Ευρυδίκη Δ' η Αλαζών
Eurydice, Αυδαία, Αυδέα, Αδέα
(σύγχρονη αναπαράσταση)
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Εποχής
4ος Αιώνας π.Χ.
Όνομα: Ευρυδίκη
Ηγεμονικά Ονόματα
Ελληνιστική Μακεδονία
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Μακεδονίας
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Μακεδονίας
Ιολαΐδες
Αντιγονίδες
Μακεδονική Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Στρατιωτικοί Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Έπαρχοι Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Αργεάδες
Ελληνιστική Ήπειρος
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Ηπείρου
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Ηπείρου
Αιακίδες
Ιλλυρία
Ηγεμόνες Ιλλυρίας
Ελληνιστική Θράκη
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Θράκης
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Θράκης Αγαθοκλείδες
Ελληνιστική Αιτωλία
Στρατιωτικοί Ελληνιστικής Αιτωλίας
Ελληνιστική Αχαΐα
Στρατιωτικοί Ελληνιστικής Αχαΐας
Αθήνα
Ηγεμόνες Αθήνας
Στρατιωτικοί Αθήνας
Πολιτικοί Αθήνας
Αττική
Ηγεμόνες Αττικής
Σπάρτη
Ηγεμόνες Σπάρτης
Στρατιωτικοί Σπάρτης
Πολιτικοί Σπάρτης
Λακωνία
Ηγεμόνες Λακωνίας
Ελληνιστική Μυσία (Πέργαμος)
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Μυσίας
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Μυσίας
Ατταλίδες
Ελληνιστική Βιθυνία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Βιθυνίας
Δοιδαλσίδες
Ελληνιστική Παφλαγονία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Παφλαγονίας
Πυλαμαινίδες
Ελληνιστικός Πόντος
Ηγεμόνες Ελληνιστικού Πόντου
Μιθριδατίδες
Ελληνιστική Καππαδοκία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Καππαδοκίας
Αριαραθίδες
Ελληνιστική Αρμενία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Αρμενίας
Αρταξιάδες
Ελληνιστική Αίγυπτος
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Αιγύπτου
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Αιγύπτου
Λαγίδες
Ελληνιστική Κυρηναϊκή
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Κυρηναϊκής
Ελληνιστική Κύπρος
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Κύπρου
Ελληνιστική Συρία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Συρίας
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Συρίας
Σελευκίδες
Ελληνιστική Κομμαγηνή
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Κομμαγηνής
Οροντίδες
Ελληνιστική Ιουδαία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Ιουδαίας
Ασμοναίοι
Πετραία Αραβία
Ηγεμόνες Πετραίας Αραβίας
Αρετάδες
Ελληνιστική Βακτρία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Βακτρίας
Ελληνιστική Ινδία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Ινδίας
Ινδοσκυθία
Ηγεμόνες Ινδοσκυθίας
Ινδοπαρθία
Ηγεμόνες Ινδοπαρθίας
Μαγαδία
Ηγεμόνες Μαγαδίας
Παρθική Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Παρθικής Αυτοκρατορίας
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Στρατιωτικοί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Μία Βασίλισσα της Μακεδονίας.
- Χρονική Περίοδος Ακμής: Ελληνιστική Εποχή, 4ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
 Ηγεμόνες
|
|---|
| της Μακεδονίας
|
| Αργεάδες |
|
Το όνομα "Ευρυδίκη" προέρχεται ή συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη "δίκη".
Γενεαλογία[]
- Πατέρας: Αμύντας Δ' ο Σκιώδης
- Μητέρα: Κυνάνη η Πολεμοχαρής, θυγατέρα Φιλίππου Β'
- Σύζυγος: Φίλιππος Γ' Αρριδαίος ο Αμβλύνους
- Τέκνα: -
Βιογραφία[]
- Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου της, είναι:
Η μητέρα της, η πολεμοχαρής Κυνάνη, μετά τον παραμερισμό της από τον Φίλιππο, παρέμεινε ως χήρα στην Μακεδονία, μεγαλώνοντας την κόρη της, Αυδαία, και παρέχοντάς της μια παρόμοια στρατιωτική εκπαίδευση με την δική της.
Μετά τον θάνατο του Μ. Αλέξανδρου, και ενώ οι ανταγωνισμοί μεταξύ των στρατηγών-διαδόχων κορυφώνονταν, η Κυνάνη κατάστρωσε ένα τολμηρό σχέδιο.
Αποφάσισε την σύζευξη την θυγατέρας της, Αυδαίας, με τον αμβλύνοα Φίλιππο Γ' Αρριδαίο, τον νοητικά καθυστερημένο, ετεροθαλή αδελφό του Αλέξανδρου που είχε επιλεγεί, υπό την πίεση του στρατού, ως αυτοκράτορας το 323 π.X.
Σύμφωνα με το σχέδιο, αυτός ο γάμος θα έφερε στην ζωή έναν νόμιμο διάδοχο, ένα καθαρόαιμο Αργεάδη, που θα υπερτερούσε, από άποψη καθαρότητας καταγωγής, από το, αγέννητο ακόμη, τέκνο του Μ. Αλέξανδρου και της Βακτρίδας Ρωξάνης.
Ηγούμενη μίας μικρής στρατιωτικής δύναμης και συνοδευόμενη από την δεκαπενταετή κόρη της, η Κυνάνη κατευθύνθηκε προς την Μικρά Ασία, παρά την δεδηλωμένη αντίθεση του Αντίπατρου, που όμως δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα ώστε να την εμποδίσει (καθώς ίσως έτσι, απαλλασσόταν ο ίδιος από την παρουσία μίας ατίθασης πρώην βασίλισσας, μεταθέτοντας το πρόβλημα στις πλάτες του Περδίκκου).
Ο Περδίκκας τότε απέστειλε τον αδελφό του Αλκέτα να ανακόψει την πορεία τους, με κάθε τρόπο. Το σχέδιο, στην ουσία, επέτυχε κατά το ήμισυ, αλλά το αποτέλεσμα ήταν το χειρότερο δυνατό τόσο για την θέση του επίτροπου όσο και για την υστεροφημία του.
Ο Αλκέτας με τον (εμφανώς ισχυρότερο) στρατό προσπάθησε αρχικά να διαπραγματευθεί με την Κυνάνη.
Όμως, η Κυνάνη ήταν ανένδοτη.
Διακήρυξε, σαφέστατα, ότι είναι έτοιμη να αποθάνει αν δεν δεχόταν ο Αλκέτας την απαίτηση της, ο βασιλέας Φίλιππος Γ' Αρριδαίος να συζευχθεί την κόρη της Αυδαία.
Ο Αλκέτας δεν είχε άλλη επιλογή παρά την στρατιωτική σύγκρουση.
Η Κυνάνη δεν πτοήθηκε ούτε από τον αριθμό των στρατιωτών του Αλκέτου, ούτε από τον στρατιωτικό εξοπλισμό τους. Επιτέθηκε στον υπέρτερο στρατό του Αλκέτα και επακολούθησε σύντομη αψιμαχία στην διάρκεια της οποίας φονεύθηκε η ίδια.
Μόλις διαπιστώθηκε ότι η αδελφή του Μ. Αλέξανδρου κειτόταν νεκρή, η κατάσταση άλλαξε άρδην.
Ο στρατός του Αλκέτου, στασίασε άμεσα και απαίτησε να γίνει δεκτό το αίτημα της νεκρής πριγκίπισσας.
Πολλοί θεώρησαν ότι η Κυνάνη δεν ήταν, απλά, θύμα της διεξαχθείσης σύγκρουσης αλλά δολοφονήθηκε, επι σκοπώ, από εμπίστους του Αλκέτου, που εκτελούσε εντολές του Περδίκκου.
Ο Περδίκκας, ευρεθείς προ μιας ογκούμενης οργής, δεν είχε άλλη επιλογή παρά μόνο να συμφωνήσει ώστε η Αυδαία, να συζευχθεί άμεσα τον βασιλέα Φίλιππο Γ' Αρριδαίο.
Ο γάμος έγινε η Αυδαία μετονομάσθηκε σε "Ευρυδίκη" και εντάχθηκε στην (τετραμελή πλέον) αυτοκρατορική οικογένεια.
Η πρώτη πολιτική ενέργεια της Ευρυδίκης ήταν η υποκίνηση αποστασίας του στρατού στην Παλαιστίνη.
Οι αντιβασιλείς Αρριδαίος και Πείθων, υπό την πίεση του στρατεύματος που την συνόδευε αναγκάσθηκαν να παραιτηθούν.
Η Ευρυδίκη στιγμιαία έγινε ηγέτιδα όλης της Αυτοκρατορίας.
Όλα άλλαξαν όμως όταν εμφανίσθηκε η στρατιά του Αντίπατρου. Τα πνεύματα στράφηκαν υπέρ του και η Ευρυδίκη αποδυναμώθηκε.
Ακολούθως, επέστρεψε ομού μετά βασιλικής οικογένειας στην Μακεδονία, μαζί με τον Αντίπατρο.
Μετά τον θάνατο του Αντιπάτρου (Ιανουάριος 319), η εξουσία περιήλθε στον Πολυπέρχοντα
Η Ευρυδίκη άσκησε πραγματική εξουσία στην Μακεδονία για ήμισυ έτος περίπου (Μάρτιος 317 - Σεπτέμβριος 317)
Η πτώση της Αθήνας φαίνεται ότι σήμανε τον τερματισμό της θητείας του Πολυσπέρχοντα στην αντιβασιλεία. Ήταν, ίσως, η αφορμή καθαίρεσής του, που επιζητούσε η Ευρυδίκη, ειδικά μετά την γνωστοποίηση της εύνοιάς του προς την Ολυμπιάδα (Μάρτιος 317).
Ο Πολυπέρχων έλαβε τηλεσίγραφο να παραδώσει την στρατιά του στον Μακεδονικό θρόνο του συζύγου της Φίλιππου Γ'.
Έτσι ο Πολυπέρχων απώλεσε το μέγιστο μέρος του στρατού ενώ με την μικρή δύναμη που απέμεινε κατέφυγε αρχικά στην Αιτωλία και μετά στην Ήπειρο, στην σύμμαχό του, Ολυμπιάδα.
Η Ευρυδίκη αμέσως διόρισε τον Κάσσανδρο, ως αντιβασιλέα της αυτοκρατορίας και κοινοποίησε τον διορισμό του στους επάρχους της Ασίας (Μάρτιος 317).
Ο Κάσσανδρος, άμεσα έπλευσε στην Μακεδονία όπου αφού στρατολόγησε νέες δυνάμεις, οργάνωσε εκστρατεία προς τον νότο με σκοπό να αφαιρέσει την Πελοπόννησο από τον κυρίαρχο εκεί Αλέξανδρο.
Ο Πολυπέρχων στην Ήπειρο, ομού με την Ολυμπιάδα (και την Ρωξάνη, που είχε μαζί της τον μικρό υιο της Αλέξανδρο τον Αετιδέα) και τον βασιλέα της Ηπείρου Αιακίδη, άρχισε να συγκεντρώνει δυνάμεις για την επαναφορά τους στον Μακεδονικό θρόνο.
Τελικά, όταν διέγνωσαν ότι ωρίμασαν οι συνθήκες (Σεπτέμβριος 317) εισέβαλαν στη Μακεδονία, και αφού ενίκησαν τον στρατό του βασιλέα Φίλιππου έγιναν κύριοι της χώρας.
Η Ευρυδίκη και ο σύζυγός της Φίλιππος Γ' αιχμαλωτίσθηκαν από την Ολυμπιάδα που τους θανάτωσε κατόπιν βασανιστηρίων (Οκτώβριος 317 π.Χ.).
Νικήτρια πλέον η Ολυμπιάδα, φυλάκισε τον Αρριδαίο και την Ευρυδίκη σε ειδική φυλακή στην Αμφίπολη, η οποία είχε ένα μικρό άνοιγμα για να επικοινωνούν μεταξύ τους και από το οποίο τους παρέχονταν τα «αναγκαία» για τη συντήρησή τους. Η κακομεταχείριση κράτησε πολλές ημέρες. Η κατάσταση άρχισε να προκαλεί δυσφορία στους Μακεδόνες και επειδή η Ευρυδίκη διαμαρτυρόταν συνέχεια διακηρύσσοντας ότι σε αυτή ανήκει η βασιλεία, η Ολυμπιάδα διέταξε την εκτέλεσή τους.
Τον Αρριδαίο, εκτέλεσαν Θράκες φρουροί, οι Μακεδόνες αρνήθηκαν να προβούν σε μία τόσο επονείδιστη πράξη.
Η Ευρυδίκη υπέστη σκληρότερη τιμωρία (Διόδωρος ο Σικελιώτης,19, 11):87 «Της απέστειλε ξίφος, θηλιά και κώνειο και της μήνυσε να χρησιμοποιήσει όποιο ήθελε από αυτά, για να αυτοκτονήσει».
Η Ευρυδίκη απέθανε με θάρρος, γενναιότητα και αξιοπρέπεια. Αφού καταράσθηκε την Ολυμπιάδα να πεθάνει με τα ίδια «δώρα» που έστειλε σε εκείνη, και καθάρισε τις πληγές της σορού του συζύγου της, κρεμάστηκε, όχι με τη θηλιά που της έστειλε η Ολυμπιάδα, αλλά με τη ζώνη της (Αιλιανός, Ποικίλη ιστορία. ΙΓ.36 και Hammond N. 9. 274). (6,7).
Η σκληρότητα όμως της Ολυμπιάδας δεν περιορίσθηκε μόνο στον θάνατο της βασιλικής οικογένειας. Φόνευσε τον Νικάνορα, αδελφό του Κάσσανδρου, και εκατό από τους επιφανέστερους φίλους του. Η ωμότητά της έκανε πολλούς από τους Μακεδόνες να την μισήσουν θανάσιμα, μίσος το οποίο δεν θα αργούσε να εκδηλωθεί.
Αρκετά μεταγενέστερα, ο Κάσσανδρος της Μακεδονίας μετέφερε τα οστά της Κυνάνης και της Ευρυδίκης στις Αιγές, και τα έθαψε στους εκεί ευρισκόμενο βασιλικό νεκτροταφείο.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- Πολυαίνος, Στρατηγήματα
- Αρριανός
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)