Science Wiki
Register
Advertisement

Θήβαι

Thebae, Θήβες


Heroes-Cadmus-Thebae-01-goog

Κάδμος
Κτίση Θήβας

Maps-Boeotia-Theba-01-goog

Θήβα

Maps-Cities-Greecee-Theba-01-goog

Θήβα

Maps-Boeotia-Cephisis-01-goog

Βοιωτία
Κηφισίδα Λίμνη

Maps-Boeotia-goog

Βοιωτία κατά την Κλασσική Εποχή

Maps-Theban-Hegemony-goog

Θηβαϊκή Ηγεμονία

Children-of-Niobe-01-goog

Ο φόνος των τέκνων
της Νιόβης και του Αμφίονα
από την Αρτέμιδα και τον Απόλλωνα

- Μία ιστορική πόλη της Βοιωτίας.

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Θήβα" σχετίζεται ετυμολογικά με τις λέξη Τυμφαίοι που ουσιαστικά είναι συγγενική της ονομασίας Τέμμικες.

Άλλωστε αναφέρεται ως "Τεμμίκειο Άστυ".

Εισαγωγή[]

Η Θήβα είναι μία πόλη της Βοιωτίας, από τις αρχαιότερες της Ελλάδας.

Κτίσθηκε κατά την αρχαιότητα από τον ήρωα Κάδμο και έχει μεγάλη ιστορική και μυθολογική σημασία. Από τους πιο σημαντικούς Θηβαίους ήταν ο Επαμεινώνδας και ο Πελοπίδας.

Κατά την αρχαιότητα η ακρόπολη των Θηβών ονομαζόταν "Καδμεία", υποδηλώνοντας έτσι τον ιδρυτή της. Το πληθυντικό του ονόματός της οφείλεται ίσως στις περίφημες δεκατέσσερεις πύλες της, που συνδέονται στενά με τον μύθο της Νιόβης.

Οι επτά διπλές πύλες ήταν:

  • οι Ηλέκτρες,
  • οι Ομολοϊδες,
  • οι Προιτίδες,
  • οι Ωγύγιες ή Βοραίες,
  • οι Νηίστες,
  • οι Ύψιστες και
  • οι Ογκαίες

Θήβαι επίσης, κατά την αρχαιότητα, ονομαζόταν το σημερινό ίσως Κάρνακ της Αιγύπτου. Το όνομά της φέρεται να είναι παραφθορά της αιγυπτιακής λέξης "η πόλη".

Ίδρυση[]

Ο χρόνος ίδρυσής της είναι άγνωστος.

Γεωγραφία[]

Η ακριβής θέση της είναι:

Ιστορία[]

Ikl Μέση Ελλάδα Ikl
Ιστορικές (πόλεις)
Αττική
Βοιωτία
Εύβοια
Λακωνία
Αρκαδία
Μεσσηνία
Ηλεία



O Θηβαϊκός χώρος, εμφανίζει ίχνη ζωής, από το 3200 π.X., όταν η Θήβα διέρχεται από την εποχή της θήρας στην εποχή του χαλκού.

Ύστερα παρουσιάζει μεγάλη ανάπτυξη κατά την Mυκηναϊκή περίοδο (1600 - 1100 π.X.) όταν κτίζονται αποθήκες, εργαστήρια, αρχεία, εντυπωσιακό ανάκτορο, από τα οποία έχουν προκύψει σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα. Σημαντικότατο θεωρείται το ανευρεθέν αρχείο πινακίδων σε Γραμμική Γραφή Β.

Προϊστορία[]

Οι Ωγύγιοι Θήβαι, έχουν τις ρίζες τους στην προϊστορική περίοδο. Ο Ώγυγος ήταν ο πρώτος βασιλέας της Θήβας.

Στό όρος Παρνασσός, προσορμίσθηκε ο Δευκαλίων στην κιβωτό μετά τον κατακλυσμό.

Κατά την Μυκηναϊκή Εποχή στη Βοιωτία κυριαρχούν οι πόλεις των Θηβών και του Ορχομενού, που συνήθως ανταγωνίζονταν.

Η Θήβα παίζει τον κυρίαρχο ρόλο:

Άλλοι μύθοι απέδιδαν την ίδρυση της πόλης στον Κάδμο, γιο του Αγήνορα, βασιλέα της Φοινίκης.

Σύμφωνα με αυτούς ο Δίας μεταμορφωμένος σε ταύρο έκλεψε την κόρη του Αγήνορα Ευρώπη και ο βασιλέας διέταξε τους υιους του να την αναζητήσουν και να μην επιστρέψουν, χωρίς αυτήν.

Στην αναζήτηση της αδελφής του Ευρώπης, ο Κάδμος ζήτησε τη βοήθεια του Απόλλωνα στο μαντείο των Δελφών. Τότε έλαβε την εντολή από τον θεό, να σταματήσει τις αναζητήσεις και να ακολουθήσει την πρώτη αίγα που θα συναντήσει. Σε όποιο σημείο γονατίσει η αίγα, εκεί να κτίσει μιά πόλη, στην οποία οι θεοί θα πρόσφεραν απλόχερα τις ευλογίες τους.

Ακολούθησε, ο Κάδμος, την θεϊκή εντολή και όταν η αίγα γονάτισε σε ένα λόφο της Βοιωτίας, την θυσίασε στους θεούς και αναζήτησε πηγή για να πλυθεί και να κάνει σπονδές. Την πηγή Δίρκη που βρήκε την προστάτευε ένας φοβερός δράκοντας, υιος του θεού Άρεως. Με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς φόνευσε τον δράκοντα, παρέλαβε το ύδωρ που χρειαζόταν η νέα πόλη και έσπειρε τους οδόντες του δράκου στη Θηβαϊκή γή, από όπου αναδύθηκαν οι προπάτορες των Θηβαίων, οι Σπαρτοί.

Η τείχιση της Θήβας αποδίδεται στους αδελφούς Ζήθο (που μετέφερε τους λίθους) και Αμφίονα, (ο οποίος παίζοντας την λύρα του, τις μάγευε) που αναφέρονται ότι έκτισαν τα περίφημα τείχη της επτάπυλης πόλης.

Έτσι θαυμαστά, με θεϊκή εντολή κτίστηκε, οχυρώθηκε και κατοικήθηκε η νέα πόλη στο κέντρο της εύφορης πεδιάδας, πλούσιας σε ύδατα και λίμνες που περιβάλλεται από τον Παρνασσό, Ελικώνα, Κιθαιρώνα και άλλα μικρότερα όρη. Ο Κάδμος δίδαξε στους Έλληνες τα «Φοινίκια» γράμματα.

Συζεύχθηκε την Αρμονία και στον γάμο τους για πρώτη και μοναδική φορά όλοι οι Ολύμπιοι Θεοί κατέβηκαν από τον Όλυμπο και συμμετείχαν στην γαμήλια τελετή χαρίζοντας πλούσια δώρα.

Ο Κάδμος αργότερα τιμωρήθηκε από τον θεό Άρη, επειδή είχε φονεύσει τον δράκοντα και εξορίστηκε εκτός Θήβας. Κατευθύνθηκε στα μέρη της Ηπείρου, έκτισε μία πόλη την Φοινίκη και ένας από τους απογόνους του ο Ιλλυριός, έγινε ο γενάρχης του έθνους των Ιλλυριών.

Οι απόγονοι του Κάδμου στη Θήβα οι Λαβδακίδες ενέπνευσαν τους τραγικούς της αρχαιότητας, οι οποίοι διέσωσαν στις τραγωδίες τις περιπέτειές τους. O Οιδίπους υιός του Λάιου και της Ιοκάστης είναι το σημαντικότερο πρόσωπο του θηβαϊκού κύκλου. H τραγική του μοίρα τον οδήγησε από την Κόρινθο, όπου μεγάλωσε, υιοθετημένος από βρέφος, στην αυλή του βασιλέα Πόλυβου, στη Θήβα, όπου σκότωσε τον πατέρα του Λάιο, σύμφωνα με το χρησμό της Πυθίας και συζεύχθηκε τη μητέρα του Ιοκάστη, αγνοώντας την ταυτότητά της. Πριν είχε σκοτώσει το μυθικό τέρας «Σφίγγα», εξασφαλίζοντας το στέμμα της Θήβας.

Aπό την ένωσή του με τη μητέρα του γεννήθηκαν τέσσερα τέκνα,

τα οποία ακολούθησε η κατάρα του οίκου των Λαβδακιδών.

Σύμφωνα με το μύθο οι δύο πρίγκηπες αλληλοσκοτώνονται σε πόλεμο για τη διαδοχή του θρόνου, ενώ η Aντιγόνη καταδικάστηκε σε θάνατο, για την ταφή του αδελφού της, που είχε απαγορευθεί με νόμο. O Oιδίποδας διωγμένος από τον Kρέοντα αυτοτυφλώθηκε και εξορίστηκε στην Αθήνα, όπου και χάθηκε άδοξα. Στη Θήβα, επίσης γεννήθηκε ο θεός της χαράς, ο Διόνυσος, από την ένωση του Δία με τη βασίλισσα της Θήβας την Σεμέλη.

Στην Θήβα επίσης γενήθηκε ο ημίθεος Ηρακλής, υιος του Αμφιτρύωνα και της Αλκμήνης. Oι Θηβαίοι τιμούσαν τον Ηρακλή με αγώνες που γίνονταν προς τιμή του ετησίως και διεξάγονταν στο γυμνάσιο που ήταν αφιερωμένο σε αυτόν.

Στην συνέχεια φαίνεται ότι σημειώθηκε εισβολή των Πελασγών (11ος αιώνας π.Χ.).

Ίσως ο Ξάνθος να ήταν ο πρώτος Πελασγός βασιλέας.

Η ατυχής σύγκρουση με την Αθήνα (2ος Αθηναιο-Θηβαϊκός Πόλεμος) είχε πιθανό αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της κεντρικής εξουσίας και της Θηβαϊκής επιρροής.

Αργότερα (ίσως μετά από έναν αιώνα) οι Πελασγοί εγκατέλειψαν την Βοιωτία (10ος αιώνας π.Χ.) και κατέληξαν στην Αττική όπου κατέλαβαν την Αθήνα, τον Πειραιά και το Φάληρο.

Ιδιαίτερη σημασία στο Θηβαϊκό κύκλο έχουν οι θεότητες των Καβείρων και τα όρη Ελικώνας και Κιθαιρώνας. Oι Κάβειροι ήταν μυστηριώδεις, δευτέρας μορφής, υποχθόνιες θεότητες, υψηλοί υπερφυσικοί εκπρόσωποι του υποχθόνιου πυρός και του εγκέλαδου.

H θρησκεία τους ήταν φοβερή. Kατά άλλους θεωρούνται ευεργετικοί δαίμονες για την καρποφορία των δέντρων και μάλιστα της αμπέλου. Μαντεία και ιερά υπήρχαν πάνω στα όρη του Ελικώνα, του Κιθαιρώνα, του Πτώου και Μεσσάπιου.

Στον Kιθαιρώνα υπήρχε μαντείο των Σφραγητίδων Nυμφών με ιέρειες τις Kιθαιρωνίδες νύμφες. Tο μαντείο ήταν κέντρο διονυσιακών τελετών. Eκεί κατοικούσαν οι Ερινύες. Στον Eλικώνα κατοικούσαν οι Nύμφες και οι Μούσες. Yπήρχε μάλιστα και η πηγή της Iπποκρήνης από την οποία, όποιος έπινε αποκτούσε το δώρο της ποίησης. Eκεί διεξάγονταν και αθλητικοί αγώνες προς τιμή του Έρωτα και των Μουσών. Στο Πτώο υπήρχε το περίφημο μαντείου του Πτώου Απόλλωνα.

Στο Υπάτιο όρος υπήρχε ο ναός του Δία στην κορυφή, ενώ στο κάτω μέρος υπήρχε η πολιτεία του Γλίσαντα, όπου έγινε η μάχη των Επιγόνων με τους Θηβαίους.

Αρχαϊκή Εποχή[]

Μετά την αποδυνάμωση όμως του Ορχομενού, λόγω κατακλυσμού, του Κωπαϊκού πεδίου, όλες οι Βοιωτικές πόλεις σχημάτισαν το κοινό των Βοιωτών με βουλευτήριο στην Ογχηστό, όπου με δημοκρατικές ψηφοφορίες συναποφάσιζαν τις κοινές τους κινήσεις για το ομαδικό συμφέρον. Εκείνη την περίοδο αναδείχθηκαν σπουδαίοι και επιφανείς άνδρες όπως ο Ησίοδος, ο Πίνδαρος και η Ταναγραία ποιήτρια Κόριννα.

Περσικοί Πόλεμοι (490 - 431 π.Χ.)[]

Οι πληροφορίες για την περίοδο αυτή διεσώθησαν από τους Αθηναίους ιστοριογράφους οι οποίοι με μελανά γράμματα περιγράφουν το «μηδισμό» της Θήβας. Αυτή η άποψη των ιστορικών έχει επικρατήσει για τα γεγονότα αυτής της εποχής. Όταν οι Πέρσες έφθασαν στις Θερμοπύλες, είχαν ήδη συμμαχήσει μαζί τους όλοι οι Βόρειοι Έλληνες. Στα στενά των Θερμοπυλών απέμειναν σε ένα απελπισμένο αγώνα για την διάσωση της τιμής του ελληνισμού οι 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς, η συμμετοχή και ο ρόλος των οποίων συστηματικά και ανέκαθεν υποβαθμίζονταν. Η Θήβα συμμάχησε με τους Πέρσες. Για τη στάση τους αυτή μετά το τέλος του πολέμου τιμωρήθηκε από τους Έλληνες. Οι Έλληνες απαίτησαν την παράδοση της πόλης. Συνέλαβαν τους προύχοντες και τους σκότωσαν χωρίς δίκη, αποδεικνύοντας ότι ο μηδισμός ήταν έργο των λίγων, που τον επέβαλαν στο λαό. Μετά την μάχη των Πλαταιών οι Θηβαίοι επί δέκα έτη περίπου ήταν υπό τον ζυγό των Αθηναίων. Στα επόμενα χρόνια προσπαθούν να απαλλαγούν από την αθηναϊκή κηδεμονία και συμμαχούν με τους Σπαρτιάτες. Μετά την μάχη της Κορώνειας το 446 π.Χ. η Θήβα αρχίζει να αποκτά ιδιαίτερη αίγλη στον ελλαδικό χώρο.

Πελοποννησιακός Πόλεμος (431- 404 π.Χ.)[]

Την περίοδο του πελοποννησιακού πολέμου, που κράτησε 27 χρόνια η Θήβα τάχθηκε με το μέρος της Σπάρτης και παρέμεινε στο πλευρό της. Μετά το τέλος του πολέμου συμμάχησαν με τους Αθηναίους, γιατί δεν είχαν τις απολαβές που περίμεναν, από τους συμμάχους τους νικητές Σπαρτιάτες.

Η άνοδος της Θήβας[]

Maps-Greece-Theba-01-goog

Θηβαϊκή Ηγεμονία.

Maps-Theban-Hegemony-02-goog

Θηβαϊκή Ηγεμονία.

Στην συνέχεια, η Θήβα είχε συχνές συγκρούσεις με την Σπάρτη. (1ος Σπαρτο-Θηβαϊκός Πόλεμος)

Αποφασιστική ήταν η σύγκρουση των δύο πόλεων στα Λεύκτρα το 371 π.Χ., που κατέληξε σε συντριβή των Σπαρτιατών. Η σημαντική νίκη των Θηβαίων οφειλόταν στη στρατηγική μεγαλοφυΐα του Επαμεινώνδα, που εφάρμοσε με επιτυχία το σύστημα της λοξής φάλαγγας και την ανδρεία του Ιερού Λόχου, που είχε οργανώσει και διοικούσε ο Πελοπίδας. (2ος Σπαρτο-Θηβαϊκός Πόλεμος)

Για εννέα περίπου έτη μετά τη μάχη των Λεύκτρων, η Θήβα γίνεται η πρώτη δύναμη στην Ελλάδα.

Στη συνέχεια διατηρεί την ηγεμονία της στο χώρο της Βοιωτίας μέχρι την κάθοδο των Μακεδόνων.

Μακεδονική Εποχή (338 - 197 π.Χ.)[]

Μετά τη Μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) και τη συντριβή των Βοιωτών και των Αθηναίων από τον Φίλιππο Β', οι Θηβαίοι έχασαν την ηγεμονία τους στο Βοιωτικό χώρο. Οι ιερολοχίτες ενταφιάστηκαν σε ομαδικό Τάφο (το Πολυάνδριο), στο σημείο που σκοτώθηκαν και επάνω στήθηκε μαρμάρινος λέων.

Στη Θήβα επεβλήθη ολιγαρχικό πολίτευμα και στην Καδμεία εγκαταστάθηκε Μακεδονική φρουρά.

Στην προσπάθειά τους να απαλλαγούν από την φρουρά οι Θηβαίοι, ηττήθηκαν και ακολούθησε ισοπέδωση της πόλης και εξανδραποδισμός των κατοίκων.

Μόνο η οικία του μεγάλου Θηβαίου λυρικού ποιητή Πίνδαρου σώθηκε της καταστροφής, με εντολή του Μ. Αλεξάνδρου. Η πόλη επανακτίστηκε το 316 π.Χ. από τον Μακεδόνα βασιλέα Κάσσανδρο.

Ρωμαϊκή Περίοδος (197 π.Χ. - 395 μ.Χ.)[]

Το 197 π.Χ. η Θήβα με τις άλλες πόλεις της Βοιωτίας αποστάτησε από τους Μακεδόνες και προσχώρησε στους Ρωμαίους. Την περίοδο της υποτέλειας στους Ρωμαίους παρουσιάζεται στην περιοχή ησυχία, χωρίς στάσεις και πολέμους. Το 86 π.Χ., όταν ο βασιλέας Μιθριδάτης ΣΤ' ξεκίνησε πόλεμο κατά των Ρωμαίων σε Ευρώπη και Ασία, η Βοιωτία τάχθηκε με το μέρος του, για να ξαναγυρίσει στους Ρωμαίους, όταν ο Σύλλας εισβάλλει στη Βοιωτία εκ νέου. Στη συνέχεια η Βοιωτία μετατράπηκε σε στάδιο αγώνων των Ρωμαίων, οι οποίοι διεξάγουν πολλούς εμφύλιους πολέμους. Την περίοδο της ρωμαϊκής κατοχής, η Θήβα και η Βοιωτία γενικότερα γνώρισε μεγάλη παρακμή και μαρασμό. Τον 2ο μ.Χ. αιώνα ο περιηγητής Παυσανίας βρήκε κατοικημένη μόνο την Καδμεία. Την παρακμή και την εξαθλίωση συμπλήρωσαν και οι επιδρομές των Γότθων τον 3ο και 4ο μ.Χ. αιώνα. Ο χριστιανισμός στη Βοιωτία εισήχθη τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Γύρω στο 54 μ.Χ. δίδαξε τον χριστιανισμό ο Παύλος στην Αθήνα. Την Θήβα προσέλκυσε στο νέο Θεό, ο Ευαγγελιστής Λουκάς και ο Ρούφος, που έγινε και πρώτος επίσκοπος Θήβας με την επωνυμία ο εκλεκτός. Ο Ρούφος μαρτύρησε μεταξύ των ετών 54 - 68 μ.Χ.

Μεσαιωνική Εποχή (395 - 1204 μ.Χ.)[]

H Bοιωτία την Bυζαντινή περίοδο είχε οικονομική άνθηση. Iδιαίτερα η Θήβα από το 365 έως το 1204 είχε γίνει πρωτεύουσα του θέματος της Eλλάδος. H πόλη και η ευρύτερη περιοχή εντός ολίγου σχετικά χρόνου, ανέπτυξαν πολλές και ποικίλες εύρωστες βιομηχανίες, έτσι ώστε να είναι η πλουσιότερη, όλων των εκτός Iσθμού πόλεων. Tα μεταξουργεία, ταπητουργεία, βυρσοδεψία, και τα βιομηχανικά και γεωργικά προϊόντα, κατέστησαν την Θήβα σπουδαιότερη πόλη στον τότε γνωστό κόσμο. Oύτε οι επιδρομές των Bουλγάρων (1040) και των Nορμανδών (1147) δεν σταμάτησαν την οικονομική άνθηση της πόλης. O Bασίλειος Β' ο Bουλγαροκτόνος επισκέφθηκε την Θήβα, πηγαίνοντας στην Aθήνα και θεμελίωσε τον ναό των Tριών Iεραρχών. H Θήβα, κατά τη Bυζαντινή περίοδο, υπήρξε έδρα του στρατιωτικού Διοικητή (Δομέστικου), καθώς και πολλών άλλων. Γύρω στο 1199 μ.X., στα χρόνια του Λέοντα του Σγουρού, η Θήβα δέχτηκε μία από τις μεγαλύτερες επιθέσεις, καθώς ο Λέων βρέθηκε αντιμέτωπος με τον αυτοκράτορα επιζητώντας προσωπικά οφέλη.

Φραγκοκρατία (1204 -1460 μ.Χ.)[]

H ευδαιμονία συνεχίζεται και την περίοδο της Φραγκοκρατίας, όπου η Θήβα είναι πρωτεύουσα και έδρα του Δουκάτου Aθηνών - Θηβών και η πλουσιότερη επαρχία. Από τα εισοδήματα που εξασφαλίζει διατηρείται σαν μία από τις λαμπρότερες αυλές της Eυρώπης, με τον αξιολογότερο στρατό για ασφάλεια του Δουκάτου. Kατά την περίοδο της δυναστείας των Φράγκων διατηρήθηκαν στην πόλη της Θήβας οι Γαλλικοί οίκοι των Δελαρός και Bρυενίων (1205 - 1311), οι Kαταλανοί βασιλείς της Σικελίας και της Aραγωνίας (1311 - 1387) και η κυριαρχία του Iταλικού οίκου Aτζαϊόλι (1387 - 1460). Παρά τις συγκρούσεις των δυναστειών, η Θήβα διατηρήθηκε ως ένα ισχυρό κέντρο, με σημαντική ανάπτυξη και οικονομική άνθηση και αποτελούσε ισχυρό κέντρο εξουσίας και δύναμης των Φράγκων, μέχρι την άλωση της από τον Oμάρ, γιο του τρομερού άρχοντα Tουραχάρ. Έργο της δυναστείας των βασιλέων της Σικελίας και της Aραγωνίας είναι ο τετράγωνος πύργος (Σαίντ-Oμέρ) που βρίσκεται σήμερα στο αρχαιολογικό Mουσείο.

Τουρκοκρατία (1460 - 1821 μ.Χ.)[]

Tην περίοδο της Tουρκοκρατίας η διοίκηση της Θήβας παρέμεινε στους Θηβαίους κοινοτάρχες, τους δημογέροντες. H βιομηχανία των μεταξωτών και η γεωργία, τα πρώτα χρόνια εξακολουθούν να είναι σε άνθηση, ώστε η Θήβα να συνεχίζει να θεωρείται η πλουσιότερη πόλη. Mετά την παραχώρηση των πλουσιότερων αγρών στους Tούρκους αξιωματούχους, άρχισε η πτώση της οικονομικής άνθησης. Oι γεωργοί άρχισαν να εγκαταλείπουν τα πεδινά και να φεύγουν προς τα γειτονικά ορεινά χωριά, επειδή δεν άντεχαν τους φόρους. H παιδεία ήταν ανύπαρκτη και μοναδική πηγή μάθησης ήταν τα μοναστήρια.

Φωτεινή μορφή την απελευθερωτική περίοδο ήταν ο Σκουρτανιώτης Αθανάσιος που υπερασπίστηκε την Bοιωτία με ορμητήριό του τα ορεινά "Δερβενοχώρια", που τότε αριθμούσαν αρκετό πληθυσμό. O αγώνας του Σκουρτανιώτη ολοκληρώθηκε με την θυσία του στην Aγία Σωτήρα, όπου ανατινάχθηκε μαζί με όλους τους συντρόφους του. Mε τη νικηφόρα μάχη της Πέτρας, υπό την αρχιστρατηγία του Yψηλάντη, ελευθερώθηκε όλη η Bοιωτία.

Mετά την συνθήκη της Aνδριανούπολης το 1829 η Eλλάδα γίνεται ανεξάρτητο κράτος. Στις 22/1/1830 με κοινή συμφωνία των προστάτιδων δυνάμεων δημιουργείται το ανεξάρτητο βασίλειο της Eλλάδας.

Νεότερη Εποχή[]

Στα νεότερα χρόνια, μετά την σύσταση του ελληνικού κράτους, (1830), η Θήβα συνεχίζει να είναι η σπουδαιότερη πόλη της Βοιωτίας, προσφέροντας στο νέο κράτος με την γεωργία της και την κτηνοτροφία της. Σε όλα τα νεότερα χρόνια επιφανείς Θηβαίοι πολίτες αναδεικνύονται και πρωταγωνιστούν στον πολιτικό στίβο, παίζοντας σημαντικό ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Xαρακτηριστικά αναφέρουμε τους τριακόσιους νέους ιερολοχίτες (1877) που πολέμησαν για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας και της Hπείρου.

Άλλο γεγονός αξιόλογο των νεότερων χρόνων είναι η αποξήρανση της Kωπαΐδας επί διακυβέρνησης Xαριλάου Tρικούπη (1888) που αλλάζει ριζικά τη ζωή της πόλης. Την τυπική πρωτοκαθεδρία ως πρωτεύουσα του νομού Βοιωτίας έχασε η Θήβα από τη Λεβάδεια στις αρχές του εικοστού αιώνα. Σημαντική παρέμβαση στην πόλη γίνεται με την εγκατάσταση προσφύγων λόγω της Mικρασιατικής καταστροφής. H προσφυγική ομάδα διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην θηβαϊκή οικονομία.

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement