Science Wiki
Register
Advertisement

Λειχήνας

Lichen


Lichen-01-goog

Λειχήνας

Lichen-Xanthoria-01-goog

Λειχήνας

Lichen-Structure-01-goog

Λειχήνας
Φύκος Μύκητας

Lichen-Structure-02-goog

Λειχήνας
Φύκος Μύκητας

- Ένας συμβιωτικός Βιοργανισμός

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Λειχήνας" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".

Εισαγωγή[]

Οι λειχήνες είναι συμβιωτικοί οργανισμοί δημιουργημένοι από τον σύνδεσμο μικροσκοπικών πράσινων φυκών ή κυανοβακτηρίων και νηματοειδών μυκήτων.

Οι λειχήνες λαμβάνουν το εξωτερικό σχήμα του μύκητα με τον οποίο συμβιούν και έτσι ονομάζονται με βάση τον μύκητα.

Το έτος 1867 ο Ελβετός φυσιοδίφης Σάιμον Σβέντενερ πρότεινε τη θεωρία ότι οι λειχήνες αποτελούνται από

  • έναν μύκητα, ο οποίος προσφέρει υγρασία και μια βασική προστατευτική δομή, και
  • ένα φωτοσυνθετικό κυανοβακτήριο ή φύκος, το οποίο προσφέρει τα οργανικά σάκχαρα που παράγει με τη βοήθεια του ηλιακού φωτός.

Ο μύκητας συνήθως σχηματίζει το μεγαλύτερο μέρος του σώματος των λειχηνών, αν και αυτό μπορεί να μην συμβεί σε νηματοειδής και ζελατινώδεις λειχήνες.

Ο μύκητας του λειχήνα είναι μέλος των Ascomycota – σπανιότερα μέλος των Basidiomycota.

Μερικοί ταξινόμοι των λειχηνών τοποθετούν τους λειχήνες σε δική τους κατηγορία, αυτή των Mycophycophyta, αλλά αυτή η πρακτική αγνοεί το γεγονός ότι ανατομικά ανήκουν σε διαφορετικές γενεαλογίες.

Τα κύτταρα των φυκών περιέχουν χλωροφύλλη, που τους επιτρέπει να διαβιούν σε καθαρά ανόργανο περιβάλλον παράγοντας τα δικά τους οργανικά μείγματα.

Ο μύκητας προστατεύει το φύκος από την ξήρανση και σε μερικές περιπτώσεις του παρέχει ανόργανη ύλη από το υπέδαφος.

Μορφολογία και δομή[]

Οι λειχήνες διαβούν σε διάφορα εδάφη: χώμα, δένδρα, λίθους και τοίχους. Σύνηθως είναι οι πρώτοι που εγκαθίστανται σε μέρη με έλλειψη χώματος, αποτελώντας μερικές φορές την μόνη βλάστηση σε ορισμένα ακραία περιβάλλοντα όπως σε μεγάλα υψόμετρα ορέων και υψηλά γεωγραφικά πλάτη.

Μερικοί επιζούν σε σκληρές συνθήκες ερήμου και άλλοι σε παγωμένα εδάφη αρκτικών περιοχών.

Μερικοί λειχήνες έχουν την μορφή φύλλου, άλλοι καλύπτουν το υπέδαφος ως κρούστα, άλλοι υιοθετούν θαμνώδεις μορφές και άλλες έχουν ζελατινώδη εμφάνιση.

Υπάρχουν στοιχεία που προτείνουν ότι ίσως η συμβίωση των λειχηνών να είναι παρασιτική παρά αμοιβαία. Ο φωτοσυνθετικός συμβιωτής μπορεί να υπάρξει στη Φύση ανεξάρτητα από τον μυκητώδη συνεργάτη του, αλλά το αντίστροφο δεν είναι δυνατό.

Αναπαραγωγή[]

Οι λειχήνες συνήθως αναπαράγωνται ασεξουαλικά, είτε με βλαστική αναπαραγωγή ή μέσω διανομής διασπορών που περιέχουν κύτταρα φυκών και μυκήτων.

Οι λειχήνες αναπαράγονται και σεξουαλικά με έναν τυπικό για μύκητα τρόπο, δημιουργώντας φυκώδες και μυκητώδες πολλαπλασιαστικό υλικό το οποίο ακολουθώντας την βλάστηση πρέπει να συναντηθεί με έναν συμβατό συνεργάτη πριν δημιουργηθεί έναν λειτουργικό λειχήνα.

Οικολογία[]

Επειδή οι λειχήνες είναι μορφολογικά μικροί σχετικά με τα περισσότερα γήινα φυτά, αλλά απαιτούν ηλιακό φως για να αναπτυχθούν, οι περισσότερες μορφές τους προσκολλώνται είτε σε μεγάλους ογκόλιθους, άλλες σε ακίνητες επιφάνειες ή ξυλώδη φυτά σε κατα ένα μέρος εντελώς ανοικτές η εκτεθειμένες καταστάσεις.

Ωστόσο, όπου υπάρχει επαρκής υγρασία, οι λειχήνες αναπτύσσονται σε επιφάνειες (κυρίως σε δένδρα με αργή ανάπτυξη), σε δάση ως μέρος μιας επίφυτης κοινότητας.

Η σταθερότητα (δηλαδή μακροζωία) μιας επιφάνειας είναι κοινός τόπος της κατοικίας των λειχήνων.

Οι λειχήνες είναι σχετικά αργοί στην ανάπτυξή τους και δεν ανταγωνίζονται πάντοτε καλά τα επίσης αργά σε ανάπτυξη βρύα ή βότανα όταν συνθήκες επαρκούς υγρασίας ευνοούν τα τελευταία.

Οι λειχήνες αποτελούν μέρος της διαθέσιμης τροφής για πολλά ζώα, όπως ο τάρανδος, που διαβιούν σε Αρκτικές περιοχές. Εκτιμάται ότι καλύπτουν περί το 6% της συνολικής επιφάνειας του Πλανήτη.

Αν και οι λειχήνες τυπικά αναπτύσσονται σε τραχέα περιβάλλοντα στη Φύση, πολλοί λειχήνες είναι ευαίσθητοι στην ανθρωγενή μόλυνση. Έτσι μπορούν εν δυνάμει να χρησιμοποιηθούν ως οργανισμοί δείκτες μόλυνσης.

Όταν αναπτύσσονται σε ορυκτά εδάφη, μερικοί λειχήνες σταδιακά αλλοιώνουν το υπέδαφός τους εκκρίνοντας οξύ οξέα που διαλύουν τα ορυκτά, συμβάλλοντας στην διαδικασία αποσάρθρωσης κατά την οποία οι λίθοι μετατρέπονται σταδιακά σε χώμα.

Ενώ η συμβολή τους αυτή στην αποσάρθρωση είναι συνήθως καλή, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα σε ανθρώπινες λίθινες κατασκευές.

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement