Ιξίων
Ixion, Ιξίονας, Ixiôn
- Βασιλέας της Θεσσαλίας.
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης : Μυκηναϊκή Εποχή, 2η Χιλιετία π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Πρότυπο:Rulers /Thessaly
Το όνομα "Ιξίων" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη " Υκσώς".
Γενεαλογία[]
- Οίκος: [[]].
- Πατέρας: Φλεγύας
- Μητέρα:
- Σύζυγος: Δία, θυγατέρα του Δηϊονέα, υιού του Αιόλου, βασιλέα της Φωκίδας.
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια της βασιλείας του, είναι:
Ιξίων και Διηονεύς[]
Έλαβε ως σύζυγο την θυγατέρα του Διηονέως, βασιλέα της γειτονικής Φωκίδας αλλά, καθώς αυτός αρνήθηκε να καταβάλλει γαμήλια δώρα, ο Ιξίων, δύστροπος και κακόβουλος, τον δολοφόνησε, προσκαλώντας τον σε εορταστικό γεύμα.
Έκτοτε, ο Ιξίονας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες. Φονεύοντας τον πεθερό του, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ελληνική Μυθολογία που φόνευε συγγενή του. Η τιμωρία που επέσειε κάτι τέτοιο ήταν τρομερή.
Ιξίων και Ήρα[]
Στη συνέχεια ο Ιξίονας κατέφυγε ως ικέτης σε ένα ναό του Δία. Εκείνος συμπόνεσε τον Ιξίονα, τον συγχώρεσε και μάλιστα τον ανέβασε στον Όλυμπο όπου έγινε ομοτράπεζος των θεών.
Δείχνοντας αγνωμοσύνη, ο Ιξίονας επεθύμησε να συνευρεθεί με τη θεά Ήρα, την σύζυγο του Δία. Ο Δίας το αντιλήφθηκε και, για να δει μέχρι ποιού σημείου έφθανε η αγνωμοσύνη του Ιξίονα, έδωσε τη μορφή της Ήρας στην Νεφέλη (μία μορφή από σύννεφο) και ο Ιξίονας, εκλαμβάνοντάς την ως την ίδια την θεά, συνευρέθηκε μαζί της. Από την ένωση αυτή προέκυψαν οι Κένταυροι (εξ ου και η ονομασία Ιξιονίδες).
Το τέλος[]
Ο Ιξίονας τότε κεραυνοβολήθηκε και αποβλήθηκε από τον Όλυμπο. Ο Δίας διέταξε τον Ερμή να δέσει τον Ιξίονα σε έναν φλεγόμενο τροχό. Έτσι δεμένος, ο Ιξίονας περιφέρεται αιώνια στα Τάρταρα.
Ιξίων και Υκσώς[]
Υπάρχει μιά πιθανότητα, ετυμολογικά, ο Ιξίονας να σχετίζεται με τους Υκσώς (ή Ύξυες) της Αιγύπτου.
Ιξίων και Υκσώς[]
Το όνομα «Ιξίων» έχει γλωσσική συνάφεια με την ονομασία των Υκσώς (Ύξυες, Hyksos ή Υξώς), ένα μυστηριώδη λαό (ή ένα συνοθύλευμα λαών) που, το δεύτερο ήμισυ του 17ου αιώνα π.Χ., επέτυχαν να ανατρέψουν την 13η (XIII) Αιγυπτιακή δυναστεία (1773 - 1625 π.Χ.) και να εγκαταστήσουν την δική τους 15η (XV) Αιγυπτιακή δυναστεία (1625 - 1540 π.Χ.) μέ έδρα την Αβάριδα (Avaris) στο Δέλτα.
Θεωρείται πιθανόν οι Ύξυες (Hyksοs) να ήταν έμποροι προερχόμενοι από την Παλαιστίνη, Μ.Ασία, ακόμη και από τον Αιγαιωτικό χώρο.
Αυτοί έθεσαν ουσιαστικά την Αίγυπτο υπό ξενική κατοχή όπως, σε μεταγενέστερες εποχές, οι Αιθίοπες και οι Έλληνες Πτολεμαίοι, ενώ ταυτόχρονα ασπάστηκαν πολλά Αιγυπτιακά έθιμα και παραδόσεις.
Τελικά μετά από σκληρό αγώνα η 17η (XVΙΙ) Αιγυπτιακή δυναστεία (1620 - 1540) της Άνω Αιγύπτου, που είχε τυπικά και μόνον αναγνωρίσει την εξουσία τους, τους απώθησε και τους εξέβαλε από την Αίγυπτο ενώ αργότερα η καταδίωξή τους συνεχίστηκε και στην ίδια την Παλαιστίνη όπου πολλοί από αυτούς κατέφυγαν.
Οι Υκσώς μετά την Αίγυπτο[]
Με βάση τα παραπάνω μπορεί να υποθέσει κανείς ότι οι Ύξυες που ήταν έμποροι που ζούσαν στο Δέλτα του Νείλου είχαν κάποια ναυτική εμπειρία αλλά και οι Παλαιστινιακές και Συριακές πόλεις τις οποίες κατέλαβαν, κατά την αποχώρηση τους από την Αίγυπτο, πρέπει να είχαν ήδη αυτή την εποχή κατασκευάσει ναυτικές δυνάμεις. Επομένως, είναι πιθανή μια πολυνηματική ναυτική εκστρατεία, μεταναστευτικού χαρακτήρα, προς τις βόρειες Μεσογειακές ακτές (ιδιαίτερα της Μ. Ασίας και της Ελλάδας).
