Σειρήνες
Sirens, Sirenes, Seirenes
Οδυσσεύς
Οδυσσεύς
- Μυθικά τέρατα αλλά και μυθικός λαός της Ιταλικής Χερσονήσου.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Σειρήνες" σχετίζεται ενδεχομένως ετυμολογικά με την λέξη "Τυρρηνοί". Βλέπε Σειρήνες και Τυρρηνοί.
Εισαγωγή[]
Οι Σειρήνες, ως γοητευτικές άδουσες γυναίκες
Θηλυκοί θαλάσσιοι δαίμονες της Ελληνικής Μυθολογίας. Στην επικρατέστερη εκδοχή θεωρούνται θυγατέρες του ποτάμιου θεού Αχελώου και της Μούσας Μελπομένη.
Συνήθως, είναι αριθμητικά τρείς. Ωστόσο, ως Σειρήνες αναφέρονται η Μόλπη, η Αγλαοφήμη, η Λίγεια, η Θελξιέπεια, η Παρθενόπη, η Αγλαοφώνη, η Πεισινόη, η Λευκωπία.
Αναφέρονται για πρώτη φορά στην Οδύσσεια ως κατοικούσες σε μία νήσο του Τυρρηνικού Πελάγους, στην Δυτική Μεσόγειο. Με την μουσική τους προσείλκυαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν στην περιοχή τους και προκαλούσαν στην συνέχεια την καταστροφή τους.
Τόσο ο Οδυσσέας όσο και οι Αργοναύτες πέρασαν από την περιοχή τους αλλά κατόρθωσαν, τελικά, να διαφύγουν χωρίς απώλειες.
Ο Οδυσσέας διέφυγε από τη γοητεία τους διατάζοντας τους άντρες του να βουλώσουν τα ώτα τους με κηρό και αυτόν να τον δέσουν στον ιστό του πλοίου.
Όσον αφορά τους Αργοναύτες, αυτοί διέφυγαν επειδή ο Ορφεύς, με τις μελωδίες της λύρας του, υπερκάλυψε τις φωνές τους.
Τοπογραφία[]
Οι Σειρήνες προσπαθούν να δελεάσουν τον Οδυσσέα και τους ναύτες του
Η νήσος των Σειρήνων ή Σειρηνουσσών δεν είναι επακριβώς ταυτοποιημένη ούτε και μυθολογικά. Οι διάφοροι μελετητές έχουν προτείνει πάμπολλες τοποθεσίες. Kατά μία, αρκετά δημοφιλή άποψη, βρισκόταν στην παραλία της Καμπανίας πλησίον της Νεάπολης.
Είναι, όμως, αρκετά πιθανόν, η νήσος των Σειρήνων να ήταν η Κύρνος (σύγχρονη Κορσική). Στην περίπτωση αυτή οι Σειρήνες πρέπει να ταυτισθούν με τους Τυρρηνούς της Μικράς Ασίας (δηλ. τους Τελχίνες, της Ελληνικής Μυθολογίας).
Σειρήνες και Τυρρηνοί[]
Είναι αρκετά πιθανόν ότι η Ομηρική Γεωγραφία της Δυτικής Μεσογείου, όπως παρίσταται στην Οδύσσεια ίσως είναι η μακρυνή ηχώ της πραγματικής Γεωγραφίας της περιοχής κατά τους 12ο / 11ο αιώνες π.Χ.
Με βάση αυτή την προϋπόθεση, οι Σειρήνες πιθανόν να αποτελούν τον μυθικό απόηχο ενός λαού που κυριαρχούσε τότε σε εκείνη θαλάσσια περιοχή και ήταν γνωστός στον Ελλαδικό χώρο ως πειρατικός. Ο μόνος λαός που ικανοποιεί αυτό το κριτήριο και που άφησε άλλωστε το όνομά του στο πέλαγος αυτό, είναι οι Τυρρηνοί.
Η γλωσσολογική εξέταση δείχνει ότι η λέξη «Σειρήνες» πηγάζει από την ρίζα Σρν- (Srn-). Αντίστοιχα, η λέξη «Τυρρηνοί» πηγάζει από την ρίζα Tρν- (Trn-). Η μετατροπή των συμφώνων t σε s, άν και δεν ανήκουν στην ίδια ομάδα, δεν είναι σπάνια κατά τις διαγλωσσικές μεταφορές. (πχ. σοκολάτα ~ chocolate) Οπότε πιθανόν να ακολουθήθηκε η ακόλουθη γλωσσική διαδικασία:
Τυρρην-οί > *Τσυρ(ρ)ήν-ες > *Τσειρήν-ες > Σειρήνες
Tyrrhên-oi > * Tsyr(rh) ên-es > * Tseirên-es > Seirênes
Αν δεχθούμε τα παραπάνω πρέπει να αναζητήσουμε την ή τις Σειρήνιες νήσους.
Υποθέτοντας ότι η Γεωγραφία της Οδύσσειας αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα κατάλογο των σημαντικών λαών της Δυτικής Μεσογείου όπως συμβαίνει με τον κατάλογο των πλοίων του Τρωικού Πολέμου της Ιλιάδας για τον Αιγαιωτικό χώρο, τότε δεν είναι δυνατόν η ονομασία αυτή να αφορούσε ασήμαντες βραχονησίδες αλλά τις μεγάλες νήσους της περιοχής: την Σαρδώ (ή Σαρδηνία) και την Κύρνο (ή Κορσική.
Αν εξετάσουμε γλωσσολογικά τις ρίζες των ονομάτων των δύο νήσων θα δούμε ότι είναι παρόμοιες με την ρίζα της λέξης «Σειρήνες»:
- Σαρδηνία ~ (-Srdn) και
- Κύρνος ~ (-Crn).
Μένει να δούμε ποιοί ήταν οι Τυρρηνοί. Η συμβατική θεωρία τους θεωρεί ταυτόσημους με τους Ετρούσκους της Βόρειας Ιταλίας.
Οι Τυρρηνοί, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές ( Ηρόδοτος κ.α.) προέρχονται από την Μικρά Ασία. Εφόσον λάβουμε υπ’ όψιν την Χετταϊκή Γεωγραφία όπως αυτή διαμορφώθηκε από τους μελετητές κατά την τελευταία δεκαετία, ο μόνος τόπος από όπου μπορούσαν αυτοί να προέρχονται είναι η Τραχεία Κιλικία στην Ν.Α. Μικρά Ασία.
Στην, απομονωμένη από το εσωτερικό, περιοχή αυτή οι κάτοικοι ασχολούνταν ανέκαθεν με την πειρατεία τόσο στην Κλασσική Εποχή όσο και κατά τις επόμενες εποχές (Ελληνιστική και Ρωμαϊκή).
Στην Χετταϊκή Εποχή υπήρχε εκεί το κράτος της Ταρκωνίας (Tarconia, Tarhuntassa), στα νότια του όρους Ταύρου, που συνήθως αποτελούσε επαρχία της Χετταϊκής Αυτοκρατορίας.
Προφανώς, αυτοί να λάτρευαν τον θεό Τάρκωνα. Αυτοί, επίσης, θα ίδρυσαν την Ταρσό στην γειτονική Πεδιαία Κιλικία.
Ας σημειωθεί ότι οι Έλληνες τους αποκαλούσαν και Τυρσηνούς και αποτελεί ελκυστική υπόθεση ότι ίσως αυτοί ήταν οι αρχικοί οικιστές και της [[Τύρος \Φοινίκη|Τύρου], στην Παλαιστινιακή παραλία (μία πόλη που αργότερα, όταν θα εκφοινικιζόταν, θα μετατρεπόταν σε ναυτική υπερδύναμη).
Θεωρείται αρκετά πιθανόν ότι τόσο κατά την υποταγή της Κιλικίας στους Χετταίους όσο και κατά την καταστροφή της Χετταϊκής Αυτοκρατορίας, στα τέλη του 12ο αιώνα, από τους Λαούς της Θάλασσας, οι Τυρρηνοί θα εγκατέλειψαν μαζικά την χώρα τους (όπως αιώνες αργότερα οι Φωκαείς προκειμένου να αποφύγουν την Περσική κατάκτηση, 5ος αιώνας π.Χ.).
- Μερικοί εγκαταστάθηκαν σε νήσους του Αιγαιωτικού χώρου (π.χ. Λήμνος).
- Αρκετοί όμως θα προτίμησαν να μεταβούν στην, μέλλουσα να ονομαστεί εξ αιτίας τους, Τυρρηνική Θάλασσα που θα τους εξασφάλιζε επιπλέον και την πειρατική εκμετάλλευση του πανάρχαιου ναυτικού εμπορικού δρόμου του ήλεκτρου (από τον Ροδανό της Κελτικής (σημερινής Γαλλίας) έως τις Ιταλικές ακτές).
Προφανώς, τότε θεμελίωσαν τους αποικιστικούς σταθμούς στις μεγάλες νήσους της περιοχής (Σαρδηνία και Κορσική) ενώ αργότερα θα κατέλαβαν και θέσεις στην απέναντι Ιταλική παραλία όπου ίδρυσαν μερικές πόλεις της (όπως την Ταρκυνία στην Ετρουρία).
Για πολλούς αιώνες έπαιξαν ένα ρόλο παρόμοιο με εκείνον των Φωκαέων της Αλαλίας του 6ου αιώνα π.Χ.
Όμως από τον 8ο αιώνα π.Χ. καθώς η δύναμη των Ετρούσκων άρχισε να ενισχύεται οι Τυρρηνοί / Σειρήνες άρχισαν βαθμιαία να υποχωρούν και τελικά αφομοιώθηκαν από τους ανταγωνιστές τους, οι οποίοι επέτυχαν να τους υποκαταστήσουν στην ναυτική κυριαρχία της περιοχής.
Οι Έλληνες όμως αδιαφόρησαν για την αλλαγή και συνέχισαν να αποκαλούν και τους Ετρούσκους με την ονομασία «Τυρρηνοί» όπως συνέβηκε πολλές φορές στην Ιστορία.
π.χ.
- Οι Ανατολικοί λαοί, αφού γνώρισαν πρώτους τους Ίωνες, συνέχισαν να αποκαλούν Yunan τόσο τους λοιπούς Έλληνες που ακολούθησαν αλλά ακόμη και τους Ρωμαίους.
- Επίσης οι Έλληνες συνέχισαν να αποκαλούν Μήδους τους Πέρσες αν και η Περσική Αυτοκρατορία είχε αντικαταστήσει την Μηδική.
- Οι Ιταλικοί λαοί απεκάλεσαν Γραικούς τους Έλληνες αν και αυτή η επωνυμία προφανώς ανήκε στους Κρήτες (~ Γρή-τες > Γράϊ-κες > Γραι-κοί), τους πρώτους Βαλκάνιους, με τους οποίους συνήψαν αρχικά εμπορικές σχέσεις.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)