Μένανδρος Α' ο Μέγας
Menander, Menandrus
Greco-Bactrian Rulers, Indo-Greek Rulers
Όνομα: Μένανδρος Ηγεμονικά Ονόματα
Ελληνιστική Βακτρία Ηγεμόνες Ελληνιστικής Βακτρίας Ελληνιστική Ινδία Ηγεμόνες Ελληνιστικής Ινδίας
Ινδοσκυθία Ηγεμόνες Ινδοσκυθίας Ινδοπαρθία Ηγεμόνες Ινδοπαρθίας
Μαγαδία Ηγεμόνες Μαγαδίας
Παρθική Αυτοκρατορία Ηγεμόνες Παρθικής Αυτοκρατορίας
Ελληνιστική Συρία Ηγεμόνες Ελληνιστικής Συρίας Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Συρίας Σελευκίδες
Ελληνιστική Αίγυπτος Ηγεμόνες Ελληνιστικής Αιγύπτου Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Αιγύπτου Λαγίδες
Ελληνιστική Κύπρος Ηγεμόνες Ελληνιστικής Κύπρου
Ελληνιστική Κυρηναϊκή Ηγεμόνες Ελληνιστικής Κυρηναϊκής
Ελληνιστική Μακεδονία Ηγεμόνες Ελληνιστικής Μακεδονίας Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Μακεδονίας Ιολαΐδες Αντιγονίδες
Μακεδονική Αυτοκρατορία Ηγεμόνες Μακεδονικής Αυτοκρατορίας Στρατιωτικοί Μακεδονικής Αυτοκρατορίας Έπαρχοι Μακεδονικής Αυτοκρατορίας Αργεάδες
Μυσία (Πέργαμος) Ηγεμόνες Ελληνιστικής Μυσίας Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Μυσίας Ατταλίδες
Ελληνιστική Θράκη Ηγεμόνες Ελληνιστικής Θράκης Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Θράκης Αγαθοκλείδες
Ελληνιστική Ήπειρος Ηγεμόνες Ελληνιστικής Ηπείρου Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Ηπείρου Αιακίδες
Ελληνιστική Αιτωλία Στρατιωτικοί Ελληνιστικής Αιτωλίας Ελληνιστική Αχαΐα Στρατιωτικοί Ελληνιστικής Αχαΐας
Ελληνιστική Βιθυνία Ηγεμόνες Ελληνιστικής Βιθυνίας Δοιδαλσίδες
Ελληνιστική Παφλαγονία Ηγεμόνες Ελληνιστικής Παφλαγονίας Πυλαμαινίδες
Ελληνιστικός Πόντος Ηγεμόνες Ελληνιστικού Πόντου Μιθριδατίδες
Ελληνιστική Καππαδοκία Ηγεμόνες Ελληνιστικής Καππαδοκίας Αριαραθίδες
Ελληνιστική Αρμενία Ηγεμόνες Ελληνιστικής Αρμενίας Αρταξιάδες
Ελληνιστική Κομμαγηνή Ηγεμόνες Ελληνιστικής Κομμαγηνής Οροντίδες
Ελληνιστική Ιουδαία Ηγεμόνες Ελληνιστικής Ιουδαίας Ασμοναίοι
Πετραία Αραβία Ηγεμόνες Πετραίας Αραβίας Αρετάδες
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία Ηγεμόνες Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Στρατιωτικοί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Βασιλέας της Ινδίας.
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Ελληνιστική Εποχή, 2ος Αιώνας π.Χ..
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία
Το όνομα "Μένανδρος" συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη "μένος".
Γενεαλογία
- Οίκος:
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία
- Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Ο Μένανδρος ανέβηκε στο θρόνο της Βακτρίας, (που ευρισκόταν βόρεια της Πενταποταμίας (σημερινού Πεντζάμπ)) σε ηλικία είκοσι ετών. Αρχικά ήταν βασιλέας στο νότιο κράτος της Βακτριανής αλλά με το γάμο του με την Αγαθόκλεια (κόρη του Αγαθοκλή) συνένωσε τις ισχυρές ελληνιστικές δυναστείες Ευθηδημών και Διοδοτιδών. Το κράτος του είχε πρωτεύουσα τα Τάξιλα της περιοχής Γανδαρίδος, που μαζί με την πόλη Βουκεφάλεια είχε κτίσει ο Μέγας Αλέξανδρος.
Ο Μένανδρος όμως επεξέτεινε τα όρια των κατακτήσεων του προηγουμένου πολύ πέραν της Βακτριανής, μέχρι την περιοχή του άνω Γάγγη ανατολικά και μέχρι την Αραβική Θάλασσα του Ινδικού Ωκεανού στα νότια.
Η έκταση του περιελάμβανε το σημερινό Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τη Β.Δ. Ινδία.
Οι μεγάλες εκστρατείες του, που δημιούργησαν τη μεγάλη Ελληνο-ινδική αυτοκρατορία του, δεν είχαν διάρκεια μεγαλύτερη από μία εξαετία. Πιθανόν κυβέρνησε τα υπόλοιπα 25 έτη του βίου του χωρίς ιδιαίτερες εξωτερικές επιβουλές ή εσωτερικές αναταράξεις.
Η αυτοκρατορία του είχε έκταση δεκαπέντε έως είκοσι φορές μεγαλύτερη της σημερινής Ελλάδας και οριζόταν
- δυτικά από τον Ινδικό Καύκασο,
- ανατολικά από τα Ιμαλάια Όρη και τον Γάγγη,
- νότια από την Αραβική Θάλασσα, που περιβρέχει την Αραβική χερσόνησο και τις ανατολικές ακτές της Ινδίας.
Πολεμική Σταδιοδρομία
Χάρτης της Ελληνιστικής Ινδο-Βακτρίας.
Σύντομα μετά την άνοδό του στο θρόνο, ο νεαρός βασιλέας μετέφερε την πρωτεύουσά του νοτιότερα, στην πόλη Σάγαλα, κοντά στον ποταμό Ακεσίνη της Πενταποταμίας. Από εκεί ξεκίνησε τις τεράστιες πολεμικές του εκστρατείες αρχικά προς τα νοτιοανατολικά.
Ο στρατός που συγκρότησε ο Μένανδρος αποτελούταν από Έλληνες, Βάκτριους αλλά και από εκπαιδευμένους στην ελληνική πολεμική τακτική εντόπιους Ινδούς.
Επίσης διέθετε εντυπωσιακές πολιορκητικές μηχανές. Οι πόλεις που συναντούσε παραδίδονταν διαδοχικά, χωρίς ουσιαστική αντίσταση, καθώς οι πολιορκητικές μηχανές σάρωναν τα ξύλινα ή πλίθινα τείχη των Ινδών, οι οποίοι, ας σημειωθεί, ότι μέχρι την έλευσή του, αγνούσαν την χρήση του λίθου ως οικοδομικού υλικού. Έκτιζαν με ξύλο και λασπόπλινθους.
Σύντομα έφθασε στη μυθική πρωτεύουσα του μεγάλου βασιλέα-φιλοσόφου Ασόκα την Παλιπούτρα (Ο μυθικός ιδρυτής των Παλιμβρόθων λέγεται ότι ήταν και αυτός υιός Ελληνίδας), (τα σημερινά "Panda"), στη δεξιά όχθη του Γάγγη, κοντά στο σύγχρονο Μπαγκλαντές, σε απόσταση 450 χιλιομέτρων από την Καλκούτα.
Η πόλη προστατευόταν από τείχη μήκους δώδεκα χιλιομέτρων με πεντακόσιους εβδομήντα πύργους και εξήντα τέσσερεις πύλες.
Φαινομενικά ήταν απόρθητη (για τα Ινδικά δεδομένα της εποχής) αλλά υπέκυψε τα στρατεύματα του Μενάνδρου.
Ο Μένανδρος δεν προχώρησε περισσότερο. Ήδη ευρισκόταν πολύ μακριά από την πρωτεύουσά του, με αβέβαιες γραμμές ανεφοδιασμού και εν μέσω εχθρικών πληθυσμών, που θα του δημιουργούσαν συνεχώς προβλήματα. Έτσι μετά από ένα έτος παραμονής στα Πολίβοθρα πήρε το δρόμο της επιστροφής.
Στη συνέχεια έκανε νέα εκστρατεία, νοτιοδυτικά αυτή τη φορά, προς την Αραβική Θάλασσα, και κατέλαβε όλες τις περιοχές μέχρι και την πόλη Βαρύγαζα, τη σημερινή "Μπαρόντα" στην νοτιοανατολική ακτή της Ινδίας.
Κοινωνική Οργάνωση
Ο Μενάνδρος (ή «Μιλίνχα», όπως τον αποκαλούσαν με παραφθορά του ονόματός του οι Ινδοί υπήκοοί του) μετά το τέλος των εκστρατειών αυτών επιδόθηκε στην αναδιοργάνωση του τεράστιου κράτους του.
Υπήρξε ένθερμος προστάτης της Τέχνης και υποστηρικτής της ανεξιθρησκείας και της πολιτικής ισονομίας Ελλήνων και Ινδών, των οποίων ενθάρρυνε την είσοδο στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Φιλόσοφος ο ίδιος, καλλιέργησε τις φιλοσοφικές αναζητήσεις και διαλόγους, ενώ ταυτόχρονα ευνόησε τους μικτούς γάμους των Ελλήνων και Ινδών, στα πρότυπα που χάραξε ο Αλέξανδρος, και τη μεταστροφή των Ελλήνων στο βουδισμό.
Έκοψε δίγλωσσα νομίσματα, όπως ο πατέρας του Δημήτριος Β' και τα κατέστησε σχεδόν διεθνή, εκμεταλλευόμενος τον χρυσό, που εισαγόταν από τη Σιβηρία.
Το αχανές κράτος του δεν είχε μεγάλο φυσικό πλούτο, αλλά ήταν η χώρα μέσα από την οποία διέρχονταν τα εμπορικά καραβάνια που εκκινούσαν από την Κίνα και κατευθύνονταν προς τα παράλια της Συρίας, μετατρέποντας την Ινδία σε μεγάλο διαμετακομιστικό κέντρο.
Η εποχή της ακμής της αυτοκρατορίας του συμπίπτει,με την προσάρτηση της Ελλάδας στο Ρωμαϊκό κράτος.
Οι φιλοσοφικές αναζητήσεις του Μενάνδρου διασώθηκαν στο ιερό βιβλίο των Ινδών «Μιλίνταπάνχα», όπου ο Έλληνας βασιλέας συζητά με τον σοφό Ινδό ιερέα Ναγκασένα περί της φύσεως του βουδισμού. Στο φιλοσοφικό αυτό έργο της Μιλινταπάνχα (ερωτήσεις του Μενάνδρου) υπό μορφήν πλατωνικών διαλόγων, γίνεται μνεία για τη «δύναμή του που δεν γνωρίζει όρια» και για τη «δύναμη και σοφία του, που σε αυτές δεν υπάρχει όμοιός του στην Ινδία». Πιστεύεται ακόμη ότι και ο ίδιος ο Μένανδρος ασπάσθηκε κάποια στιγμή το βουδισμό.
Μετά το θάνατο του Μενάνδρου, σε ηλικία πενήντα ετών, η σωρός του αποτεφρώθηκε και η «ιερή» τέφρα του έγινε αντικείμενο διενέξεων μεταξύ των μεγάλων πόλεων της Ινδίας για το διαμοιρασμό της. Τελικά διαμοιράστηκε και εναποτέθηκε σε πολλά βουδιστικά ιερά (στούπες και ναούς). Αυτή η εξαιρετική τιμή είχε μέχρι τότε επιφυλαχθεί από τους Ινδούς μόνο για το Μεγάλο Βούδα.
Διαδοχή
Κληρονόμος στη διαδοχή του αυτοκρατορικού θρόνου των Ινδών ήταν ο υιός του Μενάνδρου, ο Στράτων. Λόγω του ότι ήταν ανήλικος, ανέλαβε ως επίτροπός του το θρόνο η μητέρα του, η Αγαθόκλεια, σύζυγος του Μενάνδρου, η οποία παρέμεινε στην εξουσία μέχρι την ενηλικίωση του υιού της, επί μία οκταετία.
Επέτυχε να διατηρήσει ανέπαφο μεγαλύτερο μέρος των κτήσεων του συζύγου της. Η αυτοκρατορία διασπάσθηκε στη συνέχεια σε τμήματα, που διεκδίκησαν διάφοροι επίγονοι του αποθανόντα αυτοκράτορα. Μερικά τμήματα από αυτά επέζησαν ως ελληνιστικά μέχρι το 27 π.Χ.
Υποσημειώσεις
Εσωτερική Αρθρογραφία
- Βακτρία
- Ηγεμόνες Βακτρίας
- Ινδία
- Ηγεμόνες Ινδίας
- Γανδαρίδα
- Σογδία
- Αραχωσία
- Δραγγγιανή
Βιβλιογραφία
- Boardman, John, Jasper Griffin, and Oswyn Murray (2001). The Oxford Illustrated History of Greece and the Hellenistic World. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-285438-4.
- Bopearachchi, Osmund (1991). Monnaies Gréco-Bactriennes et Indo-Grecques, Catalogue Raisonné. Bibliothèque Nationale de France, ISBN 2-7177-1825-7.
- Bopearachchi, Osmund and Christine Sachs (2003). De l'Indus à l'Oxus, Archéologie de l'Asie Centrale: catalogue de l'exposition. ISBN 2-9516679-2-2.
- Tarn, W. W. (1966) The Greeks in Bactria and India. 2nd Edition. Cambridge University Press.
Ιστογραφία
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)