Καθώς όμως, τόσο στην Κύπρο όσο και στις παραλίες της Κιλικίας, της Παμφυλίας, της Λυκίας και της Καρίας είχαν διαμορφωθεί (ή ήταν υπό διαμόρφωση) διάφορα Χετταϊκά κράτη (Hittites) ή Λουβιακά (Lubians) όπως των Λυκίων (Lukka) κ.α., φαίνεται ότι είναι πιθανόν κάποια, έστω έσχατη, Υξυακή αποστολή θα έφθασε μέχρι τον παρθένο για την εποχή, πολιτιστικά και κοινωνικά, Ελλαδικό κορμό.
Έτσι λοιπόν, η συνέχεια ίσως αποκαλύπτεται από τον ελληνικό μύθο.
Οι Ύξυες (Hyksοs) του Ιξίονα (Ixiôn), αφού έφθασαν στο Βόρειο Αιγαίο και κυριάρχησαν στην παραλιακή Θεσσαλία, εκμεταλλευόμενοι την τεχνολογική πολεμική υπεροχή τους, ζήτησαν φόρο υποτελείας από τους Έλληνες-Αιολείς της Μέσης Ελλάδας (νοτίως των Θερμοπυλών).
Η σύζυγος Δία[]
Επιπλέον, το όνομα της συζύγου του Ιξίονα (Ixiôn), πριγκίπισσας Δίας (Dia), ίσως παραπέμπει σε εξελληνισμό του γνωστού, από τα αιγυπτιακά κείμενα, ονόματος “Ti” που έφεραν Αιγύπτιες πριγκήπισσες, οπότε είναι πιθανόν το όνομα του Δηϊονέα να επιπλάσθηκε μυθολογικά σκόπιμα, για να χρησιμεύσει ως όνομα πατέρα. Αυτό προκύπτει από τον γλωσσολογικό νόμο εναλλαγής οδοντικών συμφώνων κατά την διαγλωσσική μεταφορά των λέξεων. (Δήϊων (Dêiôn) > *Τηΐων (Teion)).
Βιασμός της Ήρας[]
Τέλος, όσον αφορά την δημιουργία του δεύτερου μύθου του Ιξίονα (βιασμός της θεάς Ήρας) μπορούμε να κάνουμε την ακόμη τολμηρότερη εικασία ότι αποτελεί απήχηση του "βιασμού", από τους Υξυες (Hyksos), της χώρας Αορίας (Αορία, Aoria χώρα του Ώρου, Horus Land) (όνομα με το οποίο οι Έλληνες αποκαλούσαν την Αίγυπτο την εποχή αυτή). Αυτός ο μύθος θα πλάστηκε αργότερα καθώς έφταναν πλέον στον Ελλαδικό χώρο οι ειδήσεις περί της κακής διαχείρησης της διακυβέρνησης της Αιγύπτου από τους Ύξυες (Hyksos).
Τιμωρία του Ιξίονα[]
Όσο αφορά τον τρίτο μύθο του Ιξίονα (δηλ. της τιμωρίας του) μπορούμε να φανταστούμε ότι η εχθρότητα του ελλαδικού πληθυσμού απέναντι στον ξένο κατακτητή απαίτησε μία, έστω μεταθανάτια, τιμωρία που η εφευρετικότητα των μεταγενέστερων μυθοπλαστών παρήγαγε από τον συσχετισμό του ονόματός του με την ελληνική λέξη «άξων».
Κένταυροι[]
Τέλος ο μύθος αναφέρει ως τέκνα του Ιξίονα (Ixiοn) τους Κενταύρους, ανθρώπους με σώμα ίππου.
Μία ορθολογιστική ερμηνεία δεν είναι εύκολη. Πιθανόν, μετά την εκδίωξη των Υξυόνων (Hyksos) από την εξουσία στις Θεσσαλικές πόλεις, αυτοί αναγκάσθηκαν να καταφύγουν, στο πλησιέστερο όρος της περιοχής, το Πήλιο της Μαγνησίας (που ενδεχομένως και να ονομάσθηκε έτσι από το μελαμψό δέρμα τους (πελιός = μελαμψός)). Εκεί, υπό την ηγεσία ενός πρίγκηπα πού έφερε ένα αιγυπτιακό όνομα όπως π.χ. “Ken-tar-Re” (το οποίο εξηλληνίστηκε τελικά σε «Κένταυρος»), παρέμειναν επί μακρόν και στηριζόμενοι στο ιππικό τους (ως αριστοκράτες) περιορίστηκαν τελικά στην έφιππη ληστεία των πεδιάδων.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ο μύθος του Ιξίονα αναφέρουν οι αρχαίοι μυθογράφοι και ιστορικοί:
- ο Διόδωρος,
- ο Πίνδαρος,
- ο Βιργίλιος (Γεωργικά, 4 και Αινειάδα, 6) και
- ο Οβίδιος στις Μεταμορφώσεις, 12.
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)