Science Wiki
Register
Advertisement

Ρώμη

Roma


Cities-Latium-Rome-01-goog

Ρώμη

Cities-Rome-01-goog

Ρώμη

Cities-Rome-310-AD-02-goog

Ρώμη

Cities-Rome-310-AD-01-goog

Ρώμη

Maps-Rome-Seven-hills-02-goog

Ρώμη

Maps-Rome-Seven-hills-01-goog

Ρώμη

Maps-Rome-Seven-hills-02a-goog

Ρώμη

Heroes-Romus-Romylus-01-goog

Ρωμύλος

Rulers-Rome-Romylus-01-goog

Ρωμύλος

Maps-Latium-Rome-01-goog

Λατίνη

Maps-Latium-04-goog

Λάτιο

Maps-Italy-Latium-04-goog

Λάτιο

Maps-Italy-Latium-06-goog

Λάτιο

Maps-Sabini-Latium-goog

Λάτιο

Maps-Latium-05-goog

Λάτιο

- Μία ιστορική πόλη της Λατίνης.

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Ρώμη" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".

Ιστορία[]

Rulers-Rome-Caesar-wik

Ιούλιος Καίσαρ, ο θεμελιωτής του Ρωμαϊκού μεγαλείου

Η ίδρυση της πόλης αυτής εντάσσεται στην γενικότερη ανάπτυξη που γνωρίζει η Λατίνη την περίοδο αυτή εξ αιτίας της καίριας θέσης της τόσο στον θαλάσσιο όσο και στον χερσαίο εμπορικό δρόμο Ετρουρίας - Καμπανίας, Ελλάδας.

Ίδρυση[]

Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ρωμύλος θεμελίωσε τη Ρώμη στον Παλατίνο Λόφο στις 21 Απριλίου 753 π.Χ. Στη συνέχεια φόνευσε το δίδυμο αδελφό του Ρώμο και έγινε ο πρώτος βασιλέας της.

Άλλος μύθος θέλει τον ευγενή Αινεία απο τη Τροία, ο οποίος έφυγε όταν καταστράφηκε η Τροία στον Τρωικό Πόλεμο, να είναι ιδρυτής της Ρώμης.

Πιθανότατα, αυτός ο μύθος να επινοήθηκε απο τους Ρωμαίους συγκλητικούς όταν η Ρώμη έγινε αυτοκρατορία και ήθελε να είναι μια πολιτική συνέχεια μιας άλλης μεγάλλης πόλης.

Αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη οικισμών στην περιοχή ήδη από τον 8ο Αιώνα π.Χ. Η Ρώμη ήταν η πρωτεύουσα διαδοχικά στο Ρωμαϊκό Κράτος και τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Κατάκτηση της Ιταλίας[]

Οι κατακτητικοί πόλεμοι που επέβαλαν τη ρωμαϊκή κυριαρχία στην Ιταλία και στη Δυτική Μεσόγειο διήρκεσαν περίπου τρεις αιώνες (5ος-3ος αι. π.Χ.).

Οι πρώτοι πόλεμοι των Ρωμαίων έγιναν τον 5ο αι. π.Χ. εναντίον των γειτονικών λαών της κεντρικής Ιταλίας, των Λατίνων, των Σαβίνων, των Αικούων, των Ετρούσκων και άλλων.

Στις αρχές του 4ου αι. π.Χ., αντιμετώπισαν με επιτυχία την πολιορκία της Ρώμης από τους Γαλάτες, που κατοικούσαν στη βόρειο Ιταλία.

Στη διάρκεια του δεύτερου μισού του 4ου αι. π.Χ. κατόρθωσαν να επιβληθούν μετά από μακροχρόνιους πολέμους στους Σαμνίτες και να καταλάβουν την περιοχή της Καμπανίας.

Παράλληλα, ως τις αρχές του 3ου αι. π.Χ., έκαμψαν οριστικά την αντίσταση των Ετρούσκων.

Για την πλήρη κυριαρχία τους στην Ιταλική Χερσόνησο απέμενε η υποταγή των ελληνικών αποικιών. Η μόνη αξιοσημείωτη προσπάθεια αντίστασης στα επεκτατικά σχέδια τους εκδηλώθηκε από την πόλη του Τάραντα, η οποία για την αντιμετώπιση του Ρωμαϊκού κινδύνου ζήτησε τη συμβολή του Πύρρου, του βασιλέα της Ηπείρου. Η παρέμβαση του Πύρρου αντιμετώπισε πρόσκαιρα το πρόβλημα της επέκτασης των Ρωμαίων.

Όταν εκείνος αποχώρησε στην Ελλάδα, οι Ρωμαίοι κατέλαβαν τον Τάραντα (272 π.Χ.) και μετά από λίγο κυριάρχησαν σε όλες τις αποικίες της Κάτω Ιταλίας.

Καρχηδονιακοί Πόλεμοι[]

Σε χρονικό διάστημα μικρότερο από μια δεκαετία μετά από την κυριαρχία τους στην Ιταλία, οι Ρωμαίοι έστρεψαν τις βλέψεις τους στη Μεσόγειο και, όπως ήταν φυσικό, ήρθαν σε σύγκρουση με τους Καρχηδόνιους.

Οι πόλεμοι ήταν σκληροί και μακροχρόνιοι. Οι δύο απ' αυτούς έγιναν τον 3ο αι. π.Χ. και ο τρίτος στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. Τελείωσε με την καταστροφή της Καρχηδόνας.

Τα αίτια των Καρχηδονιακών πολέμων εντοπίζονται στην επιθυμία των Ρωμαίων να κυριαρχήσουν στη θάλασσα μετά την κατάκτηση της Ιταλίας. Την αφορμή έδωσε η Σικελία, όπου οι Καρχηδόνιοι είχαν επεκτείνει το αποικιακό τους κράτος, ενώ οι Ρωμαίοι τη θεωρούσαν φυσική προέκταση της ιταλικής χερσονήσου.

1ος Καρχηδονιακός Πόλεμος[]

Στον πόλεμο (264-241 π.Χ.) αυτό, που διήρκεσε πάνω από είκοσι έτη, οι ελληνικές πόλεις της Σικελίας βοήθησαν τους Ρωμαίους να περιορίσουν την επεκτατικότητα των Καρχηδονίων στο νήσο.

Οι Ρωμαίοι για πρώτη φορά ναυπήγησαν στόλο και κατόρθωσαν, παρά την ισχυρή αντίσταση των Καρχηδονίων, να τους αντιμετωπίσουν νικηφόρα. Ο πόλεμος τελείωσε με την υπογραφή ειρήνης (241 π.Χ.) που υποχρέωνε τους Καρχηδόνιους να εγκαταλείψουν τη Σικελία και τις γειτονικές μικρές νήσους και να πληρώσουν πολεμική αποζημίωση.

Μεσοπόλεμος[]

Στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε μέχρι και την έναρξη του Β' Καρχηδονιακού πολέμου, οι Ρωμαίοι επέκτειναν την κυριαρχία τους στην Κορσική και τη Σαρδηνία. Υπέταξαν ακόμα την Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία, εκκαθάρισαν την Αδριατική από τους Ιλλυριούς πειρατές και έκλεισαν συμμαχία με ελληνικές πόλεις της περιοχής, όπως με την Απολλωνία, την Επίδαμνο και την Κέρκυρα.

2ος Καρχηδονιακός Πόλεμος[]

Generals-Carthago-Hannibal-wik

Ο Καρχηδόνιος στρατηγός Αννίβας.

Αφορμή για τον πόλεμο 218-201 π.Χ.) αυτό ήταν η επέκταση των Καρχηδονίων στην Ισπανία.

Ο Αννίβας, εξαίρετος στρατηλάτης, κατόρθωσε να επιβάλει την Καρχηδονιακή κυριαρχία στο μεγαλύτερο μέρος των παράλιων περιοχών της Ιβηρικής χερσονήσου που βρέχονται από τη Μεσόγειο. Από την Ισπανία άρχισε να θέτει σε εφαρμογή το παράτολμο σχέδιο του, να μεταφέρει τον πόλεμο στην Ιταλία.

Ακολούθησε χερσαία πορεία διαμέσου των Πυρηναίων και των χιονισμένων [[Άλπεις Όρη|Άλπεων για να εισβάλλει στην Ιταλική Χερσόνησο. Οι συγκρούσεις του Αννίβα με το Ρωμαϊκό στρατό στην Ιταλία ήταν μνημειώδεις. Αν και οι απώλειες των Ρωμαίων ήταν πολλές, ωστόσο ο Αννίβας δεν πολιόρκησε τη Ρώμη αντιλαμβανόμενος ότι μια τέτοια επιχείρηση θα ήταν μάταιη.

Το τέλος του πολέμου κρίθηκε, όταν οι Ρωμαίοι αποφάσισαν να στραφούν κατά της Καρχηδόνας στη Β. Αφρική. Ο Καρχηδονιακός στρατός νικήθηκε στη Ζάμα (202 π.Χ.) και η ειρήνη που επιβλήθηκε ήταν ταπεινωτική για τους Καρχηδόνιους (201 π.Χ.).

Παραχώρησαν στους Ρωμαίους τις κτήσεις τους στην Ισπανία, παρέδωσαν το μεγαλύτερο μέρος του στόλου τους, τους πολεμικούς τους ελέφαντες και, επιπλέον, πλήρωσαν τεράστια πολεμική αποζημίωση.

Ο Αννίβας εξορίστηκε και ζήτησε προστασία στον Αντίοχο Γ', το βασιλέα της Συρίας.

Μεσοπόλεμος[]

Η Καρχηδόνα έχασε το κύρος που είχε ως τότε στη Δύση, η εμπορική της υπεροχή έπαυσε να υπάρχει και μετατράπηκε απλώς ένα από τα κράτη της εποχής εκείνης που στηρίζονταν στη γεωργία και σε ένα περιορισμένο εξωτερικό εμπόριο. Παράλληλα η πολιτική της δραστηριότητα περιοριζόταν διαρκώς, ώσπου κατέληξε να εκδηλώνεται αποκλειστικά στις συνεχείς αντιδικίες της με τον Μασινίσσα, τον Νουμιδό βασιλέα και προστατευόμενο της Ρώμης.

3ος Καρχηδονιακός Πόλεμος[]

Ο νέος πόλεμος (149-146 π.Χ.) έγινε μετά από επίθεση της Καρχηδόνας κατά της επιθετικής Νουμιδίας. Στα μέσα του 2ου αι. π.Χ., ύστερα από τριετείς συγκρούσεις, οι Ρωμαίοι ισοπέδωσαν την ένδοξη φοινικική αποικία και απαγόρευσαν την ανέγερση νέας πόλης στα ερείπια της. Η κυριαρχία των Ρωμαίων στη θάλασσα ήταν πλέον γεγονός.

Η επέκταση στην Ανατολή[]

Μετά το τέλος του Β' Καρχηδονιακού πολέμου η Ρώμη παρεμβαίνει στις υποθέσεις και τα προβλήματα του ελληνιστικού Κόσμου. Οι μόνοι αξιόλογοι ηγέτες που είχε να αντιπαραθέσει ο Ελληνισμός απέναντι στη Ρώμη ήταν:

  • ο Φίλιππος Ε', ο βασιλέας της Μακεδονίας, στην Βαλκανική Χερσόνησο και
  • ο Αντίοχος Γ', ο βασιλέας της Συρίας, στον Ασιατικό χώρο.

Μακεδονικός Πόλεμος[]

Ο πόλεμος κατά του Φιλίππου Ε (200-197 π.Χ.). Οι Ρωμαίοι, με συμμάχους τους Αιτωλούς, μετά από τριετείς προσπάθειες συνέτριψαν το βασιλέα της Μακεδονίας Φίλιππο Ε' στην τοποθεσία Κυνός Κεφαλαί της Θεσσαλίας (197 π.Χ.). Το βασίλειο της Μακεδονίας απώλεσε σημαντικές κτήσεις στην Ιλλυρία και τον Ελλήσποντο, ενώ παράλληλα κατέβαλε μεγάλη πολεμική αποζημίωση. Το επόμενο έτος ο νικητής του Φιλίππου Ε', ύπατος Φλαμινίνος, ήρθε στην Ισθμία και κήρυξε την ανεξαρτησία των ελληνικών πόλεων. Ήταν η αποτελεσματικότερη πολιτική πράξη που εξυπηρετούσε εκείνη τη στιγμή τα Ρωμαϊκά σχέδια.

Συριακός Πόλεμος[]

Ο πόλεμος κατά του Αντίοχου Γ’ (192-190 π.Χ.). Ο βασιλέας της Συρίας Αντίοχος Γ', μετά την ήττα του παλαιού συμμάχου του Φιλίππου Ε', προσπάθησε να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία επεκτείνοντας τα όρια των κτήσεων του βασιλείου του. Έτσι κατέλαβε μέρος της Μ. Ασίας, τη Θράκη, και αποβιβάστηκε στη Θεσσαλία (192 π.Χ.) με σκοπό να εκδιώξει τους Ρωμαίους.

Οι Ρωμαίοι, ωστόσο, αφού συμμάχησαν με την Αχαϊκή συμπολιτεία, το βασίλειο της Περγάμου, τη Ρόδο και το βασίλειο της Μακεδονίας, κατόρθωσαν να τον συντρίψουν στις Θερμοπύλες.

Το τελικό κτύπημα κατά του Αντίοχου Γ' έδωσαν στη Μαγνησία του Μαιάνδρου, αφού αποβίβασαν σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις στη Μικρά Ασία. Ο ηττημένος βασιλέας της Συρίας υποχρεώθηκε να υπογράψει ταπεινωτική συνθήκη ειρήνης.

Ένας από τους όρους της ήταν και η παράδοση του Καρχηδόνιου στρατηλάτη, Αννίβα, ο οποίος μετά την ήττα του από τους Ρωμαίους κατά το Β' Καρχηδονιακό πόλεμο (201 π.Χ.) φιλοξενούταν στην αυλή των Σελευκιδών.

Ο Αννίβας, για να αποφύγει τη σύλληψη, κατέφυγε στην αυλή του βασιλέα της Βιθυνίας Προυσία, όπου και αυτοκτόνησε, όταν κινδύνευσε να πέσει στα χέρια των Ρωμαίων.

Μακεδονικός Πόλεμος[]

Ο πόλεμος κατά του Περσέα (171-168 π.Χ.). Τον Φίλιππο Ε' στο θρόνο της Μακεδονίας διαδέχθηκε ο γιος του, ο Περσεύς, που κληρονόμησε από τον πατέρα του το μίσος κατά των Ρωμαίων. Οι προετοιμασίες όμως του Περσέα για την αντιμετώπιση των Ρωμαίων προδόθηκαν.

Η Ρώμη έστειλε εναντίον του τον ύπατο Αιμίλιο Παύλο, ο οποίος τον νίκησε στην Πύδνα (168 π.Χ.).

Η Μακεδονία, μετά την ήττα του Περσέα, έγινε ρωμαϊκή επαρχία.

Η Ήπειρος, που βοήθησε τον Περσέα, υπέστη μεγάλες καταστροφές· εβδομήντα πόλεις της ισοπεδώθηκαν και περίπου εκατόν πενήντα χιλιάδες άνθρωποι αιχμαλωτίσθηκαν και πωλήθηκαν ως δούλοι.

Η Αχαϊκή συμπολιτεία, σύμμαχος της Ρώμης, υποχρεώθηκε να παραδώσει χίλιους επιφανείς άνδρες ως ομήρους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στη Ρώμη.

Ενοποίηση της Ιταλίας[]

Οι κάτοικοι της Ιταλικής Χερσονήσου, μετά την υποταγή τους ενσωματώθηκαν στο Ρωμαϊκό κράτος, άλλοι με περισσότερα και άλλοι με λιγότερα προνόμια. Καθώς ήταν πολυπληθέστεροι, αναδείχθηκαν στον κύριο στρατιωτικό κορμό που έφερε σε πέρας τις μεγάλες κατακτήσεις. Ουσιαστικά όμως ήταν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αφού δεν είχαν τα ίδια δικαιώματα με τους Ρωμαίους.

Αιτήματα τους ήταν: η ισότητα απέναντι στους νόμους, το δικαίωμα απόκτησης περιουσίας και ενασχόλησης με το εμπόριο. Το δικαίωμα της ψήφου, όμως, δηλαδή το να έρχονται στη Ρώμη και να συμμετέχουν στις συνελεύσεις, δεν πρέπει να συγκαταλεγόταν στις διεκδικήσεις τους.

Έτσι, στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 1ου αι. π.Χ. οι Ιταλοί υπήκοοι επαναστάτησαν. Ο πόλεμος αυτός είναι γνωστός ως Ιταλικός Συμμαχικός Πόλεμος (90-88 π.Χ.), γιατί οι Ρωμαίοι ονόμαζαν "συμμάχους" τους λαούς της Ιταλίας. Ο Συμμαχικός πόλεμος ήταν σκληρός με πολλές απώλειες και για τις δύο πλευρές. Η ψήφιση σχετικού νόμου το 89 π.Χ., με τον οποίο οριζόταν ότι μπορούσαν οι Ιταλοί σε διάστημα 60 ημερών από τη δημοσίευση του μπορούν να υποβάλλουν αίτηση για την απόκτηση του δικαιώματος του Ρωμαίου πολίτη, εκτόνωσε την κατάσταση, δεν έδωσε, όμως, αμέσως τέλος στον πόλεμο. Στον πόλεμο αυτό διακρίθηκε ο Σύλλας, ο οποίος το επόμενο έτος εκλέχθηκε ύπατος (88 π.Χ.).

Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία[]

Στην ακμή της η επιρροή της επεκτεινόταν σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και τις ακτές της Μεσογείου, ενώ ο πληθυσμός της υπολογίζεται ότι υπερέβη το ένα εκατομμύριο.

Παπική Ρώμη[]

Με την μετάβαση στο Χριστιανισμό απέκτησε και θρησκευτική σημασία και καθιερώθηκε ως η έδρα της Καθολικής Εκκλησίας. Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η πόλη παρήκμασε και ο πληθυσμός μειώθηκε αισθητά. Στην περίοδο της Αναγέννησης δεν είχε πλέον την πολιτική ισχύ του παρελθόντος, γνώρισε όμως πολιτιστική και καλλιτεχνική ανάπτυξη λόγω της παρουσίας του Πάπα.

Νεότερη Εποχή[]

Το 1871 έγινε η πρωτεύουσα της ενοποιημένης Ιταλίας. Τον 20ο αιώνα και ιδιαίτερα μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο πληθυσμός αυξήθηκε σημαντικά και σήμερα η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή έχει πάνω από 5 εκατομμύρια κατοίκους.

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement