Ποσειδώνιος
Φιλόσοφοι Γης
Φιλόσοφοι Χιλιετιών Γης
Φυσικοί Φιλόσοφοι Γης
Πλατωνικοί Φιλόσοφοι Γης
Περιπατητικοί Φιλόσοφοι Γης
Επικούρειοι Φιλόσοφοι Γης
Ηδονικοί Φιλόσοφοι Γης
Κυνικοί Φιλόσοφοι Γης
Στωικοί Φιλόσοφοι Γης
Σκεπτικοί Φιλόσοφοι Γης
Υλιστές Φιλόσοφοι Γης
Ιδεαλιστές Φιλόσοφοι Γης
Υπαρξιστές Φιλόσοφοι Γης
Θετικιστές Φιλόσοφοι Γης
Φιλόσοφοι Αρχαίας Εποχής
Αρχαία Εποχή
Αστεροσκοπεία Γης
Αστρονόμοι Γης
Αστρονόμοι Αρχαίας Εποχής
Κοσμολόγοι Γης
Αστροφυσική
Κοσμολογία
Αστροναυτική
Διαστημική
Αστέρας
Πλανήτης
Ηλιακό Σύστημα
Σύμπαν
Αστρονόμοι Αρχαίας Εποχής
Αστρονόμοι Γης
Αστρονόμοι Χιλιετιών Γης
Αρχαία Εποχή
Μαθηματικοί Γης
Μαθηματικοί Χιλιετιών Γης
Μαθηματικά
Γεωμετρία
Άλγεβρα
Αρχαία Εποχή
- Έλληνας φιλόσοφος, αστρονόμος.
- Χρονική Περίοδος Ακμής: Ελληνιστική Εποχή, Ρωμαϊκή Εποχή, 2ος Αιώνας π.Χ., 1ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση: 135 π.Χ.
- Θάνατος: 51 π.Χ.
Ετυμολογία[]
Το όνομα "Ποσειδώνιος" προέρχεται ή συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη "Ποσειδών".
Γενεαλογία[]
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα γεγονότα του βίου του είναι:
Γεννήθηκε στην Απάμεια της Συρίας.
Τον θεωρούσαν τον πολυμαθέστερο άνθρωπο της Οικουμένης.
Στωικός φιλόσοφος με νεοπλατωνικές τάσεις.
Σπούδασε στην Αθήνα ως μαθητής του Παναιτίου του Ρόδιου. Αργότερα, εγκαταστάθηκε στην Ρόδο, όπου ίδρυσε Σχολή.
Μαθητές του ήταν μεταξύ άλλων ο Κικέρων και ο Πομπήιος.
Τα τελευταία έτη του βίου του έζησε στην Ρώμη.
Πολυμερής και συστηματικός επιστήμονας, συγκρίνεται από πολλούς ιστορικούς με τον Δημόκριτο και τον Αριστοτέλη.
Ταξίδευσε στην Αφρική, την Ιβηρική χερσόνησο και τις Βαλεαρίδες νήσους, στις ακτές του Ατλαντικού, στην Βρεταννία και την Γερμανία, στις χώρες της Αδριατικής, στην Σικελία, στην Γαλατία και την Λιγυρία.
Ο Ποσειδώνιος επηρέασε τις φιλοσοφικές ιδέες ως τον Μεσαίωνα.
Θεωρείται γνήσιος εκπρόσωπος του πνεύματος της Ελληνιστικής εποχής.
Τον αναφέρουν ο Στράβων και η Σούδα.
Εργογραφία[]
Οι σημαντικότερες συνεισφορές του στην Επιστήμη είναι:
Ο Ποσειδώνιος άγγιξε την κατοχή της συνολικής ανθρώπινης Γνώσης της εποχής του.
Προσπάθησε να δημιουργήσει ένα ενιαίο σύστημα για την κατανόηση του ανθρώπινου Νου και του Σύμπαντος, που θα παρείχε μια εξήγηση και ταυτόχρονα έναν οδηγό για την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Ο Ποσειδώνιος έγραψε έργα για τη Φυσική, τη Μετεωρολογία, την Γεωγραφία, την Αστρονομία, την Αστρολογία και την Μαντική, την Σεισμολογία, την Γεωλογία και την Ορυκτολογία, την Υδρολογία, τη Βοτανική, την Ηθική, τη Λογική, τα Μαθηματικά, την Ιστορία, την Ζωολογία, την Ανθρωπολογία, και τη Στρατηγική.
Οι μελέτες του ήταν μεγάλες και σε βάθος διερευνήσεις των αντικειμένων τους, έστω και με κάποια λάθη.
Κανένα από τα έργα του δεν έχει σωθεί ακέραιο μέχρι σήμερα, αλλά μόνο αποσπάσματα («σπαράγματα»), ενώ οι τίτλοι και τα θέματα πολλών από τα βιβλία του είναι γνωστά.
Φιλοσοφία[]
Για τον Ποσειδώνιο η Φιλοσοφία ήταν η βασική τέχνη και όλες οι διακριτές επιστήμες ήταν υποκείμενές της. Μόνο η Φιλοσοφία μπορούσε κατ' αυτόν να ερμηνεύσει το Σύμπαν. Το σύνολο των έργων του, από τα επιστημονικά ως τα ιστορικά, είναι και φιλοσοφικά.
Ο Ποσειδώνιος δεχόταν τη Στωική υποδιαίρεση της Φιλοσοφίας σε «Φυσική» (μαζί με τη Μεταφυσική και τη Θεολογία), «Λογική» (περιελάμβανε και τη Διαλεκτική) και «Ηθική» (Διογ.Λαερτ. Βίοι φιλοσόφων, βιβλίο 7).
Αυτές οι τρεις κατηγορίες ήταν για τον Ποσειδώνιο αδιαχώριστα και αλληλοεξαρτώμενα μέρη μιας οργανικής ολότητας. Τις παρομοίαζε με ένα έμβιο ον, του οποίου
- η Φυσική ήταν το κρέας και το αίμα,
- η Λογική τα οστά και οι τένοντες που συγκρατούν ενωμένο τον οργανισμό, και
- η Ηθική – το σημαντικότερο μέρος – την ψυχή.
Το μεγάλο φιλοσοφικό όραμα του Ποσειδωνίου ήταν ότι το ίδιο το Σύμπαν είχε μία παρόμοια εσωτερική διασύνδεση, μέσα από την κοσμική «συμπάθεια», σε όλες του τις εκφάνσεις, από την ανάπτυξη του φυσικού κόσμου ως την ιστορία της Ανθρωπότητας.
Παρά το γεγονός ότι ήταν συνεπής Στωικός, ο Ποσειδώνιος ήταν εκλεκτικός.
Ακολουθούσε όχι μόνο τους παλαιότερους Στωικούς, αλλά και τους Πλάτωνα και Αριστοτέλη. Είναι πιθανό ότι είχε γράψει ένα σχόλιο πάνω στον «Τίμαιο» του Πλάτωνα. Ο Ποσειδώνιος υπήρξε ο πρώτος Στωικός που απέκλινε από το δόγμα ότι τα πάθη της ψυχής είναι λανθασμένες κρίσεις και υιοθέτησε την άποψη του Πλάτωνα για την ψυχή, δηλαδή ότι τα πάθη είναι σύμφυτα με την ανθρώπινη φύση. Ο Ποσειδώνιος δίδασκε ότι εκτός από τις λογικές λειτουργίες η ανθρώπινη ψυχή είχε και πάθη όπως ο θυμός, το πάθος για εξουσία, πλούτο, κλπ., αλλά και πόθους για έρωτα, τροφή, κλπ.. Η Ηθική ήταν το πρόβλημα του πώς να χειρισθούμε αυτά τα πάθη και να αποκαταστήσουμε τη λογική ως την κυρίαρχη λειτουργία.
Ο Ποσειδώνιος αντίθετα συμφωνούσε με το Στωικό δόγμα του Λόγου, που στη συνέχεια ενσωματώθηκε στο χριστιανικό δόγμα.
Φυσική[]
Ο Ποσειδώνιος υπεστήριζε τη θεωρία της κοσμικής «συμπαθείας», της οργανικής διασυνδέσεως όλων των φαινομένων στο Σύμπαν, από τον Ουρανό ως τη Γη, ως ένα μέρος ενός λογικού σχεδιασμού που ένωνε την Ανθρωπότητα με όλα τα αντικείμενα στο Σύμπαν, ακόμα και όσα ήταν χρονικά και χωρικά απομακρυσμένα μεταξύ τους.
Μαντεία[]
Παρά το ότι ο δάσκαλός του Παναίτιος αμφισβητούσε τη Μαντεία, ο Ποσειδώνιος χρησιμοποίησε τη θεωρία της κοσμικής συμπαθείας για να υποστηρίξει την πίστη του στη Μαντεία (είτε την αστρολογική, είτε τα «προορατικά» όνειρα) ως ένα είδος επιστημονικής προβλέψεως (Κικέρων, De Divinatione, ΙΙ 42).
Αστρονομία[]
Αποσπάσματα από το αστρονομικό έργο του Ποσειδωνίου σώζονται μέσα από την πραγματεία του Κλεομήδη «Κυκλική θεωρία μετεώρων», όπου το πρώτο κεφάλαιο του δεύτερου βιβλίου φαίνεται ότι έχει στο μεγαλύτερο μέρος του αντιγραφεί από τον Ποσειδώνιο. Ο Ποσειδώνιος πίστευε ότι ο Ήλιος εξέπεμπε μια «ζωτική δύναμη» που διαπερνούσε το Σύμπαν, ενώ προσπάθησε να μετρήσει την απόσταση και τις διαστάσεις του. Περί το 90 π.Χ. ο Ποσειδώνιος εξετίμησε την αστρονομική μονάδα ως 9893 φορές την ακτίνα της Γης, που είναι περί το ήμισυ της πραγματικής της τιμής.
Ωστόσο, για τη διάμετρο του Ηλίου βρήκε μία τιμή μεγαλύτερη και ακριβέστερη από αυτές που πρότειναν άλλοι αρχαίοι Έλληνες αστρονόμοι, μεταξύ των οποίων και ο Αρίσταρχος ο Σάμιος.
Ο Ποσειδώνιος έκανε επίσης ένα υπολογισμό της διαμέτρου και της αποστάσεως της Σελήνης. Γνωρίζουμε επίσης ότι είχε κατασκευάσει ένα φορητό υπολογιστή των κινήσεων των ουράνιων σωμάτων, παρόμοιο με τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων όπως αυτός αποκαλύφθηκε μετά την πρόσφατη ανάλυση (2006-2008), και ίσως τον ίδιο τον μηχανισμό αυτό, που χρονολογείται στην ίδια περίπου περίοδο. Σύμφωνα με τον Κικέρωνα (De Natura Deorum, ΙΙ 34), το φορητό «πλανητάριο» του Ποσειδωνίου έδειχνε τις ημερήσιες κινήσεις του Ηλίου, της Σελήνης και των 5 γνωστών τότε πλανητών.
Γεωγραφία, Εθνολογία και Γεωλογία[]
Η φήμη του Ποσειδωνίου πέραν από τους στενά φιλοσοφικούς κύκλους είχε αρχίσει να απλώνεται τουλάχιστον από τη «δεκαετία του 80» (89 - 80 π.Χ.) με τη δημοσίευση του έργου του για τον ωκεανό και τις γύρω περιοχές, μια συνολική παρουσίαση των γεωγραφικών ζητημάτων σύμφωνα με την τρέχουσα επιστημονική γνώση, αλλά και ένα όχημα για την εκλαΐκευση των θεωριών του για τις εσωτερικές διασυνδέσεις του κόσμου, για το πώς όλες οι δυνάμεις αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους και αυτή η διασύνδεση ίσχυε και για την ανθρώπινη ζωή, τόσο στην προσωπική όσο και στην πολιτική σφαίρα.
Σε αυτό το έργο ο Ποσειδώνιος ανέπτυσσε τη θεωρία του για την επίδραση του κλίματος στον χαρακτήρα ενός λαού και τη «γεωγραφία των φυλών». Αυτή η θεωρία δεν ήταν απλώς «βασική επιστήμη», αλλά είχε και πολιτικές προεκτάσεις: οι Ρωμαίοι αναγνώστες του πληροφορούνταν ότι η κλιματικά κεντρική θέση της Ιταλίας ήταν ένα ουσιώδες συστατικό του πεπρωμένου της Ρώμης να κυριαρχήσει στην οικουμένη. Ωστόσο, ως Στωικός, ο Ποσειδώνιος δεν προέβαινε σε κάποια θεμελιώδη διάκριση ανάμεσα στους πολιτισμένους Ρωμαίους ως κυρίαρχους του κόσμου και στους λιγότερο πολιτισμένους λαούς.
Ο Ποσειδώνιος μέτρησε την περιφέρεια της Γης με βάση τη θέση του αστέρα Κανώπου. Καθώς εξηγεί ο Κλεομήδης, ο Ποσειδώνιος παρατήρησε ότι ο Κάνωπος δεν ανέβαινε ποτέ πάνω από τον ορίζοντα στη Ρόδο, ενώ στην Αλεξάνδρεια τον είδε να ανεβαίνει μέχρι 7,5 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα ... (το τόξο που αντιπροσωπεύει τη διαφορά του γεωγραφικού πλάτους των δύο τόπων είναι στην πραγματικότητα ίσο με 5 μοίρες και 14΄). Ο Ποσειδώνιος εκτιμούσε ότι η Ρόδος απείχε 5000 στάδια και βρισκόταν ακριβώς βόρεια της Αλεξανδρείας, οπότε η διαφορά στο ύψος του αστέρα σήμαινε ότι αυτή η απόσταση ισούται με το 1/48 της περιφέρειας της Γης. Ο υπολογισμός του επομένως για την περιφέρεια της Γης έδωσε ως αποτέλεσμα 240.000 στάδια. Οι περισσότεροι ιστορικοί της Επιστήμης θεωρούν ότι το στάδιο που χρησιμοποιούσε ο Ποσειδώνιος ήταν ίσο με 161 m, οπότε η τιμή αυτή αντιστοιχεί σε 38.600 χιλιόμετρα, πολύ κοντά στην πραγματική τιμή της περιφέρειας που περνά από τους πόλους (40.074 χιλιόμετρα).
Ο Ποσειδώνιος ήταν ενήμερος για την παρόμοια μέθοδο που είχε εφαρμόσει ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος έναν αιώνα ενωρίτερα, με τη μέτρηση του ύψους του Ηλίου σε διαφορετικά πλάτη, η οποία είχε δώσει αποτέλεσμα 250.000 στάδια. Και των δύο σοφών τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά ακριβή. Ωστόσο, ο Ποσειδώνιος αναθεώρησε αργότερα τον αρχικό του υπολογισμό παίρνοντας την απόσταση Ρόδου-Αλεξανδρείας ίση με 3750 στάδια, πράγμα που μείωσε την τιμή του για την περιφέρεια της Γης σε 180.000 στάδια. Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος συζήτησε και προέκρινε αυτή την αναθεωρημένη τιμή του Ποσειδωνίου έναντι εκείνης του Ερατοσθένους στη «Γεωγραφία» του.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα οι μελετητές διαιρέθηκαν σε δύο «στρατόπεδα» ως προς την περιφέρεια της Γης: η μία πλευρά τους υπεστήριζε τον υπολογισμό του Ερατοσθένους, ενώ η άλλη την αναθεωρημένη τιμή του Ποσειδωνίου. Οι περισσότεροι πάντως τάσσονταν με τη δεύτερη πλευρά.
Ο Ποσειδώνιος, όπως και ο Πυθέας πριν από αυτόν, πίστευε ότι η παλίρροια προκαλείται από τη Σελήνη. Ωστόσο, έκανε λάθος ως προς τη φυσική αιτία: Νομίζοντας ότι η Σελήνη ήταν ένα μίγμα αέρα και φωτιάς, απέδωσε την αιτία των παλιρροιών στη θερμότητα της Σελήνης, που ήταν αρκετή για να «φουσκώσει» τα νερά της Γης, αλλά όχι αρκετή ώστε να τα εξατμίσει.
Ο Ποσειδώνιος κατέγραψε παρατηρήσεις σεισμών και ηφαιστείων, συμπεριλαμβανομένων μαρτυριών για ηφαιστειακές εκρήξεις στα Αιόλια νησιά, στα βόρεια της Σικελίας.
Μετεωρολογία[]
Στα θέματα της Μετεωρολογίας ο Ποσειδώνιος ακολούθησε τον Αριστοτέλη. Υπεστήριξε θεωρίες για τις αιτίες της δημιουργίας των νεφών, της ομίχλης, του ανέμου, της βροχής, της πάχνης, του χαλαζιού, της αστραπής και του ουράνιου τόξου.
Μαθηματικά[]
Εκτός από τα όσα έγραψε για τη Γεωμετρία, ο Ποσειδώνιος πιστώνεται με τη διατύπωση-δημιουργία μαθηματικών ορισμών, ή τουλάχιστον για την ξεκάθαρη διατύπωση απόψεων για όρους όπως π.χ. «θεώρημα» και «πρόβλημα».
Ιστορία και Στρατηγική[]
Με τις «Ιστορίες» του ο Ποσειδώνιος συνέχισε την «Παγκόσμια Ιστορία» του Πολυβίου. Η ιστορία του για την περίοδο 146 - 88 π.Χ. λέγεται ότι γέμισε 52 τόμους (Αθήναιου «Δειπνοσοφιστές», βιβλίο Δ΄). Οι «Ιστορίες» συνεχίζουν την καταγραφή της ανόδου και της επεκτάσεως της κυριαρχίας της Ρώμης, την οποία εμφανίζεται να υποστηρίζει. Ο Ποσειδώνιος δεν ακολούθησε το πιο αντικειμενικό ύφος του Πολυβίου, γιατί ο Ποσειδώνιος θεωρούσε τα γεγονότα ως απόρροιες της ανθρώπινης ψυχολογίας. Ενώ κατανοούσε τα ανθρώπινα πάθη και παραλογισμούς, δεν τα συγχωρούσε και χρησιμοποιούσε την αφηγηματική του επιδεξιότητα για να εκμαιεύσει την επιδοκιμασία ή την καταδίκη των περιγραφόμενων πράξεων από μέρους του αναγνώστη.
Για τον Ποσειδώνιο η «Ιστορία» εκτεινόταν πέρα από τη Γη: η ανθρωπότητα δεν ήταν απομονωμένη στη δική της, πολιτική, Ιστορία, αλλά ήταν ένα τμήμα του κόσμου. Οι «Ιστορίες» του δεν αφορούν επομένως απομονωμένες ιστορίες λαών και ανθρώπων, αλλά εμπεριέχουν στοιχεία για όλους τους παράγοντες και δυνάμεις (γεωγραφικοί παράγοντες, ορυκτοί πόροι, κλίμα, διατροφή), που κάνουν τους ανθρώπους να δρουν ως τμήμα του περιβάλλοντός τους.
Ως προς το έργο του Ποσειδωνίου για τη στρατηγική, την «Τέχνη του Πολέμου», ο ιστορικός Αρριανός παραπονέθηκε ότι ήταν γραμμένο «για ειδικούς», πράγμα που υποδεικνύει ότι ο Ποσειδώνιος ίσως να είχε και εμπειρία από «πρώτο χέρι» από στρατιωτική ηγεσία.
Έργα του[]
- Συλλογή γεωγραφικών και ανθρωπολογικών πληροφοριών για διάφορες χώρες.
- Νέες μετρήσεις των διαστάσεων της Γης.
- Σχεδιασμός χάρτου Οικουμένης.
- Διαχωρισμός Ουράνιας και Γήινης σφαίρας σε 5 ζώνες.
- Παρατηρήσεις σεισμών και ηφαιστείων.
- Καταγραφή ηφαιστειακής έκρηξης στις Αιολίδες νήσους, βόρεια της Σικελίας.
- Ερμηνεία των Παλιρροιών ως συνδυασμένη επίδραση ηλίου και σελήνης.
Στο έργο «Ποσειδώνιος Ισημερινός» καθιέρωσε τον παράλληλο της Ρόδου ως ισημερινό της Γης και υπελόγισε το μήκος του σε 180.000 στάδια (32400 χλμ, ενώ το σωστό 32000).
Άλλα έργα του :
- «Περί Κόσμου»,
- «Περί Ωκεανού»,
- «Περίπλους ή Περιήγησις»,
- «Περί Μετεωρολογίας»,
- «Περί Μετεώρων»,
- «Ιστορίαι» αναφέρεται στην περίοδο 144 - 82 π.Χ. και αποτελεί συνέχεια της «Ιστορίας» του Πολυβίου (52 βιβλία).
- «Σχόλια είς Τιμαίον»,
- «Τέχνη Τακτική»
Από τα συγγράμματα του Ποσειδωνίου σώζονται αποσπάσματα.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)