η κύρια έδρα των Αιτωλών, ενώ η πόλη Πλευρώνα ήταν έδρα των Κουρητών.

Η περιοχή κατοικήθηκε ήδη από το 5.000 π.Χ. Σύμφωνα με την μυθολογία, οι εδώ κάτοικοι είναι από τους πρώτους λαούς και φύλλα του Ελλαδικού χώρου. Ήταν αιολικής καταγωγής που κατέβηκαν από την Θεσσαλία, πολύ παλιότερα από το τέλος της Μυκηναϊκής εποχής. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αρχαίων ιστορικών και τα διάσπαρτα αρχαία ερείπια στην περιοχή πέρασαν και ίδρυσαν τους οικισμούς τους, Δωριείς, Οφίονες και Καλλιείς. Οι Δωριείς ήταν εγκατεστημένοι ειρηνικά από τα προομηρικά χρόνια (γύρω στο 2000 πΧ.) στην ορεινή περιοχή ανάμεσα στους ορεινούς όγκους των Βαρδουσίων , της Οίτης, του Παρνασσού και της Γκιώνας ,όπου παρέμεινάν μέχρι το 1100 π.Χ. , οπότε και ο κυρίως όγκος τους πραγματοποίησε την κάθοθό τους στην Πελοπόννησο.

Στο χώρα που σήμερα βρίσκεται ο Δήμος Καλλιέων κατέβηκαν γύρω στο 2.000 π.Χ. οι Πελασγοί με γενάρχη τον Οφίωνα, σύζυγο της θεάς Ευρυνόμης, από τον οποίο κατάγονται οι Οφιονείς ή Οφιείς,. Οι Οφίονες ήταν τμήμα των Αιτωλών που κατοικούσε γύρω από το βουνό με την αρχαία ονομασία Κόρακας , «όρος μέγιστον» κατά τον Στράβωνα, τα σημερινά Βαρδούσια και στις πλαγιές της Οίτης.

Φυλετικοί κλάδοι των Αιτωλών ήταν οι Αποδωτοί και οι Οφιονείς που χωρίζονταν σύμφωνα με τη περιοχή που κατοικούσαν σε Βωμιείς (γύρω από το βωμό) και στους Καλλιείς που κατοικούσαν στην περιοχή του Δήμου Καλλιέων και γύρω από αυτή.

Οι Αποδωτοί κατοικούσαν γύρω από τον ποταμό Μόρνο, λίγο μετά τις πηγές του και μέχρι το Στενό και την περιοχή του σημερινού Λιδορικίου, με μικρούς οικισμούς και λίγες πολίχνες.

Οι Βωμιείς απλώνονταν από τις βόρειες πλαγιές του Κόρακα ανατολικά προς τις νότιες υπώρειες της Οίτης , στις κοιλάδες και στις πλαγιές που οδηγούν σήμερα προς τις Βρίζες.

Οι Καλλιείς κατοίκησαν γύρω από την σημαντικότερη πόλη των Οφιονών το Κάλλιο στις νοτιοανατολικές υπώρειες του Κόρακα.

Κλασσική Εποχή[]

Από τον 5ο αι. π.Χ. εμφανίζονται στην ιστορία οι Αιτωλοί σε κοινή δράση με τους άλλους Έλληνες. Πήραν μέρος ως μισθοφόροι των Αθηναίων, στην εκστρατεία τους κατά της Σικελίας.

Το 400 π.Χ. βοήθησαν τους Ηλείους εναντίον των Λακεδαιμονίων.

Αργότερα προσχώρησαν στους Μακεδόνες (Φίλιππο), που τους παραχώρησε τη Ναύπακτο.

Ύστερα από το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου αποστάτησαν μαζί με τους Αθηναίους.

Πυρήνας της πολιτικής συγκρότησης των Αιτωλών υπήρξε το "Κοινό των Αιτωλών" 367 - 366 π.Χ. Για πρώτη όμως φορά το 314 π.Χ. μαθαίνουμε περισσότερα για την πολιτική μορφή των Αιτωλών και την Αιτωλική Συμπολιτεία.

Κατά την εισβολή των Γαλατών στην Ελλάδα (3ος αι. π.Χ.) οι Αιτωλοί με τη φθορά που τους προξένησαν απέδειξαν τα πανελλήνια αισθήματά τους.

Η δράση τους αυτή εναντίον των Γαλατών και η σωτηρία της Ελλάδας και του Μαντείου των Δελφών, έκανε την επιρροή τους σε αυτό αδιαφιλονίκητη. Η πρωτοβουλία τους για την ίδρυση της Αιτωλικής Συμπολιτείας τους έκανε πρωταγωνιστές στα ελληνικά πράγματα.

Η πορεία στον χρόνο και η εξέλιξη του τόπου ήταν πάντα συνυφασμένα με το τραχύ τοπίο και τις απότομες πλαγιές οι οποίες έφραζαν τον δρόμο προς τον Κορινθιακό Κόλπο, αλλά τον έκαναν και απόρθητα από τους εχθρούς.

Στην περιοχή του Αποκούρου, όπως είναι γνωστό η ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Αιτωλίας, αναπτύχθηκαν οι αρχαίες πόλεις Φύταιο, Τριχώνιο, Βουκάτιο, Μέταπα, Πομφία, Άκραι, Φίστυο και Θεστία. Με τη διαμόρφωση της Αιτωλικής Συμπολιτείας, οι οχυρώσεις, που περιφρουρούσαν τη χώρα, έγιναν και οικισμοί, που μάζεψαν τους κατοίκους των πεδινών περιοχών. Το 367 π.Χ. οι Αιτωλοί εντάχθηκαν στο «Κοινόν», όταν σύμμαχοι των Θηβών και απέκρουσαν τους Γαλάτες το 279 π.Χ.

Σήμερα, μπορούμε να κάνουμε μια επίσκεψη λίγα χλμ. έξω από το χωριό στο αρχαίο Θέρμο, που ήταν η ακρόπολη της Αιτωλίας, το ιερό του Απόλλωνα και της Αιτωλικής Συμπολιτείας, αλλά και έδρα του «Κοινού». Αποτελούνταν από δύο μεγάλες στοές, την ανατολική και τη δυτική, που διέτρεχαν όλο τον χώρο. Υπήρχε ο ναός του Θέρμιου Απόλλωνα (7ος αι. π.χ.) και το Βουλευτήριο. Σύμφωνα με τον Πολύβιο, η δυτική στοά ήταν ένα μεγαλόπρεπο κτίσμα, στολισμένο με ανδριάντες και αναθήματα. Και στις δύο στοές φυλάσσονταν 15.000 πανοπλίες, ενώ μέσα στον χώρο υπήρχαν 2.000 χάλκινα αγάλματα. Το αρχαίο Θέρμο θεωρούνταν τόπος ασφαλής, αφού ποτέ δεν είχε πατήσει τα χώματά του πόδι εχθρικό. Όμως, το 218 π.Χ. οι Μακεδόνες, με τον Φίλιππο τον Ε΄ πέρασαν τον Αχελώο και έκαψαν το Θέρμο, για να ανταποδώσουν όσα είχαν κάνει οι Αιτωλοί στη Δωδώνη και στο ιερό του Δίου. Έναν μόνο τοίχο λέγεται ότι άφησε όρθιο ο Φίλιππος και πάνω εκεί έγραψε: «Θυμηθείτε το Δίον...».

Αιτωλοί Στρατηγοί[]

Second Aetolian League...........................c. 280-146

A partial record of leaders of this League...




  • Λύκωπος (1η) (259/58)
  • Φύσκος (257/56)
  • Αρκίσων (2η) (256/55)
  • Χαρίξενος Β' (1η) (255/54)
  • Πολύκριτος (4η) (254/53)
  • Αλέξανδρος Α' (2η) (253/52)
  • Λύκωπος (2η) (252/51)

  • Χαρίξενος Β' (2η) (248/47)
  • Πολύκριτος (5η) (247/46)
  • Νεοπτόλεμος Β' (1η) (246/45)
  • Αλέξανδρος Α' (3η) (245/44)
  • Λύκωπος (3η) (244/43)
  • Πανταλέων Α' (1η) (242/41)
  • Χαρίξενος Β' (3η) (241/40)

  • Τίμαιος (240/39)
  • Νεοπτόλεμος Β' (2η) (239/38)
  • Αιακίδας (238/37)
  • Λύκωπος (4η) (237/36)
  • Πανταλέων Α' (2η) (235/34)
  • Χαρίξενος Β' (4η) (234/33)
  • Αγέλαος Α' (1η) (231/30)

  • Πανταλέων Α' (3η) (228/27)
  • Σύαγρος (226/25)
  • Αγέλαος Α' (2η) (224/23)
  • Πυρρίας (1η) (223/22)
  • Πανταλέων Α' (4η) (222/21)
  • Αρίστων (221/20)

  • Σκόπας Β' (1η) (220/19)
  • Δωρίμαχος (1η) (219/18)
  • Αγήτας (1η) (218/17)
  • Αγέλαος Α' (3η) (217/16)
  • Λότταμος (216/15)
  • Πυρρίας (2η) (215/14)
  • Πανταλέων Α' (5η) (214/13)
  • Στράτων Α' (2η) (213/12)
  • Σκόπας Β' (2η) (212/11)
  • Δωρίμαχος (2η) (211/10)

  • Πυρρίας (3η) (210/09)
  • Λύκος (209/08)
  • Φιλλέας (208/07)
  • Δωρίμαχος (3η) (207/06)
  • Στράτων Α' (206/05)
  • Σκόπας Β' (3η) (205/04)
  • Αλέξανδρος Β' (1η) (204/03)
  • Θόας (1η) (203/02)
  • Δωρίμαχος (4η) (202/01)
  • Αγήτας (2η) (201/00)




  • Αγέλαος Β' (170/69)
  • Αγέλοχος (169/68)
  • Πολέμαρχος (168/67)
  • Παναιτώλιος (167/66)
  • Στράτων Β' (1η) (166/65)
  • Υβρίστας (165/64)
  • Αντίοχος (164/63)
  • Τηλίσιππος (1η) (163/62)
  • Φύλαξ (1η) (162/61)
  • Τριχίας Β' (1η) (161/60)

  • Δαμότιμος (160/59)
  • Στράτων Β' (2η) (159/58)
  • Λάδικος (1η) (158/57)
  • Κριτόλαος (157/56)
  • Τηλίσιππος (2η) (156/55)
  • Φύλαξ (2η) (155/54)
  • Αλέξανδρος Γ' (154/53)
  • Τριχίας Β' (2η) (153/52)
  • Κλεύδαμος (152/51)
  • Λάδικος (2η) (151/50)

  • To the Roman Republic...............................146-27

Μεσαιωνική Εποχή[]

Στα πρώτα βυζαντινά χρόνια η Αιτωλία υπαγόταν εκκλησιαστικά στον Πάπα, με επισκοπική έδρα τη Ναύπακτο.

Ο αυτοκράτορας Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος την προσάρτησε στο πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης. Διοικητικά στα βυζαντινά χρόνια υπαγόταν στο θέμα της Νικόπολης, που περιλάμβανε την Ήπειρο, την Αιτωλία, την Ακαρνανία και τη Ναύπακτο.

Ύστερα από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους (1204 μ.Χ.) αποτέλεσε τμήμα του Δεσποτάτου της Ηπείρου μέχρι το 1399.

Από τον 3ο αι. π.Χ. και μέχρι την κατάκτησή της από τους Τούρκους (1450) στην Αιτωλία έγιναν πολλές επιδρομές. Αναφέρουμε τις πιο σημαντικές: Γότθων, Βησιγότθων, Βανδάλων (466), Σλάβων (783), Σαρακηνών (889), Βουλγάρων (Σαμουήλ, 975), Νορμανδών (1147), Τούρκων (1450) κ.ά.

Νεότερη Εποχή[]

Κατά την εποχή της τουρκοκρατίας η Αιτωλία υπήρξε κέντρο αρματολών και κλεφτών.

Μετά την υποδούλωσή μας στους Τούρκους, είχε την ίδια τύχη με τις άλλες ελληνικές περιοχές μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας (Πρωτόκολλο Λονδίνου 22 Μαρτίου 1829 και Συνθήκη Καλλέντζας 21 Ιουλίου 1932).

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement