Σμύρνη
Smyrna, Smyrne
από Αλυάττη
Ιωνία
- Μία ιστορική πόλη της Ιωνίας.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Σμύρνη" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Μύρινα".
Ίδρυση[]
Ο χρόνος ίδρυσής της είναι άγνωστος.
Γεωγραφία[]
Η ακριβής θέση της είναι:
Ιστορία[]
Προϊστορία[]
Ο πρώτος οικισμός ιδρύθηκε κατά την 3η χιλιετία π.Χ., την ίδια περίπου εποχή που αναπτύχθηκε η Τροία.
Για την χρονική περίοδο έως το 1500 π.Χ. δεν υπάρχει κάποια πληροφορία.
Χετταϊκή Εποχή[]
Πιθανότατα, ήταν η αναφερόμενη στα Χετταϊκά Κείμενα πόλη Apasha (που στα Ελληνικά αποδόθηκε ως "Έφεσος").
Εφόσον γίνει δεκτή η ταύτιση με την Apasha τότε, πιθανόν, οι πρώτοι κάτοικοι να ήταν Άπιοι /Επειοί /Άβαντες από την πρώιμη Κόρινθο ή γενικά την Πελοπόννησο.
Πιθανότατα, η πόλη έπαιξε από την αρχή ένα ρόλο επινείου των Σάρδεων (Arzawa).
Η παράδοση αναφέρει ότι εκεί κατοικούσαν προηγουμένως Λέλεγες, που προφανώς ήταν μετανάστες από τον Ελλαδικό Χώρο.
Πιθανότατα ταυτίζονται με τους Lukka που κατέλαβαν την πόλη στο β' ήμισυ της 2ης χιλιετίας π.Χ.
Στην συνέχεια, όταν οι Lukka προσάρτησαν την Ασιατική Δαρδανία (Arzawa), η Apasha έγινε πρωτεύουσα του κράτους της "Μυκηναϊκής Λυκίας" (για τους Αχαιούς ενώ οι Χετταίοι συνέχιζαν να το αποκαλούν Arzawa).
Όταν έγινε ο μεγάλος Χετταϊκο-Αρσαβικός Πόλεμος και ο Μύρσιλος Β' (Mursili II) κατέστρεψε το Αρσαβικό Κράτος τότε οι περισσότεροι κάτοικοι εγκατέλειψαν την Apasha και εγκαταστάθηκαν σε μία κώμη στο νότιο τμήμα της Ερυθραϊκής Χερσονήσου, την γνωστή Έφεσο της Κλασσικής Εποχής, μετονομάζοντάς την από το όνομα της παλαιάς πατρίδας τους.
Η Apasha, έρμαιο της Χετταϊκής μανίας, καταστράφηκε ολοκληρωτικά.
Αργότερα, φαίνεται ότι ο Μύρσιλος Β' (Mursili II) αποφάσισε να ιδρύσει στην θέση της μία νέα πόλη που την έδωσε το όνομά του. Οι Κλασσικοί Έλληνες το παρέφθειραν σε "Μύρινα" που, τελικά, κατέληξε "Σμύρνα" (καθώς ο Μύρσιλος Β' την Κλασσική Εποχή μετεξελίχθηκε στην Αμαζόνα Μύρινα)
Ο Στράβων διασώζει την πολύτιμη αρχαία πληροφορία ότι η Έφεσος ονομαζόταν παλαιόθεν Σμύρνη (που μάλλον υπονοεί την στενή σχέση καταγωγής μεταξύ των δύο πόλεων).
Η Σμύρνη εξελίχθηκε σε σημαντική πόλη, κέντρο αξιόλογης εμπορικής δραστηριότητας.
Στις αρχές της 1ης χιλιετίας π.Χ. Ίωνες και Αιολείς άποικοι εγκαταστάθηκαν στη Μικρά Ασία.
Η Σμύρνη τότε αποικίστηκε από Αιολείς, κυρίως κατοίκους της Λέσβου, και έγινε μία από τις κυριότερες πόλεις της Αιολικής Δωδεκάπολης.
Αρχαϊκή Εποχή[]
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι η Σμύρνη ήταν ανέκαθεν αιολική, αλλά φαίνεται ότι αποτέλεσε τμήμα του Αιολικού κοινού μέχρι τον 7ο αι. π.Χ., όταν, με μια προδοτική κίνηση των Κολοφώνιων, μεταβλήθηκε σε Ιωνική και έγινε άτυπα η δέκατη τρίτη πόλη-κράτος μέλος της Ιωνική Δωδεκάπολης (ωστόσο λόγω της χρήσης της Αιολικής γλώσσας από τους περισσότερους κατοίκους της δεν έλαβε επίσημη αναγνώριση από την Ιωνική ομοσπονδία).
Στην Αρχαϊκή περίοδο η Σμύρνη, μαζί με τις άλλες Ελληνικές Μικρασιατικές πόλεις, όπως η Μίλητος, η Έφεσος, η Τέως και οι Ερυθρές, ήταν πόλεις-κράτη που διοικούνταν με βάση το αριστοκρατικό σύστημα, με ένα βασιλέα.
Κάποια περίοδο ίσως τον 8ο αι. π.Χ. η Σμύρνη ελεγχόταν από τη Μίλητο.
Η Σμύρνη ως πόλη-κράτος έφθασε στην ακμή της μεταξύ του 650 και του 645 π.Χ. Όταν η δυναστεία των Μερμναδών ανέλαβε τα ηνία στη Λυδία, η Σμύρνη ήταν από τα πρώτα μέρη στα οποία επιτέθηκε.
Ο Γύγης (687 - 652 π.Χ.) ηττήθηκε ωστόσο κοντά στον ποταμό Έρμο.
Ένα ισχυρό φρούριο, τα ερείπια του οποίου εξακολουθούν να στέκουν εντυπωσιακά επάνω σε ένα λόφο μεταξύ της Σμύρνης και της Νύμφης, οικοδομήθηκε μάλλον από τους Ίωνες της Σμύρνης για να ελέγχουν την κοιλάδα της Νύμφης.
Σύμφωνα με το Θεόγνιδα (500 π.Χ.), αυτό που κατέστρεψε τη Σμύρνη ήταν η υπερηφάνεια και χλιδή των κατοίκων της. Ο Μίμνερμος, καταγόμενος από τη Σμύρνη, έγραψε για τον εκφυλισμό των πολιτών στην εποχή του, καθώς δεν μπορούσαν πλέον να αντισταθούν στη Λυδική προέλαση.
Ο Αλυάττης Β' (609 - 560 π.Χ.) κατέκτησε την πόλη και την λεηλάτησε.
Η Σμύρνη ως οικισμός δεν έπαυσε να υπάρχει, αλλά παρέμεινε ως ασήμαντη κώμη. Η Σμύρνη αναφέρεται σε ένα χωρίο του Πινδάρου.
Κλασσική Εποχή[]
Αναφέρεται σε μια επιγραφή του 388 π.Χ., χωρίς ιδιαίτερη σημασία
Μακεδονική Εποχή[]
Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν αυτός που επανίδρυσε τη Σμύρνη το 334 π.Χ. και επανέφερε την παλαιά της αίγλη.
Ελληνιστική Εποχή[]
Την πρόοδο της Σμύρνης επέτειναν, ο Αντίγονος Μονόφθαλμος (316 - 301 π.Χ.) και ο Λυσίμαχος (301-281 π.Χ.), οι οποίοι επέκτειναν και οχύρωσαν την πόλη. Ο Λυσίμαχος ονόμασε την πόλη Ευρυδίκη, από την κόρη του, ένα όνομα που η Σμύρνη το διατήρησε έως το 281 π.Χ.
Κατά την Ελληνιστική περίοδο δημιουργήθηκαν εξαιρετικά αρχιτεκτονικά έργα στην πόλη, η οποία επανακτίσθηκε στην περιοχή όπου βρίσκεται η σύγχρονη Σμύρνη,
- κατά ένα μέρος στις υπώρειες ενός στρογγυλού λόφου που ονομαζόταν "Πάγος" από τους Έλληνες, πλησίον του νοτιοανατολικού άκρου του κόλπου, και
- και κατά άλλο μέρος, στα πεδινά εδάφη μεταξύ του λόφου και της θάλασσας.
Ιδιαίτερα ακμάζουσα περίοδος ήταν το τέλος του 3ου αι. π.Χ., όταν η Σμύρνη περιήλθε στη σφαίρα επιρροής της Ελληνιστικής Μυσίας (Ατταλίδες).
Ρωμαϊκή Εποχή[]
Στην συνέχεια, το 197 π.Χ. η πόλη αιφνιδίως αποστάτησε από το βασιλέα Ευμένη της Περγάμου και στράφηκε για βοήθεια στη Ρώμη μαζί με τη Λάμψακο και την Αλεξάνδρεια Τρωάδα.
Η Ρώμη δεν άφησε την ευκαιρία να χαθεί.
Ρωμαϊκές κοόρτεις στάλθηκαν στη Μικρά Ασία και η πόλη χρησιμοποιήθηκε ως προπύργιο για την ανατολική εξάπλωση της Ρώμης εξ αιτίας του εξαιρετικού φυσικού λιμένα της. Έκτοτε η Σμύρνη παρέμεινε πιστή σύμμαχος της Ρώμης.
Η Ρωμαϊκή περίοδος για τη Σμύρνη ήταν σημαντική από πολλές απόψεις. Μετά την ίδρυση της επαρχίας Ασίας η Σμύρνη επιλέχθηκε ως έδρα της.
Εκεί διοργανώνονταν περιοδικά δικαστήρια και πραγματοποιούνταν συχνές επισκέψεις του κυβερνήτη. Η πόλη εξακολούθησε να παρέχει βοήθεια στο Ρωμαϊκό στρατό.
Όμως παρείχε υποστήριξη της προς τον Μιθριδάτη ΣΤ', το οποίο συνέβη μάλλον κατόπιν εξαναγκασμού. Το γεγονός αυτό πρέπει να είχε επίπτωση μια πρόσκαιρη απώλεια του καθεστώτος ελευθερίας της.
Ωστόσο σύντομα η πόλη ανέκτησε την περίοπτη θέση της. Διαμέσου μιας σειράς αυτοκρατορικών δωρεών και τοπικών ευεργεσιών, το 2ο αιώνα η σημασία της πόλης ανταγωνιζόταν εκείνη της Εφέσου και της Περγάμου και μερικοί μάλιστα θεωρούσαν τη Σμύρνη «την ευμορφότερη πόλη της Ασίας».
Αν και ένας σεισμός κατέστρεψε μεγάλο μέρος της το 178, οι δωρεές, ιδιαίτερα της τοπικής αριστοκρατίας, συνετέλεσαν ώστε η πόλη να επανακτισθεί πολύ σύντομα.
Επιπλέον, η Σμύρνη ήταν ίσως η πρώτη πόλη που εισήγαγε τη λατρεία της θεοποιημένης Ρώμης και αργότερα του αυτοκράτορα.
Η πόλη έγινε τρεις φορές νεωκόρος: το 26, επί Τιβερίου, το 123 - 124, επί Αδριανού, και το 214 - 215, επί Καρακάλλα.
Μια μετακίνηση προς έναν αριστοκρατικότερο τύπο διακυβέρνησης της πόλης είναι εμφανής στις επιγραφές.
Στην Ελληνιστική περίοδο τα περισσότερα ψηφίσματα υπογράφονταν «από το δήμο», στη Ρωμαϊκή περίοδο υπογράφονται «από τη βουλή και το δήμο» και μερικά μόνο «από τη βουλή». Αυτό σηματοδοτεί την αυξημένη ισχύ της τοπικής αριστοκρατίας.
Στη Σμύρνη κατοικούσε επίσης σημαντική Εβραϊκή κοινότητα, γεγονός που συντέλεσε στον ταχύ εκχριστιανισμό της.
Βυζαντινή Εποχή[]
Στην Ύστερη Αρχαιότητα, ιδιαίτερα έπειτα από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης από το Μεγάλο Κωνσταντίνο, η Σμύρνη περιήλθε σε μια φάση παρακμής.
Το 1084 η πόλη χρησιμοποιούνταν ως βάση για ναυτικές επιδρομές.
Ερειπώθηκε όταν τη λεηλάτησαν οι Τούρκοι.
Οι Ιωαννίτες ιππότες εγκαταστάθηκαν στην πόλη, αλλά δεν μπόρεσαν να κυριεύσουν την ακρόπολή της. Οι Μογγόλοι την κατέκτησαν για μικρό χρονικό διάστημα,
Οθωμανική Εποχή[]
Τελικά, η υποταγή της στον τοπικό Τούρκο εμίρη του Αϊδινίου κατέληξε στη μεταγενέστερη ενσωμάτωσή της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)